Werken met social software: down memory lane
In deze tweede aflevering rond het werken met social software sta ik stil bij bewegende doelen en anders ingezette middelen.

Twitter, enkele jaren begonnen als microblog om je omgeving in maximaal 140 karakters te laten wat je doet, kent verschijningsvormen als marketing kanaal, to-do lijst, distributie van nieuws en interactie tussen bedrijven en hun klanten over producten en diensten (klachten, storingsmeldingen, uitnodigingen voor testtrajecten), etc.
Bewegingen in middelen; verschoven focus
Toen ik in 1995 ging werken, was ik trots op m'n eigen Lotus cc:Mail account. In 1996 mocht ik als pionier gebruiker mee in de opkomst van Lotus Notes (versie 4.6) als groupware, beter: database structuren met e-mailintegratie en status updates, zodat werkstroombeheersing, formulierafhandeling en dergelijke mogelijk werd vanuit één omgeving. Met Lotus Notes werd ook een eerste versie van een intranet en internet presence opgebouwd. Het was de start van bedrijven als e-Office om bedrijven bij te springen.
Daarna kwam de opkomst van content management systemen. Ik heb in 2000 een SmartSite implementatie geleid bij een verzekeraar, waar dezelfde vragen als tegenwoordig rond social software implementaties gesteld worden? Hoe open moet het opgezet worden? Wat is het nut van een forum? Wie is verantwoordelijk voor content? Hoe strak moet er gemonitord worden? Wat voor waarde voor het bedrijf genereert een online marktplaats, een wist-je-dat-rubriek of een 'verplicht' afdelingsprofiel naast een telefoongids en laatste bedrijfsnieuwtjes?
Die waarde werd enkele jaren later onder meer gevonden in een volgende generatie webservices, die rondom self service. Ook daarvan heb ik implementaties mogen leiden. Functies als HR en ICT helpdesk werden ermee ontlast, maar met gemeenschapsvorming hadden ze niets meer. Dergelijke services vulden juist een You Experience in, waarbij je ongeacht plaats en locatie je 'eigen ding' kon regelen.

En toen was buiten de hausse aan social software gekomen. Web 2.0 concepten sijpelen met vertraging de bedrijfsmuren in, of toch niet? Decennia geleden hadden we al bulletin board systemen, daarna nieuwsgroepen (pas met de introductie van Microsoft Outlook 2007 is de news server bij Capgemini verleden tijd verklaard). Initiatieven als Ambtenaar 2.0 bestaan al even. Instant messaging via Lotus Sametime, Office Communicator, GTalk of van mijn part de messaging functies op de AS/400 kennen we al tijden. Per SMS melden we ons af voor een vergadering, geven updates door en ontslaan we desnoods mensen. En met spreadsheets, online taxonomieën, cv systemen en matching applicaties voor aanvragen en geschikte kandidaten proberen we al jaren de juiste man/vrouw op de juiste plek in te zetten, te vinden en diens kennis te gebruiken.
Van push naar pull naar push
Een andere interessante golfbeweging is de volgende. 15 jaar geleden werden bij mijn eerste werkgever bedrijfsnieuws, notulen e.d. nog in een afdelingsmap gerouleerd. Toen ik bij Capgemini ging werken in 1999 was net de eerste generatie intranet RevCom vervangen door CapCom. Het toesturen (pushen) van informatie werd steeds verder zelf ophalen van informatie (pull). De papieren poststromen werden behoorlijk ingedamd, op de formele te ondertekenen stukken na. Op een of andere wijze zie ik de laaatste jaren weer een beweging naar push. Nieuwsbrieven, mededelingen van het management e.d. worden primair via e-mail verspreid en middelen als SMS niet geschuwd.

Welk probleem wordt opgelost?
Deze kanttekeningen bij de praktijk van alledag en de oude wijn in nieuwe zakken pleit ervoor bij een voorgenomen implementatie van social software eerst goed na te denken over de problemen die spelen en te kijken welke middelen worden ingezet als oplossing. Dat er een diversiteit aan gebruikers is ontstaan, maakt het niet makkelijker, wel noodzakelijker te bezinnen voor te beginnen.
Het Nieuwe Werken volgens Sogeti: TeamPark

Labels: social networking, Social software
0 Comments:
Een reactie plaatsen
<< Home