Vorige week besprak ik het titelloze debuutalbum van Nona. Samen met een achtkoppige band – en dat voor een ticketprijs van €14 – staat ze zondagavond in een uitverkochte kleine zaal van het Zwolse poppodium Hedon. Klazien was verbaasd me om 21.15u alweer op de terugweg met de auto te spreken via de telefoon? Ja, de 70 minuten muziek vlogen voorbij en van een debutante moet je ook geen twee uur durende show verwachten, voorafgegaan door waarschijnlijk ook een debuterende support act.
Respect voor Nona uit Uden, want met haar is ze ‘Givin’ It All’ om met één van haar eigen,. doorleefde liedjes te spreken. Thuisgekomen ben ik nog een keer verbaasd. Zoon Johan weet spontaan wie Nona is. Had ze geen award gewonnen? Warm, maar niet goed. Eerder deze week maakte ze bekend genomineerd te zijn voor een Edison award in 2020. Ze heeft in 2019 op Eurosonic Noorderslag gestaan, tourde eerder met de Popronde door het land en nam eerder in Hedon enkele liedjes op.
Kudo’s voor de muzikanten, van de vlijtige drummer, de koperblazers, toetsenist, gitaristen en bassist die de rauwe soul- en popliedjes tot leven brengen en het publiek beroeren. 
Er is ruimte voor solo’s, kleinere settings met enkel de bassist of lead gitarist.
De setlist klinkt solide, er wordt gelukkig niet veel gebabbeld, en de Brabantse ziet zelf wel wanneer het publiek klaar is om mee te zingen. Er staan flink wat kenners en intimi om me heen. Die kennen de teksten zo te zien al uit het hoofd, ik voornamelijk de muziek.
Het aan Nona’s overleden vader opgedragen liedje Albatros haalde de plaat niet, maar past prima in de set. En natuurlijk krijgen we twee toegiften, Sleeptalking en Jenny. Warm aanbevolen, mocht je Nona eens bij je in de buurt op een concertpodium kunnen gaan zien en beluisteren.
Zie ook:
