De in Hamburg woonachtige Ier Ronan Harris heeft met zijn VNV Nation opnieuw een sterk album afgeleverd. Noire, het 10e studioalbum, bevat 13 goed geproduceerde tracks die een eigen consistente sound hebben. Vintage synthesizers van eind jaren ’50 tot eind jaren ’70 werden gebruikt naast de moderne hulpmiddelen in de studio om de pulserende beats, arpeggio’s en warme baslijnen te produceren zonder een seconde gedateerd te klinken. Ja, de ritmes volgen strakke vierkwartsmaten, dat is eigen aan de band, zonder een kopie van voorgaande VNV Nation albums Transnational (2013) en Automatic (2011) te worden. Epische teksten, gebeden, beschouwingen en uitzichten. Opener A Million en Armour in 120+ bpm, gevolgd door gedreven God of All, waarin de pelgrim zoekt naar goddelijke antwoorden, oppassend de wind niet voor zijn stem op te vatten. Nocturne no. 7 biedt rust op piano, zo unlike VNV Nation, dat je het klassieke stuk van Erik Satie dankbaar als verrassing laat spelen door Ronan en Szymon Jakubowski.
Het soundscape Collide ontvouwt zich langzaam; na drie volle minuten duiken de eerste arpeggio’s op in deze bijna zeven minuten klokkende synth pop ballad. Wonders heeft heerlijke 80’s klankkleuren, zoals ik die als tiener zelf uit ons elektronisch orgel kon toveren. Harris zingt er hoger en luchtiger dan je hem doorgaans hoort. Immense daarentegen is zwaar en dreigend, hoewel de tekst: “I cannot taste the anger; the rage leaves me undone” stelt. Een lofzang op onschuld, rechtvaardigheid, puur en zuiver.
Lights Go Out en Only Satellites zijn liedjes die live het publiek helemaal los laten gaan. Guiding, een instrumentaal luisternummer, brengt je naar When Is The Future, de eerste single bij het album, eveneens een vette track. Het Requiem for Wires is opnieuw instrumentaal, nog meer een soundtrack dan Guiding. All Our Sins besluit in stijl met een overdenking, tribal dansbare momenten en een orchestraal einde, met dank aan programmeerwerk voor het outro van Conrad Oleak. “All our sins won’t fade with our tears…”. Bloedserieus als altijd, duister met lichttinten, is Noire een sterke plaat, het vijf jaar wachten waard.
[bandcamp width=350 height=786 album=3831936971 size=large bgcol=ffffff linkcol=0687f5]
