Ik sta ook op 23 april weer bijtijds op. Na het ontbijt in het klooster ga ik om 8u naar de Pam supermarkt om fuit en vruchtensap te kopen. De weersverwachting komt uit deze dagen: zonovergoten, 25 graden Celcius en dus ook zwoele nachten. Zelfs voor Italianen is dit ongekend in april. 
Op het Barberini plein staat de Tritone fontein. Zonder verkeer om zich heen een oase. Rome staat vol fonteinen die in meerderheid dateren uit de 16e-18e eeuw en via een ingenieus systeem met elkaar in verbinding staan: de Acqua Vergine. Het water kun je drinken of tappen voor onderweg, net zoals bij de aanleg voor de burgerij was bedoeld. 
Het bijtjesfontein is een ander klein voorbeeld. Met geld van het Zwolse Gymnasium Celeanum werd dit fontein een paar jaar geleden schoongemaakt. We wandelen naar het Quirinaal, tegenwoordig onder meer het werkpaleis van de Italiaanse president. Piet den Otter is weer enthousiast om ons van tekst en uitleg te voorzien bij alles wat we zien. 
Met een ommetje bereiken we de 18e eeuwse Trevi fontein die we gisteravond al in het avondlicht zagen. Nu stroomt er geen water uit de fonteinen. Schoonmakers zijn bezig het muntgeld bij elkaar te zuigen. Is de dagomzet voor hen? Iconisch is de scene die Anita Ekberg en Marcello Mastroianni er in 1960 wadend in La Dolce Vita speelden. Als deugdzame Nederlanders blijven oiok de beelden van de vernielende Feijenoord supporters in 2015 bij.
We wandelen verder naar de Piazza Colonna met de Zuil van keizer Marcus Aurelius uit de 2e eeuw. In de Sant Ignazio wordt de eerste portie barok van vandaag geserveerd. Enkele honderden meters verderop staat de Santa Maria Sopra Minerva, een in Rome unieke gothische kerk. Voor de deur staat het olifantje van Bernini met een Egyptische obelisk op zijn rug.
Tijdreizen lijkt ons vak vandaag. Want aan de Piazza della Rotonda staat het Pantheon, oorspronkelijk een Romeinse tempel uit de eerste eeuwen na Christus. Het pand is vervolgens omgebouwd tot christelijke kerk. De enorme koepelconstructie inspireerden architecten in de renaissance tot de bouw van de Dom in Florence en die van de Sint Pieter in Vaticaanstad.
Ijs eten bij Gelateria Della Palma waar maar liefst 150 smaken worden verkocht, is een regelmatig terugkerende stop deze week. Totaal proef ik 13 nieuwe smaken ijs, het thuisfront op afstand plagend met foto’s en afstrepen van smaken via Facebook en Instagram.
Op het Piazza Navona langs de contouren van de voormalige atletiekbaan van keizer Domitianus uit de eerste eeuw na Christus staat de Sant’Agnese in Agone en de Vierstromenfontein uit de barok. De kerk is op maandag gesloten. Dat is jammer. Een deel van de groep woont donderdagavond een barokconcert bij. Zelf zal ik de kerk niet van binnen zien. Niet getreurd, want er staan genoeg andere kerken. Zo nemen we de tijd voor de renaissancekerk Santa Maria dell’Anima, gesticht in de 14e eeuw door een echtpaar uit Dordrecht, nu de kerk van de Duitstaligen in Rome. Hier bevindt zich het graf van de in 1523 overleden Adrianus VI, ), de enige Nederlandse paus, leerling de Zwolse Latijnse school, voorloper van het Gymnasium Celeanum.
Jeanette had een afspraak gemaakt bij de Padri Teatini, het “kinderklooster” waar de leerlingen en docenten tijdens hun Romereis verblijven. Henriëtte is hier enkele weken geleden geweest. We zouden een rondleiding krijgen, maar ter plekke moet er nog wel flink gepraat worden, voor een deel van ouders met een broeder een klein deel van het kloosterverblijf mag zien. Gelukkig hebben we Cees die aardig Italiaans spreekt om de beste man wat meer te tonen dan van de opzichter mag. Slaapvertrekken, gemeenschappelijke ruimtes, de eetzaal en badkamers fotograferen we om letterlijk een beeld te hebben bij de plek waar onze kinderen een week zijn tijdens hun Romereis. Direct naast het klooster staat de barokkerk S. Andrea della Valle, waar de ‘bling bling’ uit elk hoek afspat!
Het kan nog bonter. In de Gesù kerk wordt om 17.30u een Baroque Machine in werking gezet. Publiek wordt een stief kwartier met muziek in de stemming gebracht, al kijkend naar een zijbeuk. De video laat de laatste minuut zien. Elke dag kun je in de Gesú een uitbundig theatraal spektakel bijwonen. In de Barok werden alle kunstvormen te samen gebruikt om een verpletterende indruk op de gelovige te maken: schilderkunst, beeldhouwkunst, architectuur, theater, kleur, licht en muziek. Elke dag het levensgrote zilveren beeld tevoorschijn getoverd van de heilige Sint Ignatius met een lichtshow begeleid door het donderend geraas van koorzang. De machinerie dateert al uit de 17e eeuw en is weer gerestaureerd. In de groep waren enkelen het geduld kwijtgeraakt en misten zo volledig de clou.
Religieuze cross-overs horen erbij vandaag. We wandelen naar de Joodse ghetto om – hoe toepasselijk – bij Su’Ghetto ons avondeten te nuttigen. Met een glas Israëlische wijn erbij, en alles glatt kosher natuurlijk.
Related Posts
