Taking the Bow is zo’n album waarvan je na vaak afspelen afvraagt hoe je er ook alweer op geattendeerd werd, blij met de liedjes die beklijven. Het is de verdienste van de in Keulen geboren en in Amsterdam woonachtige Luna Morgenstern die met vijf liedjes in 16 minuten genoeg indruk weet te maken met lekker lopende synth pop liedjes. Vier jaar geleden was ze één van de Artez finalisten. In 2020 werd ze genomineerd voor de Popronde. Tja, het reizende muziekcircus moest vanwege de pandemie uitgesteld worden. Luna staat momenteel al voor twee podia geboekt eind 2021.
Ze nam afscheid van haar moeder en wisselde van baan. Nu produceert ze geen muziekjes voor reclameboodschappen meer, maar componeert en produceert ze in haar eigen slaapkamer de liedjes die enerzijds beïnvloed zijn door gevestigde namen als de in januari 2021 op 34-jarige leeftijd overleden DJ en producer SOPHIE, Caroline Polachek, FKA twigs en Charli XCX, maar een eigen emotionele lading hebben. In het up-tempo Done gaat ze de dialoog aan met haar vader om zichzelf te bewijzen, zijn vertrouwen te winnen, maar ook om duidelijk te maken dat zij haar plek in de wereld gevonden heeft. Het tempo ligt in In My Head en het titelnummer lager, maar trekt je als het ware naar de speakers om goed te luisteren. Tonight was haar laatste single vóór de release van de EP. Al zijn de arpeggio’s eenvoudig, is het toch ook een aardige track.
Hetzelfde effect bereikt de ballad Nobodylovesmelikeyouloveme. Clichés in de teksten mogen bij een volgende productie meer vermeden worden. Muzikaal is Taking the Blow robuust uitgevoerd.
