De voor dit lange weekend gevonden discipline om 20u naar bed te gaan om na een volledige nachtrust om 4.30u op te staan, werkt ook op zondagmorgen. Voor de laatste dag van de Barchemse Vierdaagse rijd ik Overijssel en het noorden van Gelderland weer door om na 6u te parkeren in het weiland en naar de startlocatie te wandelen.
Na de scan van mijn startbewijs en meenemen van een routebeschrijving gaat het om 6.12u weer los. Onder mijn rechter kleine teen zit een blaar. Die heb ik thuis niet verbonden; bij de start dub ik nog even, maar geef mezelf het voordeel van de twijfel. Het eerste stuk het dorp uit naar de Kaleberg is hetzelfde als gisteren, maar al snel ga ik linksaf de hellingen van de Lochemse Berg op. Op een van de toppen staat een duo muzikanten bij een schuilhut (viool in de koffer) te genieten van de koffie. Mijn Spotify afspeellijsten hebben geen bakkie nodig om mijn oren te plezieren. Na de mannen gegroet te hebben, marcheer ik verder om het Belvédère, een slanke, ronde uitkijktoren uit 1893 heen. De toren is niet meer voor het publiek toegankelijk.
Over de flanken van de heuvels met uitzicht op maïsvelden gaat het omlaag, langs camping Erve Harkink. Aan de overzijde van de Berkel ligt Kasteel De Cloese. Het kasteel werd in 1520 gebouwd door de Lochemse pastoor Sweder van Kervenheim. In de jaren ’90 deed het dienst als politieschool. Om de locatie nog aantrekkelijker te maken, wordt geadverteerd voor ‘wonen als een vorst’ in het kasteelpark. Hier en op veel meer stukken vandaag loopt het Streekpad 8 Graafschapspad met rood-gele markering.
De villawijk Berkeloord, sinds 2007 beschermd stadsgezicht, is een lust voor het oog dat van architectuur, ‘oud geld’ en wonen in het groen houdt. Over de Kastanjelaan loop ik de Oosterwal op. Een echtpaar groet me en ik natuurlijk hen. Pas even verderop heb ik door dat het de Deventerse Jerusa den Hertog en haar man waren, en dat om 7.15u in Lochem. Kun je dan weer enkele minuten over nadenken. ‘s Avonds nagevraagd, blijkt ze werk en wandelaars verwelkomen te combineren op deze zondagmorgen. Okay, voor hen die wat later langskomen dan ik 😉
Het binnenhalen van de Barchemse wandel 4daagse met een feestelijk ontbijtje en muziek! En dat op de vroege ochtend!😆😊👍🎉☔☕
De stalen brug over het in de jaren ’30 van de 20e eeuw aangelegde Twentekanaal – onlangs las ik Van dwangarbeid en hongerlonen: de strijd om het bestaan aan het Twentekanaal van Henk Kleinhout – en de spoorwegovergang zijn de laatste plukjes Lochem ‘s morgens vroeg. Rechts aanhouden het sterrenbos van landgoed Ampsen in. Bij het 8km punt de eerste controlepost, maar mooier: uitzicht op het 17e eeuwse kasteel.
De in stervorm aangelegde zichtlanen – het doet me sterk denken aan Kasteel Eerde bij Ommen – zijn al wandelend nog wel herkenbaar. Ten westen van het bos gaan de 40/50km lopers het maar liefst 4 straten tellende dorp Exel in, om bij de brasserie De Mölle (de routebeschrijving vermeldt nog café Exelse molen; dat krijg je met hergebruik van routes) even kort te rusten.
Rust na bijna 10km #wandelen bij brasserie Exelse molen, net voorbij landgoed Ampsen. pic.twitter.com/JthOdqelwn
— HenkJan van der Klis (@hjvanderklis) July 2, 2017
Vanuit het café gaat het in noordelijke richting verder. Ik ben enkele honderden meters van camping De Bosrand af, waar we de eerste helft van de jaren ’80 in mijn tienerjaren een stacaravan hadden. De omgeving tussen Deventer, Laren en Lochem heb ik toen wel gezien 😉 De etappe volgt de slingerende bospaden door landgoed Verwolde. Dat komt nu handig uit, want het begint ook stevig te regenen. Onder het bladerdek valt dat niet zo op, al gaat de regenhoes om de rugzak en houd ik mijn regenjas aan. De wandelaars voor me maken geen foto’s en staan nergens stil om te kijken. Bij de Dikke Boom houd ik wel halt en maak wat foto’s.
Deze zomereik is de dikste eik van Nederland (omvang 7,79 m). Men schat deze indrukwekkende boom, die het de laatste jaren helaas minder goed doet, zo’n 450 tot 500 jaar oud. Tekenend voor de achteruitgang van de eik vind ik de vergelijking tussen de foto uit 1983, waar mijn jongere broer Peter de boom aanwijst,
de foto linksonder die ik schoot 26 december 2011 tijdens een kerstwandeling met Klazien door het gebied, en de huidige staat op de eerste foto linksboven. En dat in – voor deze boom – korte periode!
Huis Verwolde is helaas niet in de route opgenomen, wel het fraaie witte huis aan de Pastorielaan. Bij de tunnel onder de N332 door ga ik Laren (Gelderland!) in. Verderop is bij café ‘t Langenbaergh een rustpost op 16,2km. Dat vind ik nog niet nodig.
Lachen vind ik de Infoboom van de plaatselijke VVV. Dat is nog eens gebruik maken van markante punten in het dorp! De tweede controlepost een paar straten verderop staat te verregenen, gedeelde smart.
Een flinke gang over autoluwe (op zondagmorgen heb ik als wandelaar de weg nagenoeg voor me alleen) asfaltwegen naar het westen volgt in de regen. Het rustpunt op 21,5km bij de Haarbroekse Vijvertuin (theeschenkerij, spreukentuin, maïsdoolhof, etc.) is dan wel lekker. De boerderij hangt vol met prullaria, humoristische spreuken, veelal in dialect. Bij beter weer kun je ook het tuinterras gebruiken. Ook daar vind je veel humor. Binnen laat ik me de warme thee goed smaken. Ik zit er met nog een handvol andere 40km lopers.
Na 21.5km #wandelen waarvan het gros in de regen is een warme thee en rust aangenaam. Humor alom. pic.twitter.com/8tqUIHECbd
— HenkJan van der Klis (@hjvanderklis) July 2, 2017
De volgende etappe bestaat de eerste helft uit regen en wegen richting Groot Dochteren. Als ik voor de tweede maal de spoorlijn Zutphen – Lochem passeer, kan ik de regenjas in de rugzak opbergen. Kasteel ‘t Ross zie ik alleen van afstand, te ver om een goede foto te maken. Op de Rengersweg komen de 20 en 30km lopers erbij. Bij het servicepunt op de kruising met de Rossweg neem ik wat limonade en een dropje. Gezamenlijk trekken we over het fietspad langs de N332 over het Twentekanaal en daarna langs het kanaal. Bij de lopers op de kortere afstanden is de vermoeidheid goed te zien. Het valt me op dat het betrekkelijk rustig is. Of er nu veel wandelaars zijn uitgevallen of deze zondagmorgen laat zijn gestart, weet ik niet.
Echt fraai is het uitzicht langs het kanaal op de silo’s van mengvoederfabrikant For Farmers en het binnenvaartschip Ferox niet. We steken rechtsaf, de Berkel over en over de Tramstraat met imposante herenhuizen naar het stadscentrum. Op een wandelbankje tegen de kerk aan de Bierstraat rust ik kort, terwijl de meeste wandelaars doorlopen voor de rust bij café Bousema een kilometer verderop.
Op 31.5km #wandelen rust op kerkplein in hartje Lochem. Nog 8. 5km te gaan tot finish Barchemse Vierdaagse.
— HenkJan van der Klis (@hjvanderklis) July 2, 2017
Na een slinger over de Oostwal en Zuiderwal van de voormalige vestingstad Lochem verraadt de Bergweg de looprichting (Lochemse Berg). Wandelaars die aan het eind van de vierdaagse het gehad hebben, zullen blij zijn met de keuze voor Onderlangs, een stevig en breed zandpad met fietspad parallel. Vanaf hier en ook op de Looweg wachten vrienden en familieleden hun wandelaars op, zittend op een klapstoel, met een drankje uit de kofferbak of bloemen. Op het 35km punt de onvermijdelijke Vitaminebar dat amper belangstelling heeft. De uitbaters roepen nog maar eens dat de fruit smoothies erg lekker zijn en in de opheffingsuitverkoop zijn. De zon is weer even gaan schijnen. Die heb ik sinds de rode zonsopgang vanochtend bij vertrek uit Balkbrug, niet gezien.
Een laatste slinger door de Bremstraat en het bos ten westen van het dorp brengt me weer terug in Barchem. Zou het toeval zijn dat het laatste liedje voor het einde Some Like It Hot van de Britse 80’s eendagsvlieg The Power Station is?
De speaker of presentator van de lokale radio, wie zal het zeggen, interviewt iedereen die in zijn beeld verschijnt. Na een 240km van huis zijnde Belg gesproken te hebben, pakt hij de wandelaar in Schotse rok vlak vóór me bij de schouders. Dat scheelt mij weer – ik heb geen zin in zendtijdvulling – en zo kan ik om het tweetal de feesttent induiken na een 38.5km lange tocht door de fraaie omgeving in 6u23m af te ronden. De vrijwilligers achter de tafel voor 40km lopers moeten het even laten doordringen. “U heeft maar drie dagen gelopen? Ja, donderdag moest ik werken. O, dan krijgt u geen medaille. Ik hoop wel dat u genoten heeft. En wilt u wel het papieren evaluatieformulier invullen. Misschien tot volgend jaar!”
Papieren evaluatieformulier? Zo 1999! En ik ben niet zo van jaarlijks dezelfde routes lopen. Dus de kans dat ik er van 28 juni t/m 1 juli 2018 bij ben, is klein. Andere belangstellende wandelaars kan ik deze groene, landelijke, rustige en gemoedelijke Barchemse Vierdaagse aanbevelen. Als je van ver komt, zijn er in de directe omgeving veel campings, diverse hotels, B&B’s, etc. te vinden. Bij de auto gaan de wandelschoenen uit, de sandalen uit. Na het douchen thuis eens een close inspection van de voeten. De blaar rechts op de kleine teen is verder opgezwollen, maar heeft me niet gehinderd vandaag. Morgen uitslapen tot 6u en dan weer fris aan het werk in Amsterdam Zuidoost.
Zie ook:
Related Posts