Camino Groningen 2019 als afsluiting van Pronkjewailpad seizoen 2019

      No Comments on Camino Groningen 2019 als afsluiting van Pronkjewailpad seizoen 2019

Voor de wandelaars die in één seizoen de noord- en/of zuidroute van het Pronkjewailpad hebben uitgelopen, is het vandaag voor het tweede achtereenvolgende jaar tijd voor de Camino Groningen. Net als in 2018 ben ik gevraagd om captain van een groep van 30 mensen te zijn om ze veilig en wel van de Maartenskerk in Middelbert naar de Martinikerk in Groningen te loodsen. De route is aangepast, en ook de duur van de huldiging is ingekort om de doorstroming van de groepen te verbeteren en niet te lang te hoeven wachten.

Op weg naar Middelbert in buslijn 5Onderweg van Balkbrug naar Groningen regent het kort, voor de rest is het grijs en koud, slechts enkele graden boven nul. Ik parkeer de auto ditmaal in Beijum bij onze uitwonende dochter; ze rijdt vanavond na het eten mee met de auto terug naar paps & mams. Bus 4 naar halte UMCG Noord en dan met lijn 5 door naar Middelbert. Het is duidelijk dat zo rond half tien op zaterdagmorgen alleen wandelaars met de bus willen. Het geeft gelegenheid bij te praten, ervaringen en plannen uit te wisselen. Keurig op tijd zijn we bij de Maartenskerk, waar we verzamelen voor de start. Sanne Meijer spreekt groep 3a toe in MiddelbertBuiten geeft Sanne Meijer ons instructies mee, binnen verwelkomt Peter Velthuis ons, verbindt de twee kerken als route rond Sint Maarten, die bekend stond om zijn mededeelzaamheid, rechtvaardigheid en gastvrijheid, waarden die ook in het Pronkjewailpad tot uitdrukking komen. Van degenen die al een finish stempel hebben wordt dat gecontroleerd, van mij en nog wat anderen die niet tijdens openingstijden van café De Toeter in Groningen waren, wordt de stempelkaart hier in de kerk gecontroleerd en de finish stempel gezet.

Relive ‘Camino Groningen 2019’


Sint Martinus is te paardSint Martinus wacht ons buiten gezeten op zijn paard. Hij snijdt zijn rode mantel aan stukken. Wij krijgen elk een reep voor aan onze rugtas, jas, of riem als herkenningsteken mee over het fietspad naar de Hoofdweg bij Meerstad. De groep blijft goed bij elkaar, dat was bij de eerste camino meteen rommelig. We lopen door Ruisscherbrug naar Noorddijk om een slinger door het Kardingerbos en Bevrijdingsbos naar de Stefanuskerk te maken. Wandelaars in Bevrijdingsbos KardingeOm de groep op natuurlijke momenten weer bij elkaar te hebben, even een minuutje stil te staan, heb ik in de gisteren aangelegde WhatsApp groep voor captains achtergrondinformatie over bezienswaardigheden gedeeld. Het Bevrijdingsbos dat in 1995 als eerbetoon aan de Canadese bevrijders van de stad Groningen is aangeplant, is zo’n punt, de Stefanuskerk waar we verwelkomd door een pastoor, gespeeld door Reg Mulder, even binnen mogen zitten, doe ik dat ook. Het valt de wandelaars op, dat er naast het gezangenbord ook een bord naast de preekstoel hangt met ‘Welkom in dit huis, voel je thuis’. Dat mag een kerk of gemeente uitstralen! Het Pronkjewailpad wenst u een fijn Sint-MaartensfeestOm onderweg uit te delen krijgen we een envelopje met een lichtje erin me als wens voor een goed Sint-Maartensfeest, maandag 11 november. Jaren geleden heb ik in Meppel gepreekt over de drie lichtdragers Maarten, Nicolaas en Lucia die met de Adventsweken wijzen naar Jezus Christus die als Licht van de wereld is geboren. Onderweg spreken we mensen aan en geven dit presentje mee. In Lewenborg gaan we door de Le Roy gebieden, en ook daarvoor geef aan het uitleg op het fietspad aan de rand van de wijk. Bouwwerk in Le Roy gebied LewenborgOp de smalle paden langs de watergangen is het gelukkig minder glad dan verwacht of op eerdere wandelingen hier beleefd. Op de Loefzijde heb ik nog steeds de hele groep bij elkaar. We vervolgen de Stadsweg route, tot aan de ringweg herkennen Pronkjewailpad lopers het weer. Daarna linksaf langs Sportpark / FC Lewenborg, waar de met voetballend kroost meegekomen ouders verbaast omkijken naar de voorbijtrekkende ploeg wandelaars. Zelf ben ik hier sinds mijn studiejaren niet meer geweest. Langs het Roeierspad GroningenNieuw voor mij is het Roeierspad langs het Eemskanaal, een handige snelle route vanuit Ruisscherbrug richting stadscentrum te fietsen. Aan het hoofd het kruispunt van Eemskanaal, Winschoterdiep en de Oostersluis staat de 75 meter hoge Tasmantoren. Welkom bij Tocht om de Noord - Steenbok Sport GroningenTegenover deze woontoren aan de Regattaweg is sinds een week niet alleen Steenbok Sport, maar ook het kantoor van Tocht om de Noord gevestigd. Een wandelsportcentrum, podotherapeut, sportmasseur èn, de uit Loppersum verhuisde organisatie Tocht om de Noord, Pronkjewailpad, Noorderrondtochten, e.d. onder één kap. Speculaas en sportdrank bij Steenbok sport GroningenDe ondernemer geeft uitleg over de winkel, het assortiment schoenen van Steenbok Sport, waarna we een testbaan met verschillende ondergronden over mogen, speculaas en een sportdrankje aangeboden krijgen. De musici herkennen het pand als Tonika, toonaangevend in bijvoorbeeld gitaren en synthesizers. Toen ik van 1989-1994 in Groningen woonde, zat Tonika in de Nieuwe Ebbingestraat en ben ik vaak bij ze geweest voor aanvullingen in mijn toetseninstrumentarium. Met 10% winkelkorting van Steenbok, een pinda & chocolade bar van Fysiotherapie Tasman en nog meer uitleg van de podotherapeut en sportmassage is het weer tijd door te gaan.


Rijschool Sevenijn GroningenOm de hoek nog meer jeugdsentiment, rijschool Severijn, waar ik mijn rijopleiding heb gevolgd in een rode Mazda 323F. Destijds in 1993 boden vader en zoon Severijn voor 40 gulden hun lessen aan, omdat ik zo lang in de Stad woonde, in het plat Gronings. Tegenwoordig zal dat zoon en kleinzoon zijn. Leuk om het pand terug te zien. We volgen de Rijksweg tot over de Oostersluis en wandelen de Oosterparkwijk in. Blauwe Dorp Groningen 2Uitleg over het honderdjarige Blauwe Dorp, het dorpse, kleurrijke en in baksteen opgetrokken Amsterdamse School-buurt met monumentale poortgebouwen, scholen en apotheek, een parel tussen de Oliemuldersweg en Gorechtkade. Prinsentuin GroningenVia het UMCG, de Stadsschouwburg en Turfsingel komen we bij de in 1626 in renaissance stijl aangelegde Prinsentuin. Hier worden we als groep op de foto gezet, terwijl het is gaan regenen. Door de Gardepoort van de Prinsenhof het Martinikerkhof op om ons op te stellen bij Sint Joris en de draak. Sint Martinus spreekt de helden van het Pronkjewailpad toeSint Martinus heeft zijn paard verruild voor een hoge stoel om ons als Helden van het Pronkjewailpad te feliciteren. Theatergroep Auth&Tiek maakt er een leuk feest van. Toevallig passerende mensen komen ook kijken, jonge kinderen willen maar wat dansen op de muziek van de blaaskapel, er wordt geïnformeerd naar wat de bedoeling van deze kleurrijke viering is. In processie door Martinikerkhof Groningen 4We gaan in processie met muziek een ronde over het Martinikerkhof naar de zij-ingang van de kerk. Peter Velthuis spreekt groep 3a en 3b toe in Martinikerk GroninigenBinnen zijn Peter Velthuis en Sanne Meijer om ons te feliciteren, meer te vertellen over de plannen voor de Oostroute van het Pronkjewailpad die in 2021 geopend zal worden. In 2020 kun je het Pronkjewailpad per fiets gaan verkennen. We krijgen de tweede helft van de medaille (toekomstige prestaties zijn dan goed voor de ‘golden raand’), het complete kwartetspel van Stichting Oude Groninger Kerken (dit seizoen bestaat de Stichting 50 jaar en konden in de geopende kerken losse kwartetkaarten uit series van bijvoorbeeld torens en preekstoelen verzameld worden; enkele tientallen wandelaars is erin geslaagd ze alle 50 te bemachtigen) en een pin van Marketing Groningen dat de 30 jaren lang lopende campagne Er gaat niets boven Groningen (in top-5 van beste reclameslogans) – de witte mok met het groen-zwarte logo uit begin jaren ’90 gebruik ik nog steeds – in een nieuw jasje heeft gestoken. Groninger eierbal bij proeverijIk ben niet de enige die moet bekennen ondanks de vele jaren in Groningen nog nooit een eierbal te hebben gehad, ook dat schept een band. We genieten ervan, net als van het Groninger blonde bier, de mollebonen en droge worst, kortom een Groninger proeverij. Terwijl een volgende groep op het Martinikerkhof in het spreekwoordelijke zonnetje wordt gezet, schuil ik onder de overdekte bushalte van de Grote Markt in afwachting van lijn 4 naar Beijum. Hebben we het wandelend toch weer gelukkig droog gehouden!

Voor 2019 zijn de Pronkjewailpad wandelingen voorbij. In 2020 zouden maar zo verslagen van het voorlopen van een nieuwe etappe van de Oostroute kunnen volgen.

Zie ook:

https://twitter.com/EstherMVogel/status/1193143551690973184