Borghese en onvermijdelijk afscheid van Rome

Vrijdagmorgen 27 april. Aan al het goede komt een eind. We hoeven pas tegen 16u richting vliegveld en dus hebben we nog genoeg tijd om te wandelen. Koffers ingepakt en om 9.30u de deur van ‘ons’ klooster uit. Sistina, Barberini en de wijken met hotels om bij de Porta Princiana uit te komen. Ik ben er gistermiddag op de rondwandeling langs de Aureliaanse muur ook geweest. Nu zijn we eigenlijk nog wat te vroeg voor ons slot van 11u in Museo e Galleria Borghese. En dus stappen we een koffiehuis in voor een bakkie.

Het museum met indrukwekkende kunstcollectie van kardinaal Scipione Borghese, de neef van paus Paulus V, ligt in wat nu Villa Borghese heet, een heuvelachtig stadspark met onder meer een bioscoop, dierentuin, speelweides, waterklok, restaurants, diverse andere musea en galerieën. De familie kon beschikken over directe contacten met barokkunstenaars als Bernini en Carvaggio. Net als onze kinderen bij hun Romereis krijgen we dit museum als culturele uitsmijter met uitleg bij de belangrijkste kunstwerken door Piet den Otter.

De grootste groepen mensen staan zich te verdringen bij Apollo en Daphne, de verkrachting van Prosperpina, de vastberaden David en Pauline Bonaparte, de zus van Napeolon, als Venus. Zelf ga ik liever op eigen tempo door een kunstmuseum om die werken te bekijken, details te fotograferen zonder me zorgen te hoeven maken op de gids met paraplu of een uitleg op de koptelefoon. We mogen twee uur in het museum kijken. Men werkt hier met slots waarvoor je (van tevoren) tickets moet boeken. Tot 10 mei (!) zijn de kaarten al uitverkocht. Op de bonnefooi naar Galleria Borghese gaan is niet aan te raden.

We wandelen door het park naar de Pincio heuvel, waar we ook afgelopen zaterdagavond stonden op Earth Day, uitkijkend over het Piazza del Popolo. Helaas is de Basilica Parrocchiale Santa Maria del Popolo gesloten. We staan nog even stil bij de sarcofaag die het tot opvangbassin voor een drinkwaterfontein heeft geschopt en de Porta del Popolo. We maken de cirkel rond. Nog eenmaal naar Della Palma voor een ijsje, nog één keer een beklimming van de Spaanse Trappen en dan is het toch echt tijd de koffers in de zwarte taxibussen in te laden en de nonnen vaarwel te zwaaien. De terugweg naar het vliegveld gaat probleemloos. De drop-off van bagage en security checks gaan ook soepel. Alle tijd om ‘achter de poortjes’ een panini te eten, te lezen en met elkaar de week te bespreken, terwijl de KLM via app, Facebook messenger, email en SMS aangeeft dat KL1608 naar Schiphol een half uur vertraging heeft. Daar blijft het ook bij gelukkig. Als we rond 22.30u op Schiphol geland zijn, duurt het nog ruim een half uur eer ze de koffers op de band hebben. Met samenreiskorting treinen we als groep terug naar Zwolle, nemen we afscheid en kruipen we bij onze wachtende partners in de warme auto. Van de hele week 25 graden Celcius naar de helft ervan is even een overgang! Een reünie staat op de rol, over een 2.0 versie van de Romereis voor ouders wordt nagedacht. En Rome, we kome(n) echt nog eens terug!