Zon en blauwe luchten in het verschiet. Ik neem me voor vandaag vooral de kleuren te registreren, veel van de wegen en ook deelnemende wandelaars zijn bekend. Gerrit Lindenholz heeft z’n best gedaan om een interessante veertiger uit te zetten vanuit café en zalencentrum Spoorzicht aan de Gemeenteweg in Staphorst zelf, Arie Kisteman heeft de wandelliefhebbers uitgedaagd een mooi stukkie te komen kuieren op de SWOS Kleurentocht. Met alle concurrentie verrast het me hoe vol de zaal om kwart voor acht is.
Relive ‘SWOS Kleurentocht 2019’
Dit weekend kunnen alleen al de kilometervreters kiezen uit de Z tot Z tocht (Kennedymars en Long Distance Walk), Kennedymars Haaksbergen en de 54e editie van Nijmegen-Rotterdam (160 kilometer). Na inschrijving en begroeten van diverse mensen neem ik streep acht uur een oranje routebeschrijving mee de Oosterparallelweg op. Al snel volgen rustiger buitenwegen, deels klinkerweg, deels onverhard richting de boswachterij Staphorst. De zo’n 15km omtrekkende beweging langs voornamelijk de randen van de boswachterij deden me denken aan de in 2014 geteste ontwerpen voor Trage Tochten van Rob Wolfs, die de boswachterij op dezelfde manier rondgingen.
Vandaag is er naast de onvermijdelijke bosranden ook afwisseling in het bos zelf, een eerste rust na 9km bij de vuurhut op de natuurcamping Dassenburcht en een kort uitstapje over de Kievitshaar aan de oostzijde van de boswachterij. De 2e rust was aangekondigd op het 25.7km te zijn, mij een te lang stuk. Niet klagen, gewoon zelf een picknickbank uitkiezen rond de 20km en even wat van eigen proviand nuttigen. 
Dat iemand er al een compositie van dennenappels had geprepareerd is prettig. Scheelt bij elkaar zoeken en dan pas fotograferen. Aan de Vijverweg is het opletten. Er wordt gerooid tussen de heidestruiken op een heide-opschoning van de Natuurbeschermingsvereniging IJhorst-Staphorst e.o. Een aantal vrijwilligers staat rond een paaltje, waarop ook SWOS pijlen naar rechts geplakt zijn. Siemen Visscher en Agnes Sijtsma hebben het niet door, ze komen later terug. Zelf zie ik ze wel. Als ik met een Ommenaar loop te kletsen en Burgemeester van Wijngaardenstraat zie, denken we beiden snel bij de volgende rust te zijn. Niet dus, voor de 40km afstand volgt een extra slinger door het Carstenbos tot we bij voetbalvereniging IJhorst uitkomen. Na bijpraten met Siemen en Agnes vertrek ik alleen, omdat ik graag in m’n eigen tempo wil blijven lopen zonder linkervoet te forceren. Die houdt zich weer beter dan vorige week op de Fivelstadtocht in Appingedam. Herstel van de eind april opgelopen peesplaatontsteking zet gelukkig door.
Voor de 40km lopers is er ten noordwesten van het dorp IJhorst een extra lus door het Reestdal. Ongetwijfeld zal ik grote stukken al eens eerder gezien hebben, al komen ze nieuw over. Bospaden, ‘t Allee, een bomensingel, graspaden langs de akkers, even scheren langs de Reest en terug naar de Heerenweg. Aan de Vledderweg staan etalagepoppen, ontdaan van ledematen in het gras ‘op de uitkijk’ richting de plas die erachter ligt. Opnieuw een bosranden tot op de Schotsweg. Het ‘verplichte’ Zwarte Venen met heide, zandpaden en een lus om een ven heen ontbreekt niet. Terugkijkend op de kaart is het Gerrit op een aantal stukken niet gelukt de eigen SWOS spelregel maximaal één kilometer rechtdoor te gaan aan te houden, zonder saaie, lange stukken te laten afleggen. 
In De Leijen maken we met de wandelaars op de korte afstanden een zaagtandbeweging langs percelen waar flink aan eigen woningen of verbouwingen van bestaande boerderijen wordt gewerkt. De laatste rust op ruim 36.5km is bij familie Kooiker (dat is in Staphorst niet specifiek genoeg) in de loods van het grond- en sloopwerkenbedrijf. Voor het laatste stuk terug het buitengebied in, meegenietend van de schalmende speaker van de autorodeo aan de Klompenmakerstraat. Tegen tien voor half drie zit het erop en kan het knipkaartje afgegeven worden in Spoorzicht. Gerrit Lindenholz is tevreden met 450 deelnemers en ik met zo’n afwisselende wandeling.Zie ook:
