Concertverslag ABBA Rocks in Hedon, Zwolle

De muzieksmaak van Klazien en mij loopt aardig uiteen, dat weten we al sinds onze verkering en later bij het in elkaar schuiven van de collecties LP’s en CD’s. Zo is Klazien fervent ABBA fan en ik niet, hoewel ik goede pop- en rockmuziek best kan waarderen. Covers of herinterpretaties van het ABBA oeuvre zijn niet aan haar besteed. Met een ticket voor de Mamma Mia! musical doe je haar geen plezier. Vraag niet hoe precies ook alweer, maar ze wilde wel mee naar ABBA Rocks in Hedon, Zwolle. Bassist Richard Zoer heeft voor dit concept de originelen gearrangeerd voor een rockband en er de schone taak aan met een drummer, Sven Figee a.k.a. Sven Hammond (Hammond orgel), de gitaristen Menno Gootjes (Focus) en Leif de Leeuw (deze week opnieuw uitgeroepen tot beste bluesrock gitarist van de Benelux) en vocalisten John JayCee Cuijpers (Praying Mantis, Ayreon) en Lisette van den Berg (Scarlet Stories, Ayreon) een goed gevulde, maar niet uitverkochte, grote zaal van poppodium Hedon in Zwolle mee te plezieren en de belofte “een niet te missen live-ervaring te worden voor zowel rockliefhebbers als fans van ABBA!” waar te maken.

Het programma is in twee delen geknipt met een flinke pauze tussendoor. Dat vraagt tweemaal sfeer opbouwen en de zaal meenemen, link. Voor de pauze komen voorbij (niet in de juiste volgorde, we hebben in de pauze een brain dump gemaakt) Name of the Game, Mamma Mia, The Visitors, Hole in Your Soul, Dancing Queen, Waterloo, On and on and on, When I kissed the Teacher, Summer Night City en Knowing Me, Knowing You.

Na de pauze in goede volgorde: Intermezzo No.1, My Love, My Life, Eagle, Lay All Your Love on Me, The Day Before You Came, The Winner Takes it All, Why Did It Have to Me, Gimme! Gimme! Gimme! (A Man After Midnight), So Long, SOS, Voulez-Vous en Does Your Mother Know.

Was ik tijdens de pauze nog milder dan Klazien, na de tweede helft was ik het behoorlijk met haar eens. Zowel Lisette van den Berg als John JayCee Cuijpers kwamen adem en aandacht tekort om alle liedjes zuiver te zingen, de bedoelde uithalen af te maken, alle frasen mee te nemen. En waarom John wel een draadloze microfoon had, terwijl Lisette de meterslange microfoonkabel in lussen in haar hand probeerde te houden, is me een raadsel.

Terwijl om ons heen mensen uit hun plaat gaan bij Dancing Queen legde ik 16 seconden filmmateriaal met de vraag ‘En wat zou mama hiervan vinden?’ voor aan onze dochters. Ach, zij kennen hun moeder ook wel.

Leuk dat je Sven Hammond als nickname hebt, maar om alles in de al gauw tot een brei verworden Hammond op te lossen, is jammer. Had minstens één keyboard extra meegenomen voor de broodnodige variatie. Veel ABBA songs zijn van origine al rock songs met hoofdrollen voor piano en synthesizers.

Bassist Richard Zoer speelde constant en kwam niet van zijn vierkante meter voor de speaker af. Jammer, wat meer Schwung had best gemogen. Menno en Leif eisten een hoofdrol als gitaartandem, onderling de lead en solo partijen afwisselend. In het gekozen format betekende dit wel een gitaarsolo in elk liedje, dat net als de eenheidsworst op Hammond na wat liedjes meer van hetzelfde werd.

Natuurliijk werd er meegezongen met de bekende liedjes en benutten mensen de kans weer eens ouderwets een dansje te doen, hoewel het enthousiasme niet overliep. Dat is altijd een wisselwerking tussen band en publiek. Onze indruk was dat met name de vocalisten een lijstje liedjes afwerken zonder er vol voor te gaan. Het publiek bleef dus ook wat tam. Men wist toch wel dat er na het laatste liedje toegiften komen, Jammer.