Hoewel John Mark McMillan te boek staat als singer songwriter en artiest die actief is in de christian music scene, is hij geen watje of dertien in een dozijn. Ik werd getipt door diverse vrienden op Twitter om Mercury & Lightning, het nieuwe, met fans via PledgeMusic gefinancierde album te gaan luisteren. Zoekend naar verdieping en inspiratie in het titelnummer, het Amerikaanse hedonisme blootleggend (Gods of American Successes). Hij zegt dringend behoefte te hebben aan ware godsdienst en/of een nieuw leven. Dat en veel meer gedachten om op te kauwen in een intrigerende mix van electronica, folk en donker getinte popsongs als Unhaunted en Body in Motion. Vooral de (geprogrammeerde) ritmesectie komt op het 14 nummers tellende album erg goed uit de verf. Gabriel Wilson (The Listening, Bethel Music) is verantwoordelijk voor de mix. Complimenten.
Mooie muziek, onverwachts: John Mark McMillan – Unhaunted. https://t.co/sOlIFVYdiW pic.twitter.com/UQDLscCjtm
— Renco Schoemaker (@rencosch) September 1, 2017
De vergelijking met Bruce Springsteen (in diens songs als Streets of Philadelphia) vind ik opgaan in Enemy, Love en No Country. “Oh Christ, do you wake my ghost. Sometimes it seems impossible.” zingt hij in Enemy, love. En in Persephone: “Who I am is greater than the me of who I once dreamed” In de gitaarballad, een relatief rustpunt op Mercury & Lightning, bezingt hij het ongemakkelijke van controle verliezen. Doordacht is het koppel Death In Reverse en esrevernihtaed. Backward masking mag (weer)! Op Body In Motion is Liz Vice te gast. Tot en met de afsluitende track Nothing Stands Between Us verveelt de plaat nergens. Wat mij betreft nu al één van de beste popalbums van 2017.
