Heartbeat Tonight, a brand new collaboration between electronic music’s hottest new dance floor remixers Elevven and dance music’s leading diva, JES. Coming on the back of JES’ recent smash Calling For Love with Markus Schulz and Elevven’s Another Sunrise remix for Ferry Corsten, “Heartbeat Tonight” looks set to continue the stellar summer both artists have been enjoying.
Friday 3 August: Fireflight – Die Free
Fireflight renewed its roots as heavy rock band, and got help from Kevin Young (Disciple) for the new single called Die Free.
Saturday 4 August: Flor – Restless Soul
Great tune for a wandering soul by the American band flor.
Sunday 5 August: Priest – White Wing Dove (Hobson remix)
After an eight-year hiatus the queen of Swedish synth pop, Robyn, is back with Missing U, the lead single of The Album. Collaborators on the project are Mr Tophat, Kindness, Joseph Mount and Klas Åhlund among others.
Vanochtend mocht ik weer eens (s)preken in Evangelische gemeente De Graankorrel in Dedemsvaart, onze thuisgemeente. Vanaf het moment dat ik gevraagd werd begin februari, was het zaak ingevingen te noteren en een presentabel geheel te maken. Een blog is een andere vorm dan een 20 minuten durende overdenking of een slide deck. En dus vind je hier meer achtergronden en verwijzingen dan in de preek zaten.
Killing Christians: het normale christendom in het Midden-Oosten
Onlangs las ik het 17 maart a.s. te verschijnen confronterende boek Killing Christians van Tom Doyle over het lijden dat christenen in het Midden-Oosten als onlosmakelijk onderdeeel van het geloven in Jezus Christus.
In 140 tekens blijft het schrappen. Op de reactie van de Bibliotheek, aanjager van de boekperweek uitdaging op Twitter en Pinterest, probeerde ik dan ook te verleiden verder te lezen in plaats van flauwe antwoorden te geven.
@bibliotheek veel hoopvolle dromen + levensreddende nachtelijke activiteiten in dit boek. #boekperweek Vanavond ruim vóór slapenn uitgelezen
Groepen van christenen in Jordanië, Syrië, Egypte, Gaza, Iran en Irak, Saudi-Arabië en de Verenigde Arabische Emiraten groeien en verspreiden zich, ondanks heftige vervolgingen. In het boek lees je over wonderbaarlijke reddingen en gruwelijke martelingen. Expliciet en rauw, hoopvol en bemoedigend. De vaak nog maar pas bekeerde gelovigen zijn zeker van Jezus Christus als enige weg naar God de Vader en willen Hem in alles volgen, ook al kost dat vertrouwde woonomgeving, innige banden met familie, vrienden en buren….of hun eigen leven. Een drietal recente berichten uit het Nederlands Dagblad:
Hier in het relatief rustige en onbekommerde westen zoekt menigeen liever het comfort. Liever hangen we het idee aan van een Grote Opname van de Gemeente vóór de Grote Verdrukking (het lijden zal ons bespaard blijven, een enkeltje hemel graag, voordat God zijn oordelen over de aarde laat gaan), dan dat we de bijbelteksten die spreken over de grote verdrukking (‘tijd van het zware lijden’ vertaalt de Bijbel in Gewone Taal, de Nieuwe Bijbelvertaling heeft ‘de grote verschrikkingen’) in hun context lezen. Openbaringen 7 vers 9 hoort toch echt bij vers 14:
Hierna zag ik: een onafzienbare menigte, die niet te tellen was, uit alle landen en volken, van elke stam en taal. In het wit gekleed en met palmtakken in hun hand stonden ze voor de troon en voor het lam….’Dat zijn degenen die uit de grote verschrikkingen gekomen zijn. Ze hebben hun kleren wit gewassen met het bloed van het lam.’
romeinen12:1 Volgens mij is het probleem met levende offers dat ze de neiging hebben zichzelf van het altaar af te wurmen. #stervenaanjezelf
En wil je toch ‘van dichtbij ervaren’ wat vervolging betekent, kun je je hier vrijblijvend online inschrijven voor De Jacht die na een eerste editie in 2014 in Zwolle werd gespeeld, van 2 maart tot 2 april op 11 plekken in het land wordt georganiseerd. Christenen die een maand lang elkaar opjagen, kritische vragen stellen en laten kiezen.
Hoe werkt De Jacht:
Kritiek op de gamification van christenvervolging was en is er ook. Zo trof ik op Habakuk.nu 5 prikkelende tips om De Jacht nog spannender te maken. Meer realistische martelingen en confrontaties. Lachende jongelui in een kek t-shirt uit de webshop geven me een ander – don’t worry, be happy – indruk.
Beter halverwege de Vastentijd gekeerd, dan verdwaald
De Vastentijd, de 40-50 dagen na Aswoensdag en dus het Carnavalsweek tot aan Pasen, betekende jarenlang een periode van vasten en bezinning op de feitelijke christelijke levenspraktijk. In (vaak) niet-katholieke kerken en kringen zie je eigentijdse invullingen van deze 40-dagentijd:
The Daniel Plan (nee, dit nieuwe Rick Warren initiatief is nadrukkelijk niet alleen een afvalprogramma, maar de video’s en succesverhalen lijken toch vooral om het zichtbare gewichtsverlies te draaien)
Johannes evangelie uit Bijbel in Gewone Taal met vragen voor de 40-dagentijd
Is de feitelijke christelijke levenspraktijk, zeker in evangelische gemeenten, teruggebracht tot een verminkte versie van Filippenzen 1 vers 29?
Aan u is de genade geschonken niet alleen in Christus te geloven, maar ook omwille van hem te lijden.
Genade is niet goedkoop en ook niet los verkrijgbaar. Paulus is ervan overtuigd, dat het lijden omwille van Jezus Christus bij het geloven hoort. Wie Hem wil volgen, volgt in het lijden en daarna de opstanding. Het denken in termen als ‘ticket to heaven’ of ‘gevrijwaard blijven voor tegenspoed’ is aantrekkelijk, maar niet in de Bijbel terug te vinden. Geloven betekent dus ook veel meer dan alleen de nadruk leggen op wie Jezus Christus is, wat Hij voor ons gedaan heeft, dat Hij in ons hart wil wonen, ons de Heilige Geest als Trooster heeft gegeven en ons oproept te bekeren van een leven vol zonde en ons als uiterlijk teken ervan te laten dopen.
Paulus drukte dit de christenen in Rome (Romeinen 8 verzen 17,18), Korinthe (2 Korinthiërs 1 verzen 5-7) en Filippi (Filippenzen 3 verzen 10-11) op het hart. Paulus’ instructies aan Timotheüs zijn helder over het lijden (2 Timotheüs 1 vers 8, hoofdstuk 3 vers 11 en hoofdstuk 4 vers 5). Petrus is het op dit onderwerp helemaal eens met Paulus (1 Petrus 2 vers 20, 1 Petrus 3 verzen 14 en 17, hoofdstuk 4 verzen 13, 15 en 19, en hoofdstuk 5 verzen 9-10). En Johannes deelt dezelfde waarschuwing met zijn publiek in Openbaringen 2 vers 10.
Samengevat in de volledige versie van Filippenzen 1 vers 29:
Aan u is de genade geschonken niet alleen in Christus te geloven, maar ook omwille van hem te lijden.
We willen Gods stem verstaan….echt?
Zou ons verstandelijk zoeken naar Gods wil, het door Opwekkingsliederen heen Gods stem willen verstaan…en niet vinden, te maken hebben met het van het altaar gewurmd zijn? God mag ons troosten, genezen, vergeven, verrijken, zegenen, voorspoed geven. We zingen gemakkelijk, dat ons hele leven aan Hem is toegewijd, we liever één dag in de buurt van Hem zijn dan duizend dagen elders en wel duizend redenen tot dankbaarheid hebben. Zolang niemand onze comfortzone binnendringt, is het als christen hier in het vrije westen prima vol te houden. Benutten we deze relatieve luxe? Hebreeën 13:3 roept op:
Bekommer u om de gevangenen alsof u samen met hen gevangen zat, en om de mishandelden als om mensen die net zo’n lichaam hebben als u.
Gods kracht wordt zichtbaar als wij zelf zwak zijn, ontdaan van comfort en aardse zekerheden. Het is de kernboodschap van Killing Christians en staat letterlijk in Paulus’ 2e brief aan de Korinthiërs hoofdstuk 12 vers 9.
Wie wil lijden, dood en opstaan?
Filippenzen 3 vers 10:
Ik wil Christus kennen en de kracht van zijn opstanding ervaren, ik wil delen in zijn lijden en aan hem gelijk worden in zijn dood, in de hoop misschien ook zelf uit de dood op te staan.
Al sinds 1980 organiseert de CVJMEnnepetal jaarlijks het tweedaagse Christmas Rock Night (CRN) festival in het Haus Ennepetal. De laatste jaren ga ik er met plezier naartoe, en zo ook afgelopen weekend, ditmaal samen met Peter Poiesz. Ondanks de code oranje van het Nederlandse KNMI voor wegen en weerbeleving, vrijdagmorgen vooral goed voor grollen en grappen over #horrorwinter, ‘s middags zonder problemen richting Duitsland. Onderweg op de A31 had ‘onze’ weerdienst de alarmcode weer ingetrokken. Om 16.30u waren we in Ennepetal en vonden snel een gratis parkeerplaats.
Vrijdag 7 december
Klokslag 17u ging In God We Trust uit Münster met Jonas Lübke, Julius Kahl, Ansgar Korf, Timo Kube en Timmy Nguyener er meteen stevig tegenaan. De zang was wisselend van kwaliteit. I Am Empire bood net als vorig jaar op CRN over the top emo rock. De mimiek van Austin Lyons blijft geweldig om naar te kijken, al dan niet door de lens van m’n camera. In maart komt de opvolger van Kings (2011). Black werd akoestisch gespeeld, ook mooi.
De skaband Good Weather Forecast stond al diverse keren op het Flevofestival. Vooraf kwalificeerde ik de mannen net als in 2011 het Nederlandse Trinity als eigenlijk niets te zoeken hebbend op deze rocktweedaagse, maar die verwachting overtroffen de heren. Stevige hap, natuurlijk ook party rock en een vleugje ska. Zanger Florian Stielper nam uitgebreid de tijd voor het levensverhaal over de op de Filippijnen geboren en verwaarloooste en vervolgens in Duitsland geadoopteerde bassist Manuel Engelhardt. God doet wonderen in mensenlevens. En verder veel liedjes van Love Radiator (2011) en End of Rainy Days (2008).
Ook op het sidestage was het zoals gebruikelijk volle bak. We hebben bij de deur staan kijken naar de Zweedse End of September en Children 18:3.
Aan de overzijde van het binnenplein bij het jongerencentrum was de talkstage ingericht. Meer ruimte dan voorheen èn betere belichting, geluid, lounge kussens en goedkoper drinken dan bij de hoofdzaal. We keken en luisterden vrijdagavond naar I Am Empire en FireFlight. Austin Lyons c.s. waren deze keer wel op tijd naar bed gegaan en hadden zo meer energie over voor hun optreden. Akoestisch brachten ze Remedy en Iron Man ten gehore. De mannen en vrouwen van Fireflight waren al voor de 6e maal in Ennepetal, stamgasten, ook bij de interviewers. Kennismaken, achtergronden bij het album Now en akoestische versies van enkele liedjes, alles in ruil voor chocolade 🙂
Disciple met hun 20 Years Special trok bij het hoofdpodium alle aandacht. Voorman Kevin Young had vrijdagavond zijn oude bandmaten bij zich. In deze samenstelling blijkbaar sinds 5 jaar weer op het podium. Het nieuwe album O God Save Us All liet men goeddeels links liggen, in ruil voor oude songs uit de tijd van Scars Remain, Southern Hospitality en Horseshoes & Handgrenades.
Disciple 20-Jahre-Jubiläum am CRN Freitag mit Brad Noah, Tim Barrett und Travis Wyrick. Einziger Gig in diesem Line-Up! http://t.co/aqZ7zXQF
Zonder drie toegiften, waaronder Mission Statement en puike drum- en gitaarsolo’s mocht de band niet naar bed, en wij ook niet. Want FireFlight speelde een volledige set met een greep uit Now (2012), For Those Who Wait (2010), Unbreakable (2008) en The Healing of Harms (2005). Dawn Michele was vrijdagavond niet geweldig bij stem, maar gooide wel alle emotie eruit. De nieuwe drummer en Benjamin van de band, Adam McMillion is een goede keuze. Die gozer weet de kit te raken!
Thousand Foot Krutch en hun fans hadden pech. Het vliegtuig dat in Düsseldorf zou landen was vanuit Kiev wegens de weersomstandigheden uitgeweken naar München. Met geen mogelijkheid was een tijdige aankomst in Ennepetal, 600km verderop, niet te organiseren. Een rondje langs de aanwezige bands leverde een aardige alternatieve invulling voor het tijdslot. Van Wolves at the Gate zanger akoestisch via Children 18:3 relaxed zittend met ditto gitaar om Rain’s A Comin’, Always On the Run en Oh Bravo te doen. Good Weather Forecast had covers van Pitbull‘s Give Me Everything, een liedje van de in Duitsland populaire Xavier Nadoo en de Charlie Peacock klassieker In the Light voorhanden. Voor In the Light waren de heren van Sacrety ook op het podium. Die deden ook akoestisch nog enkele eigen liedjes, waaronder een a capella slot: een unicum voor Christmas Rock Night. Nacht inderdaad, 0.55u was de show dan toch echt over.
De winterse kou hield ook Ennepetal in z’n greep. De onverwarmde sporthal voelde ‘s ochtends vroeg niet geweldig in de slaapzak. Bij het Rode Kruis in de Vom-Hofe-Strasse enkele kilometers verderop na achten gelukkig warme koffie, melk en broodjes als ontbijt voor de slapers in de sporthal. Een wandeling door de binnenstad onder een helderblauwe lucht klinkt leuk, maar was bitterkoud. In de plaatselijke Stadtbücherei, ook in Haus Ennepetal gevestigd konden we vanaf 10u terecht met onze meegebrachte boeken. Waar Peter in z’n Rijke Buit collectie uit Amen van Peter Slagter dook, schoot ik lekker op in De hemelverdiener van Ayad Akhtar. Koffie en thee in het leescafé voor maar €0,50 en de kachel aan! Heerlijke overbrugging tot de samenkomst in de Evangelische Kirche in Milspe.
Hartverwarmend om zoveel concertgangers, meerendeel jongeren vrijwillig op zaterdagmiddag in de kerk te zien. Vanaf het balkon konden we alleen naar andere mensen kijken. Kevin Young (Disciple) gaf in zijn preek de lessen uit Andy Stanley ‘s The Grace of God door. Gods wetten zijn bedoeld vanuit ons te beschermen en te leiden. Vertrouw hem maar. Met voorbeelden rond seks voor het huwelijk en bescherming van een klein kind in het verkeer deels confronterend, deels aansprekend. Drietalig (Nederlands, Duits, Engels) uit volle borst liederen zingen blijft ook goed!
In plaats van de beperkte zitruimte in de aanbouw van de kerk waar eten en drinken werd verkocht, kozen we voor de Döner tent om warm te eten voorafgaand aan de start van het middagprogramma in Haus Ennepetal.
De Duitse band Sacrety is een soort Rammstein en Rage Against the Machine meets Family Force 5. Screaming, hardcode, partyrock en vooral betrekken van het publiek. Hallelujah als toegift. Ook stamgast inmiddels is het trio van Children 18:3 (Peters ‘ontdekking’ dat die verwijst naar Mattheüs 18:3 is een aanwinst dit wekeend) bracht deze zomer hun nieuwe CD On the Run uit. We’ll Never Say Goodbye is hun nieuwe single. Nieuwe liedjes als End of Summer dus, zelfs Follow The Star, een voor hun kersttour geschreven nieuwe, maar ook oudjes als Oh Bravo en All My Balloons Are Poppin’ als toegift.
Manafest, een soort christelijke Eminem stroomde over van praatjes tussen zijn liedjes. Chris is 9 jaar geleden tot geloof gekomen en enthousiast zijn Meester te dienen. Op het talkstage luisterden we naar de jongens van Sacrety. Ze willen doorbreken om hun reguliere baan van maandag t/m woensdag te kunnen opgeven en geven door zo’n 120 concerten per jaar. Jaag je dromen na!
Icon For Hire met de rose haren van Ariel (Mononym), Shawn Jump, Josh Kincheloe en Adam Kronshagen heeft zich in 2011 goed in de kijker gespeeld. Ze mochten terugkomen. De band moest nog wel teren op Scripted, het debuutalbum uit 2011. De komende maanden worden besteed aan het schrijven van liedjes voor de opvolger. De set zat wel steviger in elkaar dan in 2011, Ariel had dit jaar geen last van een darmstoornis, de band geen last van technische problemen. Het drumsolo was dit keer op andere samples gebaseerd. Uitgebreide interactie met het publiek, zoals het meescanderen van “Waar is het feestje? Hier is het feestje!” met de luid en duidelijk aanwezige Nederlanders maakte Ariel c.s. onverminderd populair. Make A Move als toegift maakte het compleet.
De hardcore van For Today met de oorverdovende roffels op de double bass lieten we aan ons voorbij gaan. Op het talkstage is het gezellig met Disciple’s Kevin Young die er zijn preek van vanmiddag herhaalde en voor de chocolade een dansje deed. Ook de interviews met Manafest en Icon for Hire trokken er behoorlijke toestroom van belangstellenden. Raps voor een reep chocolade en handtekeningen voor fans. De voor dinsdag 11 december door Ariel aangekondigde nieuwe videoclip staat sinds zondag 9 december online: Off With Her Head.
Op het sidestage pakten we het akoestische optreden van Fireflight mee. De set van Disciple in nieuwe bezetting lieten we voor wat het was. Verzadigd van rockmuziek terug naar de sporthal, waar helaas pas een klein uur later de portier opdook. Met andere Duitse festivalgangers in de kou kleumen was overigens niet vervelend.
Twee jaar na Horseshoes & Handgrenades zijn de veteranen van Disciple opnieuw los. Het elftal hardrock / metal tracks op O God Save Us All laat liefhebbers van het genre niet indutten. Ik hoop Kevin Young c.s. dit weekend live te zien spelen op Christmas Rock Night in Haus Ennepetal. Met Draw The Line is al een eerste succesvolle single gescoord in de (christelijke) Amerikaanse hitlijsten. Vergis je bij het horen van deze ‘beschaafde’ track niet. In de rest van de liedjes gaan de heren veel feller tekeer. Van Outlaws, de titelsong en R.I.P. hebben je oren geen rust. Once and For All heeft een symfo intro geworden. Het zou goed de volgende single kunnen of mogen worden. Qua sound zit het in de lijn van Remedy Drive. Producers Ben Glover (Brandon Heath, Lee Brice) en Me In Motion zanger Seth Mosley (Newsboys) schreven met Young deze commercieel getinte kraker, maar ook Outlaws en het ook radiovriendelijke Draw The Line.
Someday is een pittige rockballad, zoals ook Thousand Foot Krutch die maakt. De hardere sound van TFK hoor je trouwens in Kings en het stampende Unstoppable. De rollende bass drums doen de commerciële hapjes van daarstraks snel vergeten. Met The One gaat het tempo nog één keer omhoog, waarna de ballad Beautiful Scars en de wat halfbakken 90’s mid-tempo rock in Trade a Moment, een liefdeslied met vocale hulp van een onbekende vrouw. “of all the things in my life that I could rewrite, I wouldn’t trade a moment with you.” Niet over de hele linie een even sterk uitgevoerde productie. Ik merk vooral de echt stevige nummers te waarderen.
