Na weer vijf dagen thuiswerken ben ik toe aan mijn wekelijkse reisbeweging om een lange afstand te gaan wandelen. Ditmaal heb ik met afstandmeten een ronde aan de oostzijde van Emmen uitgezet. Anders zou de Wandelvereniging Bargermarke tochten in de omgeving hebben georganiseerd, maar die gaan om bekende rednenen voorlopig niet door. Ik ben om half acht al aan de Noordbargerstraat. De twee laadpalen bij de Lidl geven echter nog geen stroom af. Vermoedelijk worden die aangeschakeld tijdens openingsuren van de supermarkt. Vanmiddag een nieuwe kans. Ik ga wandelen.
Relive ‘Oostelijk van Emmen’
Na voetpaden parallel aan de Hondsrugweg, één van de uitvalswegen van Emmen, een stuk langs de spoorlijn en een gang langs de meubelboulevard en tuincentra aan de Nijbracht kom ik uit op het fietspad langs de Rondweg. Tot zover niet echt spannend. Het talud af naar het Bargermeerkanaal brengt rust, al begin ik spontaan te zingen op het pad waar vissers hun gerei in gereedheid brengen en betoncentrales de ruimte aan de oostzijde in beslag nemen. Over de Bladderwijk kom ik Oranjedorp binnen. 
De vorige keer dat ik hier was en op aangeven van Harry Abbing tevergeefs heb gezocht naar een social sofa, zie ik deze met kleurrijke mozaïekpatronen ingelegde betonnen bank nu staan op een heuvel aan het braakliggend terrein dat Kollingsveen heet, niet de Oosterwijk westzijde die me was aangegeven. Blij met weer een foto van een social sofa voor de verzameling. Johan Verstrate meldt na de publicatie van de eerste versie van de blog, dat deze betonnen bank geleverd is door Luc4me, gevolgd door het inleggen van het mozaïek door de plaatselijke jeugd.
Bij de ronde om Emmen ben ik richting Nieuw Dordrecht gewandeld. Nu vervolg ik de Oosterwijk tot aan het in 2013 geopende Koning Willem Alexander Kanaal, dat ook als Veenkanaal bekend is en de Bladderswijk in Oranjedorp verbindt met het Scholtenskanaal in Klazienaveen-Noord en zo pleziervaart een verbinding door het zuidoosten van Drenthe biedt. Het fietspad langs het kanaal met twee sluizen, de Spaarsluis en Koppelsluis heb ik vrijwel voor mijzelf. Alleen een vader en zoon kruist mijn weg. Langs het kanaal zijn twee rustpunten ingericht die met een formatie stenen de invloed van de ijstijden op het landschap illustreren. Bij de eerste IJstijdrust neem ik zelf een pauze.
Het 250 hectare grote Oosterbos is aangeplant in de jaren ’70 door Staatsbosbeheer om de voormalige Veenkoloniën opnieuw in te richten. Het bos is grotendeels aangeplant op niet afgegraven hoogveen. Door het verhogen van het grondwaterpeil wordt getracht de aangroei van hoogveen te stimuleren. Op sommige plekken zie ik stukjes moerasbos en veen, zijn de kleurverschillen in begroeiing opvallend. Het nog jonge bos staat vol paddenstoelen en heeft gescheiden paden voor fietsers, ruiters en wandelaars. Het stapt er heerlijk door.
Aan alles komt een eind. Het fietspad over de Verlengde Splitting naar Klazienaveen-Noord is een stuk minder indrukwekkend. Het naar de Groningse industrieel en veenontginner Jan Evert Scholten vernoemde Scholtenskanaal werd in 1907 gegraven en is sinds 1959 gesloten voor scheepvaart. Het water is bruin. Ik kan aan de westzijde onder de bomen over een zandpad, steek de voormalige sluis over, bewonder de met pompoenen gemaakte pop op een picknickbank en volg de grasdijk aan de westzijde van het kanaal (formeel Willemsvaart) verder naar het noorden voor opnieuw een stuk jonge aanplant achter lintbebouwing van het buurtschap Foxel, deel van Klazienaveen-Noord.
De lintbebouwing langs de twee kanalen, weinig fantasievol kanaal A en B genoemd dat op de kaart Emmer-Erfscheidenveen wordt genoemd en ter plekke een onderdeel van Emmer-Compascuum is, volg ik eerst een eindje langs kanaal A en daarna vier kilometer langs kanaal B. In 1938 werd bij Emmer-Erfscheidenveen het oudste veenlijk van Nederland gevonden, vermoedelijk een mensenoffer. De man was waarschijnlijk een hoofdman. Hij werd tussen 1370 en 1215 voor Christus in het Bourtangerveen begraven. 
De verscheidenheid aan huizen, deels voormalige vervenershuisjes, deels in de jaren vijftig toegevoegde eenheidsworst, maar ook prachtige vrijstaande villa’s en constructies die beter in een woonwagenkamp passen. Aan de noordzijde van het kanaal enorme percelen (een kilometer in lengte) met bieten die met groot materieel geoogst worden. Een ontmantelde blauw-wit-rode helikopter trekt mijn aandacht. Ik verwacht hier in een stuk niemandsland tussen Emmen en Emmer-Compascuum heen heli-haven, of juist wel? Heli Holland is hier en op vliegveld Lelystad actief met onderhoud van helikopters en het aanbieden van rondvluchten.
Ik kom aan de kant van Emmerschans Emmen weer binnen, geniet van de paden in de Emmerdennen waar ook veel paddenstoelen staan. Bij het Zandmeer pauzeer ik een derde maal en neem dan de laatste drie kilometers tussen het Scheper ziekenhuis, de locaties van het Esdal College en de wijk Angelslo door naar Bargermeer als afronding van de 34km lange route. Ondanks de grijze luchten vandaag – wel is het de hele tijd droog gebleven – hebben de zonnepanelen op het dak van de Lidl genoeg opgeleverd om m’n Kia e-Niro gratis van 34 kWh te voorzien, terwijl ik een e-book lees.
