Wandelen op het IJsselpad tussen Westervoort en Dieren

Het nog ontbrekende stuk van het langestandswandelpad IJsselpad ga ik vandaag wandelen. Het NS Flex weekend vrij abonnement biedt namelijk de mogelijkheid ‘s morgens vanaf Ommen via Zwolle en Arnhem naar Westervoort te reizen en ‘s middags vanaf Dieren naar huis te gaan. De overstappen zorgen er wel voor dat ik pas om 9.10u aan de wandeling kan beginnen. Het zal tot 15.00u droog blijven is de verwachting.

In de Dorpstraat staat de Werenfriedkerk met bouwdelen uit de 11e, 12e en 14e eeuw. Tegenwoordig maakt de plaatselijke Protestantse Gemeente er gebruik van. Aan het einde linksaf de Rijndijk op, eigenlijk wel frappant deze dijk achter de winterdijk langs de IJssel. Ik denk in de uiterwaarden te kunnen afsnijden door het gras, maar eindig bij een aantal fraaie woonhuizen aan kolken die met een toegangshek duidelijk maken dat doorlopen niet de bedoeling is. Terug en via de dijk naar de inlaat naar de Hondsbroeksche Pleij, nu een waterbergingsgebied en zo te zien in de afgelopen week gebruikt. Op het uitzichtpunt Grote Pleij kijk ik naar de splitsing tussen het Pannerdens kanaal (de verbinding tussen de Rijn die in Nederland Waal wordt en de Nederrijn bij Arnhem) en de Gelderse IJssel. Men gaat ervan uit dat het stuk IJssel tussen hier en Doesburg in de Romeinse tijd gegraven is als Drususgracht. Her en der liggen in het landschap oude rivierarmen. Tegenwoordig ligt de loop van de rivier vast en moet bij hoog water het stelsel aan dijken en bergingsgebieden voldoende zijn om de mensen achter de dijken droge voeten te laten houden.

Over de Kleine Pleij kom ik bij het oorlogsmonument ter nagedachtenis aan de 12 geallieerde militairen die sneuvelden bij de oversteek op 12 april 1945, het veroveren van de versterkingen aan de westzijde en de AKU fabriek (later opgegaan in AKZO, daarna AkzoNobel) in de Kleefsewaard. Terug naar Westervoort en over de IJsseldijk in noordoostelijke richting verder. Ik passeer de Brugweg, een steenfabriek en voormalige vuilnisbelt, de A12 en de AVR. Het autoverkeer op de Bandijk is best intensief. In combinatie met de vele fietsers is het uitkijken geblazen. Ter hoogte van de Koppenwaard waar decennialang een steenfabriek stond en Natuurmonumenten nu de natuur beheert, pauzeer ik na zo’n 12km een eerste keer.

Wat verderop sla ik af naar de Rhederlaagse meren, de met drukbezette campings omgeven Lathumse Plas, Westerplas en Gieseplas. Het aandeel Duitsers is indrukwekkend als ik afga op de kentekenplaten. Recreatiepark De Veerstal onderhoudt een eigen veerdienst over de plas naar een schiereiland buiten Giesbeek. Voor €1 mag ik mee net als een gezin op de fiets.

Even twijfel bij de met ‘verboden toegang’ borden gemarkeerde afslag van de Rhedense Veerweg. De scoutingvereniging heeft wat verderop op de IJsseldijk onderaan een serie wegwijzers ook het IJsselpad aangegeven. En de route gaat er langs. Ik zal dus niet de enige wandelaar zijn die jaarlijks passeert. De op de route liggende omgang door de uiterwaarden kan niet vanwege overstroomde paden. Dan maar terug en over het fietspad langs de Bingerdensedijk. Op de Liemers Posbankloop werd het dorp Giesbeek zelf aangedaan met een rust in de brandweerkazerne. Nu volg ik de loop van de rivier richting Doesburg. In het gras rust ik halverwege. Wandelbankjes zijn ze niet zo van op dit traject.

In Doesburg is een interessante lus door de vernieuwde Turfhaven met gedichten, street art van Rosalie de Graaf (1999) alias Roosart, sculpturen in het kader van de internationale kunstroute IJsselbiënnale. Daarna toch het centrum in en weer andere dingen gezien dan op de Kennedymarsen en het Hanzestedenpad. Bij de 14e eeuwse Gasthuiskerk en het naastgelegen hofje maak ik foto’s. Dan via het park, ooit onderdeel van de binnenste grachtengordel rond de stad. Op Google Maps kun je mooi de ster aan de zuid- en oostzijde van Doesburg zijn die als buitenste verdedigingslinie fungeerde.

Dan de Grind op, zoals de IJsseldijk langs de oude rivierarm naar Olburgen hier heet. Aan de rechterhand is het een lint van grote en kleine campings en recreatieparken. Links de jachthavens, maar vooral ondergelopen uiterwaarden. Trailers van pleziervaartuigen staan in het water. Nog altijd veel fietsers onderweg, hier en daar wat wandelaars. De veerpont naar Dieren is vorige week ook uit de vaart geweest. De Dierenseweg is besmeurd met rivierslib. Nu mag ik voor €1 de rivier oversteken en door de binnenstad van Dieren naar het station. In de Spoorstraat zie ik de NS trein naar Zwolle optrekken. Dat betekent dat ik een klein half uur mag wachten op perron 1 voor de volgende. Het is nog altijd droog als ik om 15.53u opstap, het IJsselpad is voltooid! De kleine wereld bewijst zich vanmiddag weer. Bij het uitstappen in Zwolle tref ik George Huitema, ditmaal niet in Groningen op molenjacht voor het Pronkjewailpad, maar met bepakte fiets op weg naar Oldenzaal voor vakantie.