IJsselpad van Zwolle naar Ramspol

Klazien verklaart me vanmorgen voor gek. Waar de weersverwachting gisteravond nog enkele milimeters regen in de vroege ochtend aangaf, plenst het serieus als ik m’n wandelkleren aantrek, de bollen smeer en koffie drink om tegen 6.45u de auto naar Zwolle te nemen. Zelf laat ze haar wekelijkse wandeling met vriendin, zus en schoonzus deze vrijdag schieten, zoveel is duidelijk. Ik neem mijn regenkleding wel mee en zie wel. Op het programma voor vanmorgen staan de laatste twee etappes van het IJsselpad van Zwolle naar Kampen en Kampen naar Ramspol. Dolf Logemann heeft het IJsselpad als langeafstandswandelpad over de gehele lengte langs de IJssel uitgezet, gebruikmakend van stukken Hanzestedenpad en routes van het wandelnetwerk, aangevuld met eigen stukken om zoveel mogelijk langs de IJssel, over de dijk of uiterwaarden te gaan. Het pad is opgedeeld in elf etappes. Het begint bij het punt waar de IJssel zich bij Westervoort van de Rijn afsplitst en het eindigt bij Ramspol, aan het einde van de IJsselmonding. Ik begin met het eind voor ogen. Wijlen Stephen R. Covey heeft het zo gewild.

Relive ‘IJsselpad van Zwolle via Kampen naar Ramspol’

Zwolle – Kampen (19km)

Zo vroeg in de morgen is er aan de Veerallee altijd plek voor een auto. Ik parkeer voor het Carolus Clusius College, waar Marianne alweer in de 3e van het tweetalige Orfeo Gymnasium zit. De kinderen en docenten zijn deze Goede Vrijdag vrij, net als ik. Ik wandel langs vorstelijke villa’s en jaren ’30 panden en de nieuwbouw in de Prinsenpoort (“op loopafstand van centrum Zwolle”). De N337 onderdoor neem ik de echte Beukenallee onderlangs het talud van de A28. Ik heb dit graspad tussen de bomen niet eerder bewandeld en dat is in Zwolle best bijzonder. Bij de brug over het Zwolle – IJsselkanaal branden de rode knipperlichten op de slagbomen en waarschuwingspalen wel, maar is de brug zelf neer. Terwijl de sluiswachter dit probleem mag oplossen, loop ik lekker door naar de IJsseldijk door de Vreugderijkerwaard. Hier en ook later bij het dorp Wilsum heeft de routemaker een gang zo dicht mogelijk langs de IJssel over nieuw aangelegde paden in dit Ruimte voor de Rivier project gepland. Het grasland is drassig na de regenval van de afgelopen paar dagen, en dus zoek ik snel het asfaltbetonnen fietspad op de dijk op om verder te kuieren.

De route heb ik in omgekeerde richting op het Hanzestedenpad en Rondje Zwolle in 2012 al gelopen. Toen was de Vreugederijkerwaard nog een werkplaats voor grondverzetbedrijven en planologen. Nu is de omgeving weer voor de wandelaars, eenzame fietsers in regenkleding en dappere hardlopers. Wat later op de dag kun je verderop bij de Vreugdehoeve, een biologische schapenmelkerij annex Natuurmonumenten bezoekerscentrum voor een hapje en drankje terecht. Het Zalkerveer tussen Zalk en en het buurtschap Veecaten is deze morgen niet in gebruik. Via het veer kun je een beschaafd rondje op beide oevers volmaken. Na ruim 11km zie ik een bijzonder wandelbankje in de vorm van een boot op de dijk staan. Het is net gestopt met regenen. En dus kan de regenkleding uit.

#wandelbankje op de dijk langs #ijssel Mooie plek om na 11km #wandelen op #ijsselpad te rusten @walkersbenches

A post shared by Henk-Jan van der Klis (@hjvanderklis) on Mar 29, 2018 at 11:57pm PDT

Waar ik het na de start nog ronduit warm had, zijn mijin handen nu zover afgekoeld, dat de handschoenen aanmoeten. Het is echt waterkoud en kost tijd weer op temperatuur te komen. In het dorp Wilsum loop ik groepjes kerkgangers met een bijbel of tas in de hand voorbij. De dominee komt aanrijden bij de Hervormde Kerk. Het is Goede Vrijdag en waar veel kerken ‘s avonds een dienst hebben, zijn de gelovigen hier ‘s morgens om al welkom voor de samenkomst van 9.30u, waarvoor vanaf 9.15u ook de klokken worden geluid. De route naar Kampen blijft eenvoudig: volg de dijk. Op de laatste paar kilometers voor de hanzestad kom ik een aantal hardlopers tegen. De zon is gaan schijnen en dat geeft een heel ander beeld en gevoel.

Kampen – Ramspol (12km)

Dit paasweekend is het Sail Kampen 2018. Daar heb ik geluk mee, want zowel op aan het IJsselfront bij Kampen als op de etappe naar Ramspol zijn fraaie zeiljachten van het formaat drie- en viermasters te zien. Aan de Spoorkade zie ik nog wat leuks. Op het strand van de uiterwaard aldaar zijn twee wandelbanken neergezet met uitzicht op de IJssel en de kade langs het stadscentrum. Hier wil je met wat hogere temperaturen echt wel een middagje zitten lezen! Ik volg het fietspad langs de N765, het Ganzendiep over en langs het Gat van Seveningen, ooit natuurbad, tegenwoordig jachthaven en dan linksaf, de Pijperstaart op, ofwel opnieuw de dijk langs de rivier. Met 21km op de teller is een picknickbank bij informatiepanelen over Kunst langs de IJssel een mooi punt om weer even te rusten.

Dat ik vandaag nog maar 10km naar Ramspol hoef, voelt als een makkie. De wind heb ik in de rug, de zon schijnt en er is genoeg te zien. Wat wil je als wandelaar nog meer? De bij de Kennedymars Klarenbeek afgelopen weekend opgelopen blaren zijn op één na allemaal ingedroogd en hersteld. Alleen de linker kleine teen heb ik in het tape zitten. De teen houdt zich goed vandaag. De korte hardloopronde van gisteravond diende als test of ik vanochtend weer ‘veilig’ op pad kon.

Bij de Eilandbrug die opengaat voor een passerend zeilschip, haal ik zowaar een wandelaar die in dezelfde richting loopt in. Hij op een heel veel lager tempo dan ik, dus het blijft groeten tijdens het klimmen over een landbouwhek dat op de dijk is geplaatst. Rechts het Kampereiland, links de IJssel en voor me de monding van de rivier. Er varen verschillende grote jachten voorbij. In de verte doemt de balgstuw op, handig als oriëntatiepunt. De in 2010 geopende Jan Nap uitkijktoren is een eerbetoon aan de overleden voormalige voorzitter van de vogelwerkgroep IJsseldelta. In de monding van de IJssel heeft zich een zeearend gevestigd, zijn recent zestig nesten van buidelmezen gevonden en het porseleinhoen gehoord. Vogelspotten, laat staan herkennen, is niet aan mij besteed. Dan trekt me de architectuur van de stormvloedkering Ramspol, ofwel een driedelige balgstuw, veel meer. De opblaasbare dam wordt gesloten, wanneer het waterpeil stijgt tot een hoogte van 50 cm boven NAP, gecombineerd met een sterke noordwestenwind en stroming landinwaarts. Het opblazen van de stuw duurt maximaal 1 uur. De stuw  is de grootste balgstuw ter wereld en de enige die als stormvloedkering dienst doet. De bouw ervan scheelde de aanleg c.q. verhoging van 115km dijken. Die business case was snel rond. Op 18 januari 2018 is de stuw voor het laatst volgeblazen om bij de westerstorm het achterland te beschermen.

Terwijl ik de N50 passeer en het fietspad langs de Frieseweg, de oude provinciale weg van Kampen naar Ens, neem, zie ik de bus 141 naar Kampen voorbijrijden. Goed, dat betekent een klein half uur wachten bij de bushalte Rechterveldweg een paar honderd meter verderop. Ach, ik heb toch een vrije dag en het is mooi weer. De 31km heb ik in 4u41m gedaan, rap dus met gemiddeld 6,6km/u. De 10 minuten met de bus naar het Stationsplein in Kampen en dan nog eens 10 minuten in een nieuw Keolis treinstel over het in 2017 geëlektrificeerde Kamperlijntje naar Zwolle. Station Zwolle Stadshagen wordt nog altijd zonder te stoppen voorbijgereden. Half december 2017 bleek dat de bodem onder de spoorlijn te slap is om de trein 140 kilometer per uur te laten rijden. Bewoners van de Vinex wijk zijn gefrustreerd, immers lekker gemaakt met een eigen station aan de rand van de wijk en nog altijd geen duidelijkheid wanneer het aangelegde station nou eens in de dienstregeling wordt opgenomen. Lopend langs de Westerlaan ben ik ook weer 10 minuten later bij de auto aan de Veerallee.