Op 19 mei was ik bij station Delfzijl West geeïndigd. Het stuk van 12,6km naar Appingedam, vanwaar ik 7 april naar Woudbloem ben gewandeld over het Pronkjewailpad, is me te kort voor een dagwandeling. Ik heb me voorgenomen vanmiddag het stuk tussen Middelstum en Uithuizen te pakken. Om dat logistiek voor elkaar te krijgen, rijd ik deze morgen met de auto naar station Sauwerd, waar de lijn naar Roodeschool en Delfzijl samenkomen. De afgelopen vier werkdagen heb ik niet alleen al 40 uur volgemaakt, maar ook 1000+ kilometers per trein afgelegd. 
Relive ‘Pronkjewailpad Delfzijl – Appingedam’
Kortstondig afkicken, want ik sta om 8.15u al wel weer te wachten op de trein naar Delfzijl West. Meteen in de trein spreekt een andere wandelaarster me aan op m’n Pronkjewailpad t-shirt. Ik ben eerst zelf in een conference call voor m’n werk, maar daarna spreken we elkaar kort. Ze heeft me twee weken geleden op de Historische TT Wandeltocht zien lopen en dacht me wel even in te kunnen halen. Dat lukte niet. Zelf gaat ze vandaag vanuit Delfzijl verder op het Pronkjewailpad. Bij Delfzijl West stap ik uit en wandel over de fietspaden naar de Ede Staalstraat (sinds april 2018 weet ik dat dit een bekende Groningse volkszanger was) naar de BetingeStaete. 
Het personeel in dit verzorgingstehuis is verbaasd zo vroeg al een wandelaar binnen te krijgen. Tja, dat ligt eraan waar je begint. Ik krijg een visvormig zeepje mee als pronkjewail naast de eerste stempel voor Delfzijl op de kaart. De voormalige borg Betingeheem is op een paal uitgebeeld. Ooit liep de Uitwierderweg van de Handelskade aan de haven in Delfzijl naar het dorp Uitwierde. Nu is de weg ingepakt in een park, bebouwing en loopt het deels parallel aan de spoorlijn. 
Ik kan het stationsgebouw er vanaf deze zijde wel helemaal fotograferen. Het net in juni na een grondige renovatie heropende Muzeeaquarium, ook een Pronkjewailpad stempelpost, is zo tussen 9 en 10u nog dicht. Wel open is het bezoekerscentrum over de dijkverzwaring tussen Eemshaven en Delfzijl bij het waterschap Noorderzijlvest. Ik krijg naast een stempel een kartonnen envelopje met pepermuntjes en een uitklapbare 3D bril waar mijn smartphone in gezet moet worden. Met hulp van een app van het waterschap kan ik de dijkverbetering in virtual reality beleven!
In het centrum is het nog rustig. Winkeliers schuiven hun waren naar buiten, wat eerste voorzichtige bezoekers slenteren door de winkelstraten. Ik maak wat foto’s rond de Molenberg van de expositiemolen Adam, kerk en de Rabobank. Via Twitter had ik meegekregen dat de bank een bijzondere Pronkjewail deze weken aanbiedt. Het blijkt een paar blauwe sokken met oranje Rabobank logo te zijn.
https://twitter.com/Rabobank/status/1007534820388474881
https://twitter.com/Rabobank/status/1007560786129096704
Attent en een paar extra sokken is altijd handig. Via de Damsterhaven loop ik verder naar Farmsum. Vorig jaar ging de Tocht om de Noord in omgekeerde richting. De kerk is vandaag dicht, alleen op zaterdagmiddag is deze geopend. Voor een stempel zou ik één van de drie kosters kunnen bellen, alleen moet ik dan wel het kengetal van Delfzijl weten. Ik vind het wel best, maak een selfie met mijn Pronkjewailkaart en kerktoren in zicht, schrijf de stand bij op de kaart en stap de wierde af langs de voormalige geselpaal en molen naar de Hogelandsterweg. 
Op de eerste rotonde op de weg naar Appingedam heeft de gemeente Delfzijl Lambert Kamps gevraagd drie borstbeelden te maken van Nederlandse zeehelden. Van het trio Prins Maurits, Piet Hein en Michiel Adriaanszoon De Ruyter leg ik de eerste vast. 
Het Damsterdiep aan mijn linkerhand is de leidraad tot in stad Appingedam. Onderweg het park rond het Tuikwerderrak, kijken naar baggerwerkzaamheden in het diep en fraaie huizen in de twee aan elkaar gegroeide steden. Op de jaarlijkse Fivelstadtocht in september zie ik de binnenstad alleen ‘s ochtends erg vroeg en zijn de bloemen natuurlijk wel uitgebloeid. 
Nu ogen de in Amsterdamse School stijl gebouwde huzien en kerken, de bruggetjes in het centrum, de over het Damsterdiep hangende tuinen en dergelijke frisser en mooier in de zomerzon. Ik heb geluk, want het is net 11u als ik bij museum Stad Appingedam ben, dat net als de Nicolaïkerk een Pronkjewailpad stempelpost is en net opengegaan is. Je wandelt de route letterlijk dwars door het museum. Ik krijg een speldje met het stadswapen en een visitekaartje van de gemeente Appingedam mee. 
Ook in de Nicolaïkerk helpen vriendelijke vrijwilligsters me aan een stempel en laten me de kerk bezichtigen. Soms loopt de Fivelstadtocht hier ook door de kerk. Met de start vanuit het naastgelegen oude Raadhuis zitten de wandelaars hier dan zó vol haast, dat ze het godshuis geen seconde aandacht geven. Met de lichtinval van vandaag geniet ik er met volle teugen, ook al duurt het geen uren. Ik wandel de Solwerderstraat in omgekeerde richting door en neem de Wilhelminaweg naar het station Appingedam voor de trein naar Bedum en een volgend stuk Pronkjewailpad. Morgen daarover verslag.
