Het dringende advies tot 19 januari 2021 het openbaar vervoer alleen voor noodzakelijke reizen te gebruiken, volg ik de komende weken met frisse tegenzin op. De agenda is omgegooid en voor vandaag heb ik de op Routeyou gegenereerde mooiste route vanuit Hengelo om Oldenzaal tegen de klok in geladen. Ook deze keer loopt het wat anders, waarover later meer. Het wordt een ronde van 25, niet 42 kilometer.
Relive ‘Ronde om vliegveld Twenthe’
Ik ben vanochtend voor de tweede keer op rij veel te vroeg wakker. Na ontbijten en het FD gelezen te hebben neem ik de auto naar Hengelo. Ik heb in de Lidl app gecontroleerd of het slot tussen 7.00-9.00u voor ouderen gereserveerd is, maar dat staat niet vermeld. Ik voel me dus vrij tegen achten de Kia aan de laadpaal voor gratis stroom te verbinden en de supermarkt in te gaan voor de inkopen voor de drie kerstmaaltijden die Henriëtte en ik gaan bereiden. De enorme boodschappenlijst in any.do laat me alle hoeken van de winkel meervoudig zien. 
Na half negen zit alles in de auto en kan ik aan de wandel. Een lichtbak van Hengelo Bier aan een gevel zet me aan het denken. Zou het merk nog bestaan? Van 1879-1988 werd het bier gebrouwen en vanaf 2007 tijdelijk opnieuw. Tegenwoordig brouwt de Twentse Bierbrouwerij louter speciaalbieren. Ik heb de nieuwe lage wandelschoenen mee. Het nog stugge buiten- en binnenwerk begint al vrij vlot te schuren en dus pijn te doen. In combinatie met vermoeidheid na een drukke week en matige nachtrust besluit ik de marathonafstand te halveren.
Het weer is wel schitterend. Wat doet de zon en een blauwe lucht dan toch veel! Gaand over de Morshoekweg, Bosweg en Witbreuksweg – in tegengestelde richting een deel van het Kennedymars Hengelo tracé – klimt de zon. In en rond de pyramidevormige, beter mastaba’s, de door Herman Haan ontworpen studentenappartementencomplexen uit 1970-1972 is het nog rustig. Tussen de Spaarbekkens van waterbedrijf Vitens door naar De Braak kruisen wat fietsers en hardlopers, verder heb ik het rijk alleen.
Het Belevenispad over het voormalige vliegveld Twenthe eens in een andere looprichting is goed voor de afwisseling. Op de AFSZ Parallax heuvel tussen de twee opengewerkte betonnen kerosinetanks rust ik na 10km wandelen. 
In de verte staan sinds juli 2020 drie Boeing 747-400 van Lufthansa geparkeerd. Begin november is de eerste van totaal zes vanwege de COVID-19 pandemie door de gekrompen luchtvaartmaatschappij afgedankte toestellen vertrokken naar Frankfurt, 29 november de tweede. Halverwege 2021 moeten de anderen ook zijn vertrokken. In Dagblad Tubantia wordt het touwtrekken om toestemmingen om te blijven en te vertrekken de vliegtuigsoap genoemd. Volgens de regels van de Inspectie Leefomgeving en Transport (ILT) mochten de toestellen hier wel landen, maar niet opstijgen. 
De Spottersheuvel is vanmorgen het oefenterrein voor een klas jonge fietsers op hun ATB’s. In het metalen geraamte aan de kop van de boordwapen schietbaan klinken audiosporen van weleer. Wat een contrast is het dan op een bedrijventerrein bij de A1 afslag Oldenzaal-Zuid uit te komen. Weg rust, welkom 21e eeuw.
Op basis van het Komoot kaartmateriaal in de app scharrel ik een geschikte terugweg naar Hengelo bij elkaar. Eerst over de Duivelsdijk – gelukkig overkomt me niets – naar de Oude Postweg, ook zo’n bekende van de Kennedymarsen. Het wegkruis hier kan ik me niet heugen al eens gezien te hebben. Langs de Bergingsvijver en Pannekoekenplas, de Ledeboersweg over het bos in bij natuurgebied Holthuis. 
Het pad is ook een ATB route. Eén fietser, verder niemand. Dan opnieuw de Oude Postweg. Vlak voor de stal waar enkele jaren een rustpost op de Kennedymars was ingericht linksaf, de onverharde Sniedersveldweg op. Het blijft verbazingwekkend hoe fijn ATB’ers het vinden om het halfverharde fietspad te nemen en het normaal te vinden dat ik dan uitwijk naar het rulle zandpad. Met de regenval van de afgelopen tijd is rul best stevig geworden en vind ik het prima, minus de pijnlijke voeten dan. De jumbojets staan hier amper een paar honderd meter vandaan, keurig achter hekken en bossages en bebouwing aan de rand van het vliegveld. De Weerseloseweg is nog altijd geen pretje om langs de wandelen. Op een paal langs de onverharde Hartjesbosweg pauzeer ik weer met de teller op 21km. Over de Smeenkweg en Zwavertsweg kom ik Hengelo weer in. 
Voor het Kasbah wooncomplex vna architect Piet Blom (later bekend van de kubuswoningen aan de Rotterdamse Blaak) in de wijk Driene sla ik rechstaf. Het Schrijverspad tussen sportvelden en woonwijk voor de laatste 1,5km naar de Enschedesestraat, waar de gevel van het wooncomplex Zonneborgh mijn aandacht vraagt en op de foto gaat. Het laden is vanochtend bij 63% afgeslagen en ik was vergeten de lege flessen in te leveren. De auto laad ik verder op, terwijl ik nog een keer de Lidl in ga voor de emballage en nog wat laatste artikelen die vanochtend niet te vinden waren. Met een 78% volle accu rijd ik huiswaarts. De volledige marathon volgt volgend voorjaar wel. Zoals het er nu naar uitziet, moet ik het nog maanden zonder georganiseerde wandelevenementen stellen.
