Aan de productiviteit van de christelijke reggaeband Christafari rond Mark Mohr en zijn echtgenote en zangeres Avion Blackman kunnen weinigen tippen. Amper dit voorjaar de release Musicianaries: At Any Costs geabsorbeerd, de COVID-19 inhaker Pandemic verwerkt, staat alweer Fly te wachten. Gezien de albumtitel een half-om-half keuze tussen een volgend Christafari of soloalbum van Avion Blackman. Handelsmerk van beide muzikale uitlaatkleppen zijn frisse reggaedeuntjes over zelfgeschreven nummers, bekende modern worship liedjes en terloopse covers van niet-christelijke liedjes, waarmee ze in de Americas een grote schare fans bedienen.
In de aanloop van het met een maand uitgestelde uitkomen van het door de eigen gitarist Renato Taimes geproduceerde Fly werd A Moment to Pray als themalied voor de National Day of Prayer op 7 mei uitgebracht. Als gezegd, is de kwantiteit van schrijfsels indrukwekkend – Fly telt 16 liedjes – , de kwaliteit van de productie is goed, maar er zit te weinig variatie in om het geheel van begin tot eind te laten boeien. Zet Jamoo, Fly, I Thank You, Oshay, More Than You Know, On My Own, Trouble en All Is Not Lost na elkaar op. De serie kan zo op repeat zonder op te vallen.
Speelser zijn Take Me Higher, No One, 23rd Psalm en Keep Me Strong, dankzij de blazers, het net wat andere timbre, Om mee te liften met de populariteit van Lauren Daigle‘s 2018 hit You Say of I Can See Clearly Now (in 1972 door Johnny Nash geschreven, wij in Nederland kennen ‘m vooral van Lee Towers‘ cover uit 1982; Jimmy Cliff maakte in 1994 al een reggae versie voor de film Cool Runnings over het Jamaïcaanse bobsleeteam dat naar de Olympische Winterspelen gaat) mee te nemen in de tracklist in een juist wat langzamere versie, of als bonus track een bossa nova uitvoering van On My Own had van mij niet gehoeven. Uit de 72 minuten muzikale pap vis ik een kleine handvol krenten. De rest is na doorslikken snel verteerbaar.
