Dit jaar is de 12e editie van de Barchemse Vierdaagse, waarmee het dorp Barchem in de Achterhoek zich als wandeldorp adverteert. Bij het inplannen van wandelingen voor 2017 had ik naast de Kennedymarsen en de tweedaagse Tocht om de Noord ook weer eens zin een vierdaagse te lopen. De keuze viel op Barchem. In eerste aanleg schreef ik me in voor de 4x50km. Dat heb ik later teruggebracht tot 4x40km met oog op twee feesten ‘s avonds op de donderdag en zaterdag. Vervolgens kwam een dag Brussel voor het project op de donderdag in de agenda te staan. Dus kon ik weer naar de organisatie mailen, nu om de donderdag af te zeggen. Drie dagen meelopen was voor hen ook geen probleem. Awel, dat betekende wel donderdagmorgen 5u op en om 21.30u weer thuis en zo ongeveer direct door het bed in om vandaag om 4.30u weer op te staan.
Over de N348 naar Raalte gekomen blijkt de N332 tussen Raalte en Holten afgesloten. De omleidingsroute stuurt me via de N35 naar Nijverdal, dan de N350 naar Rijssen en Holten, helemaal om de Sallandse Heuvelrug heen naar Markelo en Lochem. Voor het gevoel enorm om, terwijl de extra reistijd een kwartier is. Ik kan de auto kwijt in een weiland aan de Woodbrookseweg waar “vrouwen die alleen maar gassen” gisteren stukken onbegaanbaar voor auto’s hebben gemaakt, zo vertelt een vrijwilliger me. Het is nu droog en hopelijk blijft dat ook zo vandaag. De grote feesttent op het dorpsplein is nagenoeg leeg. Ik krijg mijn knipkaart voor dag 2 bij de infobalie, laat mijn startkaart scannen en neem een routebeschrijving mee. De goede bepijling vandaag laat de beschrijving in de broekzak.
De route vertrekt in westelijke richting het dorp uit en de Barchemse Veengoot over. Direct wordt het verschil tussen een Vierdaagse in een meer landelijke omgeving en die van Nijmegen helder. Het is erg rustig op de langste 2 afstanden (40, 50) en het percentage onverharde paden ligt hoog. Hoewel ik om 6.24u ben gestart haal ik diverse wandelaars in. Toegegeven, zij hebben er (neem ik aan) al een dag wandelen opzitten, terwijl ik een reeks korte vergaderingen afwerkte in het Raddison Blu hotel in Brussel.
Via het natuurgebied Hagenbeek kom ik bij het landgoed Wildenborch met gelijknamig kasteel. De route slingert verder om de Wilgnborchseweg heen. Bij het 11km punt houd ik rust op een wandelbankje met – achteromkijkend – een kruis op een met mozaïek ingelegde pilaar op de hoek van recreatiepark De Reehorst.
Aan de voet van het kruis rust na 11km #wandelen pic.twitter.com/KbzWHnugwl
— HenkJan van der Klis (@hjvanderklis) June 30, 2017
Voor Vorden komen de wandelaars op de 30km erbij en wordt het al wat gezelliger onderweg, de mensen die ik voorbijga groetend. Het valt me op dat alle ramen en deuren van het stationsgebouw van Vorden met houten platen zijn dichtgetimmerd. Het geeft de reizigers op het perron en mij als voorbijganger niet echt een goede indruk. De organisatie heeft de rustpunten om de 8km bij horecagelegenheden uitgezet, terwijl ik doorgaans om de 10km rust en mijn eigen proviand mee heb. In het kastelendorp Vorden loop ik in het centrum bij de kerk dus door langs Grand bistro De Rotonde, door de woonwijken tot weer over het spoor bij de Oude Zutphensedweg. Een lus om Veldwijk volgt en een eigen rust rond de 20km. Het zand weet de weg naar mijn sokken te vinden. Schoenen en sokken schud ik elke rust dus weer uit om blaren te vermijden.
Bij camping De Goldberg is de volgende officiële rust op 22km wandelen. Ook hier ga ik aan voorbij. De route is afwisselend. Het asfalt en de stoeptegels in Vorden ben ik snel vergeten aan de Oude Borculoseweg, landgoed ‘t Enzerinck, het graspad aan de rand van bos en boerenland op de Galgengoors-Molenweg en de boomsingels tot op de Vordensebinnenweg. Hier is een servicepunt, ofwel uitgifte van ranja, drop, Tuc en komkommer.
De groepen wandelaars lopen steeds dichter op elkaar, vaak ongeneerd vijf man breed, te druk met kletsen om andere fietsers en wandelaars op te merken. Wie wel en niet groet, vind ik nog steeds tekenend voor de streek waar men woont in Nederland. In het oosten groeten we anderen, of ze nu bekend zijn of niet 🙂 In sporthal De Beemd is een overdekte rust aan houten tafels. Voor de liefhebbers is er soep en koffie/thee. Degene die me bij de ingang de knipkaart controleert vind dat ik er “nog steeds best de pas in heb.” Zeker, het loopt lekker vandaag.
Rust op 31km in Sporthal De Beemd. Alle afstanden Barchemse Vierdaagse samen, veel inhalen dus. pic.twitter.com/9mEzL2r91i
— HenkJan van der Klis (@hjvanderklis) June 30, 2017
Verkeersregelaars helpen ons keurig de Zutphenseweg over. Dan volgt een stukje langs de Barchemse Veengoot, gevolgd de rand van dit bosperceel ten zuidwesten van Lochem. Ook de 20km lopers zijn er nu bij op de laatste 7km door Het Grote Veld en ‘t Veen terug naar Barchem. Leuk zijn de flarden gesprekken die ik opvang. Van een moeder die met haar kinderen een nachtlus van een Kennedymars heeft gelopen. De kinderen vonden ‘s nachts lopen spannend en dus wilden ze wel doorstappen. Een andere moeder zal vanmiddag nog een koptelefoontje gaan kopen voor haar dochter die het op ‘t eind toch wel moeilijk heeft en de komende 2 wandeldagen best een muzikale oppepper kan gebruiken. Zelf werk ik op Spotify de nieuwe Release Radar, New Music Friday en 60 for Offline listening af.
Om 13.35u stap ik nog steeds droog de feesttent in Barchem weer in om te finishen. Volgens de GPS log 38.58km en met 6u11m dus in lekker tempo. De verwachting is dat zaterdag zo’n 20mm regen gaat vallen in de ochtend. Ik ben benieuwd.
Om 12.35u zat de ruim 38km #wandelen voor vandaag er weer op. Morgen dag 3 Barchemse Vierdaagse pic.twitter.com/sVReQHwBjA
— HenkJan van der Klis (@hjvanderklis) June 30, 2017
Voor de terugreis neem ik voorbij Lochem de A1 naar Deventer-Oost om er over de N348 via Raalte en Ommen naar Balkbrug te rijden. Onderweg vallen de eerste regenbuien.
Related Posts