Na de drie eerdere delen op 18, 19 en 22 augustus, staan vandaag de laatste twee dagen van onze zomervakantie in Berlijn centraal. De voorbereiding en ruimte voor verrassingen gecombineerd levert weer bijzondere indrukken op.
vrijdag 16 augustus: fietsen door Berlijn en de Potsdamer Schlössernacht
Eén van de mogelijkheden om Berlijn van een andere kant te bekijken is een fiets te huren. Gisteravond heb ik op een stadskaart met pen een ronde zitten schetsen. Hopelijk past het in de vier uur dat we een fiets willen gebruiken. Online had ik een reservering gedaan bij fahrradtouren-berlin. €8 per vier uur is een gangbare prijs in Berlijn voor een reguliere fiets. Natuurlijk lonken op straat de elektrische steps en e-bikes. Ik heb de prijzen nagekeken. Die zijn per saldo veel hoger dan een reguliere fietsenverhuurder. Om half tien krijgen we elk een rode tweewieler mee en gaan erop uit.
We volgen de loop van de Spree, steken deze bij de Michaelkirchstrasse over Kreuzberg in. Hier wonen zo te zien veel migranten. Turkse vrouwen doen ochtendgymnastiek in het park rond de Engelbacken, aan de Kotbusser Strasse hanghen spandoeken onder de vensters met de oproep aan de gemeente om niet heel Berlijn te verkopen. Uitzetten van huurders, flats renovieren en dan tegen hogere prijzen verkopen of verhuren is aantrekkelijk. Er wordt veel gefietst in de Duitse hoofdstad en toch is het wegennet duidelijk voor auto’s aangelegd. Zigzaggen over vrijliggende fietspaden, voorzichtig aan langs auto’s en soms uitwijken naar de stoep is nodig. Verder zuidwaarts doorkruisen we Reuterkiez en Schillerkiez. Als je eenmaal van de lange doorgaande wegen af bent, zijn er bomenlanen, rust en vriendelijke buurten. Aan de Selchower Strasse houden we halt bij Zum Freund. Het uithangbord met koffie voor €0,50 is te aantrekkelijk.
Na een toiletstop aan de rand van Tempelhofer Feld fietsen we een volledige S van zeven kilometer over het voormalige vliegveld. Aan de westzijde steken we de B96 over, leveren we de statiegeldflessen in bij een Aldi filiaal en vervolgen onze weg door de villawijk Neu-Tempelhof. Na een stuk langs de B96 de Kreuzbergstrasse in naar het Park am Gleisdreieck. Vanuit de metro heb ik deze week diverse interessante stukken opgemerkt en meegenomen in de route.
De muurschilderingen aan de Bülowstrasse bijvoorbeeld, een feest voor de fotograaf. Aangekomen bij het Landwehrkanal volgen we het jaagpad op afwisselend de linker- en rechteroever. Het water aan de zuidwestelijke punt van het Tiergarten stadspark komt uit bij de Charlottenburger Tor.
De Spree volgen is lastiger. Rond de enorme showrooms van Bentley en Mercedez-Benz stokt het even. We navigeren op de kaart verder naar de Altonaerstrasse naar de Siegessäule aan de Grosse Stern. Een fotostop voor Schloss Bellevue en het Haus der Kulturen der Welt en dan verder richting de regeringsgebouwen rond de Spree. Het terrein wordt in gereedheid gebracht voor de Open Dag dit weekend. Aan de noordzijde rijden we naar het Friedrichtstadt Palast en de Oranienburgerstrasse met de gezichtsbepalende gouden koepel van de Neue Synagoge. Tussen de musea door fietsen we naar de Spandauerstrasse om keurig op tijd rond kwart over één onze fietsen in te leveren. Of we nog wat gezien hebben onderweg, vraagt de verhuurder. Mwah…

Na vieren gaan we weer op pad, nu met de metro en trein naar Potsdam. Ik heb kaarten voor de eerste van twee Potsdamer Schlössernächte. Una Notte Italiana is het thema van dit jaarlijkse culturele festival in de avonduren in en rond de paleizen, tuinen en bijgebouwen van het Park Sanssouci. Een tenor in een Venetiaanse gondel, een uitleg over kruidenplanten in Plattdeutsch, een eigentijdse variant op Romeo & Julia als toneelspel, maar ook een piano- of vioolconcert, een optreden van een Italiaans gezin met covers van bijvoorbeeld ABBA of een Italiaanse pop/rockband op de terrassen voor de orangerie.
We testen met een VR-bril voor de eind augustus bij Checkpoint Charlie te openen Timeride Berlin. Eten en drinken kun je op allerlei plekken, zalen van het paleis Sanssouci, de orangerie en het Chinese huis zijn opengesteld voor publiek. Er zijn gekostumeerde fietsers en een rondtollende drummer. En dan een piekfijn plekje in het midden voor de sowieso indrukwekkend verlichte orangerie bemachtigen, op het gras, want de lange banken aan tafels (lekker Duits!) zijn bezet.
De finale is een licht- en vuurshow op het podium dat echt knap in elkaar zit.
Er zijn lichtprojecties op bomen, een met laser gemaakte tunnel om doorheen te lopen. Het Chinese huis in de schijnwerpers schittert en de beschilderde lantaarns ook. De weg terugvinden is lastig in het donker, zeker als de organisatie niet heeft voorzien in bepijling naar de uitgang. Per trein terug en dan als een blok in slaap vallen.
zaterdag 17 augustus: eind goed, al goed


Related Posts