Pronkjewailpad Noordroute als zesdaagse: Niekerk naar Stedum

Als dit een vierdaagse zou zijn, geven de slechts enkele kleine blaren op de tenen voldoende moed ook de laatste dag positief te verwelkomen. Ik wandel na vrijdag 13 augustus nog twee dagen. Het ontbijt in de Juckemaheerd in Niekerk is ruim! Van de klomp boter besmeer ik ook de eigen bollen voor de rest van de dag. In plaats van plakken kaas de afgelopen dagen heb ik nu palingworst en chocoladepasta. Na het afrekenen ga ik er na half negen van tussen de volgende etappe. Op naar Stedum!

Van Niekerk naar de ‘s morgens vroeg nog gesloten Theefabriek in Houwerzijl is niet zo ver. De locatie heb ik al diverse keren bezocht. Het theemuseum en het terras zijn gedurende openingstijden zeker je tijd waard. Via Molen De Zwaluw Zuurdijk kom ik bij DoeZoo Leens, waar een pronkjewail niet meer tot het assortiment behoort. Bij Museumboerderij Verhildersum, dat net opent als ik er voor de deur heb gepauzeerd, blijkt de stempel honderden meters terug in het Schathoes bij de borg achtergebleven te zijn. Ik heb geen zin weer terug te lopen, een digitale stempel is mooi genoeg.

Door naar Wehe den Hoorn, waar me de stukjes bospad prettig bevallen na zoveel asfalt. De voor mij nieuwe post bij groepsaccommodatie De Energiek levert een stempeltje op. En dan door naar Eenrum, waar ik de kerk bekijk. Ik heb er al overnacht en gegeten eergisteren, heb de andere stempels al binnen. Door naar Mensingeweer voor Molen Hollands Welvaart. In Schouwerzijl stempel ik op de parkeerplaats, pauzeer wat verder in de berm. Opnieuw is het zonnig en warm buiten.

Bij Biologische Kaasboerderij Kleikracht in Schilligeham stempel ik en koop een liter karnemelk. De helft gaat in een eigen fles, de andere helft drink ik ter plekke op. Het scheelt €0,45 statiegeld en een glazen fles waar ik niets mee wil onderweg. In Winsum, in 2020 door de ANWB uitgeroepen tot ‘allermooiste dorp van Nederland’ is het stempels in overvloed scoren, bij Molen De Vriendschap, dierenbenodigdhedenwinkel Discus Profauna, Molen De Ster,
Herberg De Gouden Karper en Eetcafe J & A.

Vanwege vakantie is Yann Chocolaterie La Poutré gesloten, ‘omstandigheden’ hinderen ook openstelling van het KinderBoekenHuis. Gelukkig, het Kaas-Notenhuysch ontvangt wel klandizie. Ik wacht net als in Kleikracht keurig m’n beurt af en krijg daar commentaar op: “Had gezegd dat je een stempel kwam halen, dan had je vóór gemogen.” Vind ik niet zo netjes voor andere klanten. Ik krijg een handvol chocoladebollen mee voor onderweg naar Onderdendam. Hé, de Torenkerk is open en nieuw voor mij (lees: de kerk staat er al wat langer, ik ben er nog niet eerder geweest).

Molen Zilvermeeuw, Dorpshuis Zijlvesterhoek zijn gesloten. Restaurant de Molenaar in voormalige molen Hunsingo is wel open, maar hier is de uitbater de aankomende Pronkjewailpad wandelaars zat stuk voor stuk te moeten teleurstellen. Waarom de organisatie zijn molen in de app als stempelpost heeft opgenomen, weet hij niet. Hij stempelt niet.

De stempel in het blauwe kistje op de bank voor Zorgboerderij Driestenborg in Westerwijtwerd is er niet. De boerderij zelf is gesloten. Om het aantal kilometers binnen de perken te houden laat ik Komoot vanaf hier een route naar Stedum plannen onder Middelstum langs. Dat dorp heb ik op de eerste dag al aangedaan en Lies Oldenhof, mijn gastvrouw in Stedum bij Vrienden op de Fiets heeft me vanochtend gebeld en aangeboden ‘s avonds mee te eten. In Stedum zelf is geen restaurant en anders had ik in Middelstum moeten eten of weer een maaltijdsalade ofzo moeten kopen. Na 42,3km kom ik er aan. De wereld is opnieuw klein rond HBO toegepaste psychologie, wandelen als gedeelde hobby en collega’s als Tocht om de Noord (TodN)/Pronkjewailpad organisator Peter Velthuis, zijn partner Marianne Eggermont en fervent TodN wandelaars Eltjo Glazenburg en George Huitema. De soep, pastamaaltijd en een dessert met fruit laat ik me goed smaken.