61e Boortorenwandeltocht rond Schoonebeek

Deze wandeltocht vanuit het zuidoosten van Drenthe heeft een indrukwekkende leeftijd, wellicht net zo oud als de ja-knikkers die naar olie pompten. Tegenwoordig staan er ook jonkies in het veld te knikken, net zoals ik als 47 jarige na de 55e en 60e editie voor de 3e keer meeloop en noch de jongste, noch de oudste wandelaar onder de deelnemers ben. Start en finish is bij restaurant De Wolfshoeve. Verbaasde blikken bij de fervente 40km lopers die net als ik rond 7.15u binnen komen voor de inschrijving. De vrijwilligers zijn er nog niet en het gordijn voor de inschrijftafels is nog gesloten. De een pakt nog een bak koffie, de ander plast de vorige weg. Gordijntje open, vlot ingeschreven en zo alsnog om 7.29u de deur uit, de paden op.

Schoonebeek – Emlichheim (13km)

De enkele tientallen wandelaars maken eerst een lus door het dorp Schoonebeek zelf, waarna de eerste jaknikkers in beeld komen. De watergang op de grens heet hier heel origineel Grenzaa. Aan Duitse zijde van de Aa staan vooral de oude metalen oliepompen, in Nederland modernere betonnen torens met een uitgebreid leidingennet om stoom aan te voeren en natte aardolie af te voeren. Ik haal diverse plukjes lopers in, waarna ik een heel eind alleen loop. Toch krijg ik weer wandelaars in beeld. Ik veronderstel dat ze het LAW Noaberpad lopen, groet ze in het voorbijgaan en loop weer voorop. Dan komt Gerrit Lindenholz langszij. Ik heb hem vanochtend bij de inschrijving gezien, maar hij heeft op Facebook aangegeven graag achter de meute aan te lopen. Tja, met een stevig wandeltempo houd je dat vanochtend niet lang vol of je loopt vooraan. De oortjes af, Spotify uit en bijpraten maar!

Het landschap bestaat uit akkers met maïs en aardappels, gras voor koeien, slingerende paadjes en stukken asfaltweg tussen de voormalige veengronden. Straatnamen als Feldweg, Kanalstrasse, Hinter dem Kanal en Lägen Diek laten niets aan de verbeelding over. We kruisen het Picardiekanaal en lopen om de bebouwde kom van Emlichheim. Bäckerei Schoemaker is op 13km het eerste rustpunt. En warempel, daar zit het hele terras vol met wandelaars. We vragen na bij de stempelaars van de organisatie. Je kon vrijdagavond al inschrijven en de routebeschrijving ophalen, om zaterdagochtend naar eigen inzicht, bijvoorbeeld om 6u op weg gaan. Om 6u is bij mij thuis de wekker afgegaan. Voor een normale 40km tocht vroeg genoeg, maar het verklaart wel de plukjes wandelaars vóór me. Die komen, terwijl Gerrit me trakteert op koffie, ook richting terras aanwandelen.

Emlichheim – Grenzland (10km)

Wat verderop duikt de Vecht op. De blauw-witte bepijling van het Vechtdalpad staat vertrouwd. In december 2014 heb ik het Duitse stuk van de Overijsselse Vecht / Duitse Vechte gevolgd tot in Hoogstede.

Vandaag volgen we de noordelijke oever van de rivier een kilometer. Dan slingeren we over zandpaden door stukken bos naar het noorden om de Coevordenerstrasse te kruisen. Het fietspad parallel aan de provinciale weg is 2km lang. Dan weer wat stukjes dammen en dijken tot alweer de volgende rustpost bij de kantine van Sportpark Grenzland in het buurtschap Eschebrügge. Tegen inlevering van de soepbon krijgen we een mengsel van groentensoep met kip- en rundvlees, wel lekker! Net als bij de bakkerij laten we Kuchen rusten. Ook lekker, maar niet nodig met eigen bollen en fruit in de rugzak.

Grenzland – Weijerswold (6km)

Wat langere rechte stukken ten oosten van Coevorden in combinatie met de zonneschijn maakt de volgende etappe warm. We dubben in het grensgebied wat Nederlands en Duits is. De oranje brievenbus geeft de doorslag! Door het Pikveld en het gehucht Weijerswold lopen we de 20km lopers achterop om samen een rustpost te hebben bij wegrestaurant Otten. Het is een truckerscafé, niet berekend op zoveel aanloop.

We blijven hier even hangen, zien Henk Kerssies uit De Krim en praten nog even bij over ‘zijn’ Cooptocht op 16 december in De Krim en ‘Gerrits’ SWOS nazomertocht volgende week zaterdag 2 september vanuit IJhorst.

Weijerswold – Schoonebeek (10km)

Op het laatste stuk gaan we een klein eind op met de 20km lopers, slaan dan af om bij Vlieghuis en Padhuis helemaal alleen te zijn. Dan in het grensgebied komen ons wandelaars van de 10 of 15km tegemoet. De laatste paar kilometers Schoonebeek weer in maken we vooral grappen met wandelaars van korte afstanden die ‘opeens’ ons zien opduiken. Ieder geniet vandaag op een eigen manier van de omgeving in een eigen tempo. Het dorpscentrum zelf is deze dagen een feestlocatie met kermis, muziek en dans. Ach, en kletsend vliegen de kilometers voorbij. Na 6u24m zit het erop. Geen medaille, wel een waterdichte plastic hoes aan koord voor de smartphone als goodie, plus een zakje chips en pakje drinken voor onderweg. Ja, Balkbrug ligt toch 40 autominuten verderop 😉