Concertverslag Over the Rhine in De Oosterpoort, Groningen

Een paar weken geleden ontdekte ik dat Over the Rhine, één van de bands die ik al meer dan 25 jaar volg, een aantal concerten geeft in Nederland. Een avond in Utrecht van Capgemini Financial Services was zo snel verruild voor De Oosterpoort in Groningen. Grappig dat mijn albumrecensie van Meet Me at the Edge of the World (2013) op de concertpagina onder het kopje ‘Wat vindt de pers van deze voorstelling?’ staat. Op zo’n doordeweekse dag blijft het aanpoten in de krappe tijd tussen werk, reistijd en ontspannend genieten van americana, folk en doordrachte teksten. Linford Detweiler en Karen Bergquist hebben vanavond Bradley Meinerding meegenomen. Bradley zingt en bespeelt diverse snaarinstrumenten ter ondersteuning van het echtpaar, dat zich uitleeft op piano, gitaar en percussie. Bij binnenkomst in de Kleine Zaal zie ik zowaar op de eerste rij nog veel plekken leeg. Ik schuif aan bij een stel precies midden voor het podium. Al snel gaat het gesprek over bijzondere momenten van Flevo Festivals in het verleden en dus de gemeenschappelijke liefde voor muziek. Over The Rhine bestaat volgend jaar 30 jaar als band. Linford vraagt het publiek in de zaal hun hand op te steken wie al 5, 10, 15, 20 of zelfs 25 jaar z’n band en muziek volgt. Ik voel me heel uniek, sinds het debuutalbum Till We Have Faces in 1991 als jonge student verknocht aan Over the Rhine.

Er is volop ruimte voor muziek, minder tijd wordt besteed aan lange verhalen bij de plaat, zoals de afgelopen jaren wel gebeurde. Ja, we weten nu dat de echtelieden in de 22 jaar huwelijk nog nooit ‘s avonds in bed een liedje voor elkaar hebben gezongen. Belangrijker dan de neiging ziekte en ellende te willen oplossen is er eenvoudigweg te zijn voor en om te zien naar de ander, zeker in tijden van nood. Er komt begin 2019 een nieuw Over the Rhine album aan, en de politieke toestand van Amerika vindt het stel maar niets. Ze wilden er even tussenuit en trokken naar Europa voor optredens. Ik kan slechtere smoezen verzinnen.

Tussen de bekende nummers als Born, Meet Me at the Edge of the World, Sacred Ground en Latter Days speelt het stel ook nieuw materiaal: Broken Angels, Betting on the Muse, Given Road en Let You Down. Hoewel de zaal niet vol zit, wordt enthousiast geapplaudiseerd voor de heerlijke luisterliedjes en komt de band niet zonder toegiften weg uit Groningen. Twee nieuwe liedjes, Leavin’ Days en May God Love You als sandwich tussen Poughkeepsie van Good Dog, Bad Dog (onlangs net als Drunkard’s Prayer) opnieuw uitgebracht op vinyl. Om naar huis te mogen met de zegen ‘May God Love You more than you’ve been loved before’ is krachtig. Laat de nieuwe plaat maar snel uitkomen!