Er is iets bijzonders met Groningen, zo erkent ook filmmuziekcomponist en toetsenist Jorrit Kleijnen. Met de band HAEVN is hij vrijdagavond 3 mei voor de vijfde maal te gast in De Oosterpoort, hoewel de band ‘pas’ in 2015 is opgericht. In interviews geven de mannen van HAEVN eerlijk aan dat het leukste concert van de vorige tour dat in Groningen is. Een uitdaging dus om het deze keer te evenaren, zo niet te overtreffen. Voor mij na talloze keren streamen op Spotify de kans HAEVN voor het eerst live te zien. Normaal gesproken kan ik vanuit Balkbrug direct de N48 naar het noorden op en hoef ik drie kwartier later bij het Julianaplein in Groningen pas weer af te remmen. Het stuk N48 tussen Balkbrug en Hoogeveen is echter afgesloten, merk ik te laat, en volg de aangegeven omleidingsroute. Die leidt me wel de hele N377 af naar Coevorden en vandaar de Hunebed Highway N34 over de Hondsrug naar Groningen. Even spraakverwarring bij de garderobe van De Oosterpoort. “Komt u voor even?” denk ik te horen. Hoezo? Het concert duurt de hele avond. Ah, het meisje bedoelt ‘HAEVN’, dat als het Engelse ‘haven’, niet ‘heaven’ wordt uitgesproken. In het oosten en noorden van het land valt er wel eens een ‘h’ weg voor een woord 😉
Voorprogramma Matt Perriment
Zodoende kom ik met een half uur vertraging pas om kwart over acht de afgeladen grote zaal van De Oosterpoort binnen. Het voorprogramma met de Britse Matt Perriment is al begonnen. Zelf schuivel ik gaandeweg de liedjes wat verder de zaal in. Aan de zijlijn een concert volgen is niet mijn ideale plek.
Begeleid door een cellist en pianist brengt Matt Perriment zingend en spelend op gitaar liedjes van zijn net vier weken geleden uitgebrachte EP Memos. Qua geluid heeft het wel wat van HAEVN. Ook op vorige tours opende Matt voor hen en is hij maar wat blij voor zo’n groot publiek te mogen spelen. Hij is verbaasd dat het publiek zo intens luistert, en inderdaad, vaker is het een rumoer van jewelste bij een doorsnee support act die onbekend is en een soort noodzakelijk kwaad in afwachting van de artiest of band waar je echt voor gekomen bent. En natuurlijk gunnen we het drietal aan het eind van de set een selfie met ons op de achtergrond in een voor de fotograferende Matt op verzoek aangeschakelde zaallichten.
In het water voelt alles lichter
Jorrit Kleijnen, zanger/gitarist Marijn van der Meer, gitarist Bram Doreleijers, drummer en percussionist David Broeders en toetsenist/bassist Mart Jeninga pakken uit vanavond voor de 1900 fans die verspreid over sta- en zitplaatsen de grote zaal helemaal vullen. Ze zijn vergezeld van een strijkkwartet en voor twee plukjes liedjes van een selectie uit het black gospel choir G-Roots.
Met verve komen de liedjes van het eerste volledige album Eyes Closed (2018) tot leven, te beginnen met City Lights. Het is een genot om de David Broeders zijn combinatie van akoestische en elektronische drumkit te zien gebruiken. Hij schittert tweemaal op marimba.
Bram Doreleijers vult aan, soleert bij tijden tot in extase, Mart Jeninga bouwt de loops en speelt zo nu en dan een partijtje bas. Wat een verademing om eens niet een Apple MacBook in de hoofdrol te zien. Het strijkkwartet is een lekkermakertje voor de onlangs met een 50-koppig Belgisch orkest opgenomen zes liedjes die als Symphonic Tales zijn uitgebracht. Online bestellen kan natuurlijk, laten signeren na afloop van het concert ook. Later zal dit album op Spotify gezet worden, het liefst betaalt de band eerst de dirigent z’n rekening.
Uit de tijd dat Marijn van der Meer operaties onderging en moest afwachten of hij weer beter zou worden, stammen diverse liedjes. Akoestisch brengt hij The Other Side of Sea ten gehore. Geen vertrek uit Groningen zonder toegiften. Daarvoor zijn Let Love Tear Me Down en de gospel-versie van Back in the Water bewaard. Naast de bloemen voor de vijftien muzikanten en zangers op het podium en de diepe buigingen naar het publiek – volgens Jorrit maakten wij de avond mogelijk – is er een laatste verrassing: de uitreiking van een 2e gouden single, ditmaal voor Back in the Water. 7,5 miljoen streams op Spotify, etc. geven de populariteit van HAEVN aan.
Dit bericht bekijken op Instagram
Het concert is afwisselend, oorstrelend – de meegebrachte oordopjes zijn in de broekzak gebleven – en overtuigend. De videoprojecties op twee doorzichtige schermen op het podium tussen de bandleden is weer eens wat anders. Als de mannen weer eens in de buurt zijn voor een show, kom ik graag weer kijken. Of met orkest in het Amsterdamse Concertgebouw een droom blijft, weet ik niet. Zet de band niet in kleinere zalen. De filmische verdient een groot publiek!
Zie ook:
