Ja, je leest het goed: fietsen, niet wandelen vandaag. Mijn huisarts heeft woensdag bevestigd dat de door overbelasting opgelopen blessure aan de linkervoet hielspoor is. Inlegzolen met ‘hieltjes’ geven inmiddels extra steun en ontlasting in de schoenen. “Als u dan toch wilt blijven bewegen, kunt u gaan fietsen.” Dat had ik me afgelopen zondag ook al bedacht. En zodoende heb ik de laatste etappes van de Loop langs de hunebedden in Drenthe tussen Veenhuizen, Norg en Zeijen op afstandmeten.nl verbouwd tot fietsroute.
Relive ‘Fietsen tussen Assen en Norg’
Ik parkeer de auto ‘s morgens vroeg bij de carpoolplaats bij de A28 afslag Assen West aan de Drentse Hoofdvaart. Ik volg de nu autoluwe Hoofdvaartsweg aan de noordzijde van het kanaal tot de splitsing met de in 1816 gegraven Norgervaart. Begin 19e eeuw, toen de Maatschappij van Weldadigheid de kolonie Veenhuizen tot ontwikkeling bracht, verkortte de in de Kolonievaart overgaande Norgervaart naar het noorden de reistijd en ontsloot het op de grens van Drenthe en Friesland gelegen complex via scheepvaart met zowel Assen als Meppel (en vandaar over de Zuiderzee met Amsterdam). Niet elke hoop stenen in Drenthe is een hunebed, dat moet je in Huis ter Heide even doorhebben.
Bij Norgerhaven wijk ik even van de N919 af en fiets deels geoorloofd en deels verboden toegangsbordjes negerend langs de Penitentiaire Inrichting Norgerhaven, waar veelplegers opgesloten zitten in een vroeg 19e eeuws carrévormig gebouw, zoals je die als Gevangenismuseum in Veenhuizen ook hebt en iets ten zuiden van Balkbrug in de Ommerschans (een strafkolonie van dezelfde Maatschappij van Weldadigheid) ook heeft gestaan, destijds het grootste gebouw van Nederland. ‘Werklust’ en ‘Rust roest’ zijn de namen van de hoofdgebouwen, zoals veel panden in Norgerhaven en Veenhuizen van een leerstellige of opvoedkundige naam van één tot drie woorden zijn voorzien. ‘Kennis is macht’, ‘Humaniteit’, ‘Werk is leven’, dat soort teksten. 
Eigentijdse ondernemers maken er handig gebruik van. Zo heet de lokale bierbrouwerij Maallust (om 11u gaat deze open, ik ben er om 8.30u en accepteer het maar als zelfbescherming), de bloemenwinkel Tooi & Opschik en de streekproductenwinkel Lokaal Verhaal. Rang en stand zijn hier goed zichtbaar: van kleine arbeiderswoningen tot statige herenhuizen. Langs het Nationaal Gevangenismuseum en de Tuinen van Weldadigheid fiets ik langs de Zesde Wijk die net als de Schipsloot die ik even verderop kruis in het Groote Diep (of (Drentsche) Aa) uitkomt. Een aanrader in voor de wandelaar is de Loop van de Drentsche Aa die de diepen en Aa’s volgt helemaal tot in de stad Groningen.
Dat één van de bebouwde komborden van Een mist, verbaast me niet. Ik volg de bolstaande klinkerweg Hoofdstraat tot in Steenbergen. Naamgever van dit dorp is het reuzenbed of berg stenen die we nu kennen als hunebed D1. Een kilometer verder ligt Roderesch, dat ik herken van het Drenthepad. Kronkelende asfaltbetonnen fietspaden gaan het beekdal van de Oostervoortsche Diep in.
Rond 2000 was deze meanderende beek rechtgetrokken. Vijftien jaar later verschilden de inzichten van waterbeheer en natuurlijke loop zo behoorlijk, dat de op de Aa uitkomende beek weer slingert. Ik heb er 26km op zitten als ik net voorbij de beek rust aan een picknickbank.
De gasopslag van Langelo blijft op afstand, de op Eelde landende vliegtuigen ook. Ik zet koers naar het zuiden, kruis het dorp Langelo en Norg. De app OSMAnd crasht diverse keren onder het navigeren. Herstarten of corrigeren van de route kost tijd. Norg ken ik van onder meer het Drenthepad en andere wandelingen. Ik laat de monumenten, brink en kerk even voor wat het is. Molen Noordenveld is een plaatje waard. 
Op naar het oosten, naar Peest en het volgende hunebed, de D5 Zeijen aan het Witteveen. 
Een stel wandelaars loopt er, terwijl ze mij duidelijk zien, zelf aan voorbij, ook een keuze. De Hoofdstraat in het brinkdorp Zeijen gaat over in de Minister Cremerstraat, een lang stuk tot in het buurtschap Zeijerveen. Het links ervan tegen de A28 aan gelegen Arboretum Assen heb ik een keer bewandeld. Thuisgekomen heb ik gevonden waarom juist hier een minister Cremerstraat is. Het betreft Jacob Theodoor Cremer (1847-1923). Cremer kocht in 1907 het 620 hectare grote Zeijerveld als woeste grond van de lokale boeren. De president van de Nederlandsche Handel-Maatschappij (een voorloper van de huidige ABN AMRO Bank), oud-minister van Koloniën en administrateur van de tabakscultuur maatschappij Deli liet het gebied in de jaren voor de Eerste Wereldoorlog ontginnen door de Nederlandsche Heidemaatschappij (sinds 1997 Arcadis). Vanaf de Drentsche Hoofdvaart werd de Asserwijk (nu een straat) gegraven voor afwatering en transport. Langs en bij de Asserwijk liet Cremer 15 boerderijen bouwen, met een grootte van 20-40 ha, en een aantal arbeiderswoningen.
Aan de zuidoostkant van de nieuwbouwwijk Kloosterveen in Assen ligt het sportpark de Hoogspanning, inderdaad onder een rij masten, en naamgever van een FLAL wandeltocht Rondje Hoogspanning in 2015.
De snelweg onderdoor en bij de Drentse Hoofdvaart terugbuigend Assen weer uit richting Kloosterveen. Waar nu een soort binnenhaven bij de entree van de wijk is en ik een de reflectie van een tjalk fotografeer stond het geboortehuis van vriend Johan. De Hoofdvaartsweg is hier onderbroken, een ommetje langs het water noordzakelijk. Terug langs de vaart om bij de carpoolplaats net 50km aangetikt te hebben. Ik geef toe dat de beleving van de omgeving op de fiets heel anders is dan te voet. Wandelend fotografeer ik veel meer, heb ik meer oog en tijd voor details. Op de fiets rijd ik er sneller voorbij aan sculpturen, opvallende naambordjes, etc. En wat heb je als wandelaar een hoop extra (bos)paden om te navigeren!
