Peter Scheele – De beelden van Openbaring

      No Comments on Peter Scheele – De beelden van Openbaring

Ik heb respect voor medegelovigen die, of ze nu wel of niet theologie hebben gestudeerd (dat kan ook best een handicap bij pogingen onbevangen en ontvankelijk het christelijk geloof te praktizeren), gestructureerd zelf het laatste bijbelboek, de Openbaring van Johannes, te lijf durven gaan en een goed sluitende visie nastreven. Peter Scheele, van wie ik ooit Degeneratie: het einde van de evolutietheorie las, kiest voor een historische èn contemporaine uitleg en is niet wars om in de afgelopen eeuw gebouwde stellingen als niet (langer) houdbaar te weerleggen. Voor lezers die groot geworden zijn met de tijdschema’s, bedelingenleer en toekomstvoorspellingen van Hal Lindsey en Het Zoeklicht, het escapisme van de fictieve boekenreeks De laatste bazuin te serieus hebben genomen, of helemaal zijn opgegaan in de betekenissen van Joodse feesten en bloedmanen uit 2014/15 (Wake Up!), is het (om)schakelen. Ik merkte bij het lezen van het lijvige boekwerk (518 pagina’s) dat De beelden van Openbaring, bij mij passen in een verschuivend perspectief op eschatologie en een grondige herziening van de toegepaste logica en interpretatie van de overvloedige beeldspraak in Openbaring.

Scheele gebruikt de metafoor van een tent spannen. De lijnen en het zeildoek moeten strak staan, tegen een stevige wind bestand zijn. Of je nu wilt of niet, je moet worstelen en herkauwen om van Openbaring in samenhang met oudtestamentische profetieën, de woorden van Jezus Christus zelf, de nieuwtestamentische brieven van de apostelen, èn de feiten in de geschiedenis van de mensheid van de afgelopen millennia een betekenisvolle boodschap te maken die een consistente hermeneutiek volgt.

Scheele ziet in Openbaring 11 het hart van het boek en bouwt zijn spreekwoordelijke tent vandaar op, de beelden van de beesten, paarden, engelen en tekenen in de diverse hoofdstukken aan elkaar verbindend. Opvallend zijn de tentstokken op de plekken van de Romeinse keizercultus, de verwoesting van Jeruzalem, het Derde Rijk van Adolf Hitler en de stichting van de Joodse staat. De auteur legt uit waarom hij niet kiest voor een allesvernietigende nucleaire wereldoorlog (zoals Hal Lindsey decennia volhield), een op vervangingstheologie gebaseerde bedelingenleer (door menigeen gepropageerd), een derde tempel op de Tempelberg in Jeruzalem, twee of meer wederkomsten van Christus, een zevenjarige Grote Verdrukking (met de varianten pre, mid- of post-tribulationisme), het weghalen van de Gemeente, een duizendjarig vrederijk, of een fysieke kubus met een oppervlakte van 5,3 miljoen vierkante kilometer genaamd Nieuw Jeruzalem. Opvallend is het niet behandelen van de eerste drie hoofdstukken van Openbaring met de zeven brieven aan zeven christelijke gemeentes in Klein-Azië en het warme pleidooi voor een interreligieuze ontmoetingsplek op de Tempelberg, waarbij elke Abrahamitische, monotheïstische gelovige dan symbolen van de ander moet accepteren.

Waar de auteur niet zeker is, geeft hij dit aan. Prettig is de integrale opname van de behandelde schriftgedeelten. Dit draagt zeker bij aan het forse aantal pagina’s, kan je lui maken door de bekend veronderstelde bijbelverzen over te slaan of niet je Bijbel zelf erbij te pakken. Hoewel de (eind)redactie van het boek nog best strakker kan – al lezend trof ik nog diverse spelfouten – en is de zelfgekozen opmaak met KAPITALEN en vetgedrukte woorden voor belangrijke passages en Begrippen met beginkapitalen irritant om te lezen, beveel ik dit nieuwe werk over Openbaring warm bij je aan, al was het maar om je huidige denkbeelden over de eindtijd, het plan van God met Zijn scheppinig, de plek van Israël en christenen te toetsen en waar nodig een bij te stellen. Tegelijk hoop ik dat je net als ik van tijd tot tijd het slechts 22 hoofdstukken op 20 pagina’s (in mijn Nieuwe Bijbelvertaling editie) tellende boekje Openbaring zonder al die uitleg, dwarsverbanden, theorieën en een aantal losse eindjes kunt blijven lezen, alsof het je eerste keer is.

Over de auteur

Peter Scheele is programmamaker geweest bij de EO. Op creatieve wijze sprak hij met mensen over het geloof. Hij schreef boeken, zoals Degeneratie: het einde van de evolutietheorie, Visserslatijn en Leverworst, communicatie en beren. Ook was hij medeoprichter van de online cursus Waarom Jezus? en trainde hij jarenlang e-coaches van internationale cursussen.

Zie ook: