Vanaf Goede Vrijdag 30 maart loopt een groepje wandelaars vergezeld door enkele leden van het mediateam van het Pronkjewailpad in tien dagen de gloednieuwe ‘individuele Tocht om de Noord’ door het gastvrije Groningen. Vandaag en aanstaande zaterdag ben ik aan de beurt om mee te wandelen en verslag te doen via social media. Met Gina Clark mag ik vandaag meewandelen, fotograferen, filmen en onze impressies delen op onze Twitter, Facebook en Instagram accounts, maar ook via Sanne Meijer op het account van Pronkjewailpad op Facebook en Twitter.
Het t-shirt ligt gestreken klaar. Morgen van Pieterburen naar Lauwersoog #wandelen op het @pronkjewailpad #pwp2018 pic.twitter.com/eOQ3ay7wu7
— Henk-Jan van der Klis (@hjvanderklis) April 1, 2018
https://twitter.com/mvdpers/status/980511236298289152
We willen zoveel mogelijk wandelaars inspireren om zelf vanaf 12 april tot eind oktober de 250km lange route te gaan lopen. Cultuur en natuur is aaneengeregen met zogenaamde pronkjewails, bijzondere plekken in de provincie waar gestempeld wordt en de loper getrakteerd. Dat kan een café, molen, kerk, museum, winkel of andere bijzondere plek in één van de vele dorpen onderweg zijn. Het is net als de huldiging en een buffet na de slotevenement Camino Groningen op 17 november inbegrepen bij de €38 inschrijfkosten.
https://twitter.com/GijsvanderKroef/status/980450641100378113
De Pronkjewailpad applicatie zorgt voor de navigatie onderweg en wijst je op volgende pronkjewails die open zijn op de dag dat je aan het wandelen bent. Markering in het veld is er nog niet. Dat volgt waarschijnlijk volgend jaar. Op de handwijzers met rood-witte langeafstandspaden of de pijlen van het waddenwandelen knooppuntennetwerk zul het Pronkjewailpad niet aantreffen, zoals collega Gijs van der Kroef van het mediateam gisteren ondervond.
Zelf ben ik om 7.55u op de parkeerplaats aan de Haven van Schiermonnikoog bij het Waddenkwartier. Gina blijkt in alle vroegte bij vertrek haar portemonnee vergeten te zijn. Tja, dan gaat tanken onderweg wat lastig. De extra wachttijd vul ik met het foto’s maken van de haven en het informatiepaviljoen. Een kwartiertje later is Gina er alsnog en maken we gebruik van de nog rustige wegen om vlot naar Pieterburen te rijden.
We voegen ons bij de andere wandelaars in het Bezoekerscentrum Waddenkust van het Groninger Landschap Bij de plaatsnaam denk je of aan zeehonden of de start van het Pieterpad. De zeehondencrêche werd gisteren door de Pronkjewailpad wandelaars aangedaan. En het Pieterpad is een ander mooi pad 😉 Overigens loopt ook het LAW 5 Nederlands Kustpad door het dorp. De medewerkers van het bezoekerscentrum krijgen de eerste accreditatie van de dag met een sticker voor op de deur, uitleg bij de applicatie en maken van ons een groepsfoto. Even na 9u kan de GPS logger aan en gaan we op pad, het dorp uit in westelijke richting.
Na nog geen twee kilometer hebben we de volgende stempelpost bij camping Klein Deikum. In de schuur is een zelfbedieningspost ingericht. Ook hier een ‘persmoment’ om de accreditatie vast te leggen. De sticker gaat direct op het toegangsbord en wij krijgen een unieke stempel op onze uitvouwbare kaart. In elk dorp haal je in ieder geval één stempel. Alle overige geopende stempelposten in hetzelfde dorp, of ze nu bemand of onbemand zijn tijdens je doorkomst, kunnen hun inkt kwijt op één van de vele vakken voor extra stempels.
Net als de Wierhuisterweg naar het zuiden is afgebogen zien we een begraafplaats op een heuvel liggen. Naast de grafstenen is op de landmerken Wierhuizen een staaldraden kapel met twee stoelen gemaakt. We zien wel mogelijkheden voor een onbemande stempelpost, maar vooralsnog is dit alleen een cultureel verantwoord zijstapje. We moeten door, aldus Peter. De 35km route van gisteren is uit de tijd gelopen. In dit tempo gaan we zelf ook niet rap vooruit.
Aan het eind van de straat, aangekomen op de Broeksterweg, is alweer een volgende stempelpost. De beheerders van de zorgboerderij Keroazie zijn blij met ons. In de boerderijwinkel annex kaasmakerij ontvangen ze ons met een stukje kaas, krijgen hun accreditatie en delen stempels uit. Daarna krijgen we een uitgebreide tour door de stallen waar tientallen jonge geitjes en hun ouders, wolvarkens, acalpa’s, fazanten, etc. te zien zijn.
https://twitter.com/hjvanderklis/status/980722397958623232
Wierhuizen werd in 1717 door de Kerstvloed getroffen. Dat was het thema van de Tocht om de Noord in 2017. Veel dorpen vandaag heb ik vorig jaar op de 2e dag van de Tocht om de Noord in omgekeerde volgorde op de route van Vierhuizen naar Uithuizen ook gezien. We volgen na Broek de dijk achter Kleine Huisjes naar Molenrij. We gaan naar de Hof van Ede. Denk ik eerst Hof van Eden of Heden gehoord te hebben. Met Ede werd dus Ede Staal bedoeld. Nog nooit van gehoord. Blijkt de Elvis van het Noorden geweest te zijn. Ai, ai. RTV Noord komt met een busje langszij. Derk Bosscher van Expeditie Grunnen stapt uit en interviewt vanaf 7:00 in de video Fenny Kanning, Peter Velthuis en mij, in het Gronings. Dat was dus even schakelen, ofwel awkward++.
De volgende stop is in de Herberg van Ede. Kamers, een restaurant en wijnkelder, schilderijen van Ede Staal in een roodgetint, gezellig onderkomen. Website wordt nog aan gewerkt. Appelgebak en koffie smaken prima. Ook deze post krijgt een accreditatie. Ik neem sound clips van de muziek van Ede Staal op voor Sanne Meijer die ook vandaag ‘op kantoor’ zit om de social networks te voorzien van informatie over onze verrichtingen. We trekken verder naar Kloosterburen en de echte Hof van Heden, ofwel Kloostertuin.
Daarna rechtsom naar Antiquariaat Bij Tij en Ontij. Een radioverslaggever van RTV Noord is hier bij ons en stelt Peter en mij voor de deur van de winkel een aantal vragen. Hij heeft meegekregen dat ik Ede Staal niet kende en vindt dat maar wat vermakelijk!


Verwennerij in @galerieGEWAAGD #pwp2018 pic.twitter.com/ZjZoHMQKvh
— Gina Clark-Wildeman (@Gien_Wildeman) April 2, 2018
Natte cake, boterkoek met gember en koffie, even Wifi gebruiken bij restaurant Wongema en dan toch maar weer door langs de Ommelanderweg (‘what else’?).
Relive ‘Pronkjewailpad Pieterburen – Lauwersoog’
Een mogelijke stempelpost wordt Waddenmax, waar bij de Lakenvelder boerderij een selfservice punt voor zuivel is ingericht. Het koeienpad richting zeedijk is formeel een openbare weg, maar is wel een handvol keren met draden afgesloten om de koeien niet de weg op te laten gaan. Iets om af te wegen. Aan het eind van het koeienpad, pal aan de dijk die Lauwersmeer van Waddenzee scheidt, is vakantiehuis Noord Bromo te huur. Ook hier zou een onbemenande stempelpost ingericht kunnen worden, vinden we. En zo gaat deze generale repetitie in het veld gepaard met afspraken, ideeën, accreditaties en leerpunten.
De laatste 6-7 kilometers over de waddendijk en door het Marnewaard militair oefenterrein c.q. natuurgebied met schelpenpaden, open velden, zanderige tankwegen en bossen. De afwisseling in de landschappen onderweg valt op. Ook dit is Groningen! We maken een dagelijkse groepsfoto, fantaseren over een tank van de Willem Lodewijk van Nassaukazerne die op één van de waterpassages best Pronkjewailpad wandelaars kan overzetten. Het regent nu wel, hoewel we over de intenstiteit niks te klagen hebben. Na 17u finishen we bij Het Informatie Paviljoen aan de Haven van Lauwersoog, delen daar de laatste sticker voor de dag uit, krijgen nog een stempel en een film over het nationaal park Lauwersmeer te zien.
Finish voor vandaag in Lauwersoog. #pwp2018 #wandelen pic.twitter.com/m90rZNLlj9
— Henk-Jan van der Klis (@hjvanderklis) April 2, 2018
Gina brengt me terug naar mijn auto in Pieterburen. Vijf kwartier later ben ik thuis in Balkbrug, waar ze ook geen Nederlands spreken, maar wel Ede Staal op Spotify kunnen laten horen 😉 Tot zaterdag voor een volgende etappe!
Dat #pwp2018 lijkt me een erg leuke wandelclub. Jammer dat ik niet in het hoge noorden woon! 😉
— Mrs. Disbelief (@Mrs_Disbelief) April 1, 2018
Zie ook:
https://twitter.com/pronkjewailpad/status/981199521173602305
https://twitter.com/pronkjewailpad/status/981200664540872705
Related Posts