Vandaag pak ik de Loop langs de hunebedden weer op. Ik rij ‘s ochtends naar de carpoolplaats aan de N34 bij Borger, een plek waar ik in het verleden wel eerder wandelingen ben gestart. De Q-Liner 300 bus tussen Groningen en Emmen stopt hier. Bij lijnwandelingen, zoals deze ‘Loop’ of het Drenthepad is het een goede uitvalsbasis in combinatie met openbaar vervoer.
Het aanzien van Borger verandert in de loop van de jaren. Langs de N374 wordt van alles gebouwd. De kerk in het centrum is nu cultuurpodium Vanslag. Op deze miezerige zaterdagmorgen in november is het rustig in dit dorp dat het behoorlijk van toeristen moet hebben. Ik volg de Torenlaan en het fietspad langs de provinciale weg, het kanaal Buinen-Schoonoord over, langs het vakantiepark Hunzedal voor de eerste twee hunebedden vandaag, de D28 en D29 een eindje van de weg. 
Wat verder richting Buinen mag ik rechtsaf tussen de akkers door naar het zuidoosten de bossen in. Welkom in het Geopark De Hondsrug, waar gletsjers niet alleen de stenen uit het Oostzeegebied hebben aangevoerd die we nu op allerlei plaatsen in Drenthe in dorpen, bij opritten en dergelijke zien, het materiaal voor hunebedden vormden, maar ook de kuilen (pingo’s) hebben achtergelaten.
De herfstkleuren in de boswachterij Exloo zijn nog altijd mooi geelgetint. Na 9km op de teller is hunebed D30 te zien. Langs de bosrand over de heuvelrug kom ik bij Exloo. Onwillekeurig denk ik aan de U2 muziekfeesten die hier een aantal jaren jaarlijks in het buitengebied worden georganiseerd. Door het centrum van het dorp wandel ik naar het zuiden. Aan de rand van een bos is eerst keienkunstwerk Mental Map te zien van Petra Boshart, daarna hunebed D31. Het wandelbankje voor de rust is al doornat. Ik ga maar op de regenjas zitten, houd ik nog even een droog zitvlak.
De route scheert langs het Molenveld, een heideveld, naar het Odoornerzand. Ten noorden van Odoorn ligt aan de andere kant van de Borgelderweg hunebed D32. In het centrum van Odoorn bij de Oringer kerk eindigt etappe 6, maar ik begin direct aan etappe 7 naar Emmen. Ten oosten van het dorp Odoorn ligt hunebed D34. De grafheuvel Eppiesbergje ga ik niet van dichtbij bekijken. Ik heb vandaag al diverse grafheuvels los of in de buurt van een hunebed gezien. Het 800 jaar bestaande dorpje Valthe heeft oude foto’s van huizen en boerderijen en informatie over de geschiedenis ervan langs de straten opgesteld. Uitbaters als Hunebed en brood (een B&B) maken handig gebruik van bezienswaardigheden onderweg.
De Schoolstraat brengt me buiten Oud-Valthe naar de Hunebedweg.
En inderdaad, daar liggen D36 en D37 als tweeling. Het zandpad kromt terug naar het westen. De regen wordt wat serieuzer, al zijn er ook nog steeds droge perioden met zon. 
Zigzaggend langs van suikerbietden ontdane akkers kom ik bij een volgende bosrand. Hier in het Valtherbos is een onderduikershol uit de Tweede Wereldoorlog. Ik ben er op het Drenthepad ook geweest. In het bos is hunebed D35 te zien.
Het gaat steeds harder regenen. Naast de winterjas en een hoes over de rugzak trek ik ook de poncho aan om m’n spullen nog wat meer te beschermen. Zo midden in het Valtherbos kan ik er ook weinig aan veranderen. Wel neem ik me voor de lus ten oosten van Emmen te laten zitten als het door blijft regenen. In plaats daarvan zal ik zo ongeveer rechtdoor naar het station doorlopen. Ondanks de regen zijn er nog wel meer wandelaars met hun honden in het bos, gewoon vriendelijk groetend, zoals we hier gewend zijn 😉 Hunebedden D38, D39 en D40 liggen dicht bij elkaar in een open veld.
Vanaf dit drietal denk ik naar het zuidoosten te lopen. Thuis terugkijkend op de Google Maps overlay is het toch echt zuidwesten. De bossen van Valthe gaan naadloos (en ik bedoel hier niet de overgang van naald- naar loofbos) over in het Emmerhout en Emmerdennen. Ik kom aan de rand van de wijk Emmermeer Emmen binnen en volg de Odoornerweg naar het zuiden. Het blijft regenen. Toch een paar gelukjes. Eerst het hunebed D41 aan de rand van de bebouwing. Enkele honderden meters verderop zie ik alweer een verwijzing naar een hunebed. 
Het is de D43 Schimmers dat ook wel langgraf genoemd wordt. Het zijn eigenlijk twee hunebedden omgeven door een muur van kleinere stenen. Een derde mazzeltje heb ik op het kruispunt van het Noordeind met de N381. Ik vermoed dat de Q-Liner 300 hier vanuit het centrum richting de N34 rijdt. En inderdaad, bij de halte Frieslandweg kan ik m’n regenkleren opbergen en twee minuten later mee met de bus naar Borger. Er staan weer 32,4 wandelkilometers genoteerd.
Voor een volgend stuk van de Loop langs de hunebedden start ik wel in Emmen in oostelijke richting om de drie hunebedden in de Emmerdennen mee te pakken. Over de Noordbargeres kan ik dan de twee nog resterende hunebedden ten westen van Emmen meepakken. Scheelt me zo te zien een wat aparte lus tussen de Emmeres en Emmerhooilanden. Dan wel graag met droog en warmer weer.
En wat een toeval. Aan de andere kant van de provincie zijn Jan & Jannie de Vries ook op de loop langs de hunebedden (en niet met de FLAL Nijefurd wandeltocht op pad).
Bekijk de foto's van de loop langs de hunebedden van Diever naar Appelscha met de #ND wandelaars https://t.co/oQ2Ms1JRvM
— JenJ (@JenJdeVries) November 19, 2017
