Een lang weekend cultuur snuiven in Florence 2

De twee losse dagen die we in de hete Toscaanse zomer van 2016 doorbrachten in Florence hebben we gebouwen, parken en pallazo’s buiten en in koele kerken gekeken. Toen namen we onszelf voor bij gelegenheid met z’n tweeën terug te komen voor een cultureel weekend uit zonder kinderen. Dat is 24 t/m 27 februari geworden. Een tweeluik, na deel 1 vandaag deel 2.

Zondag 26 februari: lentezon en musea

Tegen kwart voor negen na ontbijt lopen we richting Galleria degli Uffizi. De wachtrij valt mee met maximaal 10 minuten. Indrukwekkend veel sculpturen, portretten en religieuze kunst. In de westelijke vleugel is het opvallend rustig. Alsof de grote groepen Aziatische toeristen enkel wat hoogtepunten van de gids krijgen voorgeschoteld in de oostelijke vleugel. Zeker, het aantal kruisigingen, aankondigingen van de geboorte van Christus, mythologische figuren en lokale grootheden uit de Medici tijd is meer dan je aankunt. Gelukkig zijn er foto’s als geheugensteun en inspiratie voor weer eens wat boeken bij de bibliotheek over Italiaanse kunst.

Aan de Piazza del Grano drinken we koffie. Dan het Museo Galileo. Echt een bezoek waard. 5 eeuwen wetenschappelijke instrumenten. Van telescoop, verlostang tot kompas en statische elektriciteit laders. Wereld en sterrenkaart, globe en kwadrant.

Endless wheel. What a master piece to testify a conviction. Inside the Galileo #museum in #florence #firenze #tuscany #tuscanybuzz #italia #italia #perpetual #perpetuo

A post shared by Henk-Jan van der Klis (@hjvanderklis) on Feb 27, 2017 at 12:08am PST

We nemen de ponte Vecchio naar de overzijde van de Arno. Voor het Pitti paleis staan enorme rijen. Maar als we eenmaal door hebben dat de Firenze card in de boekhandel op de binnenplaats getoond moet worden om een ticket voor de musea en tuinen te krijgen, staan we in een paar tellen binnen.

Ook hier vele zalen vol sculpturen, religieuze scènes, bustes en vooral mooie plafonds. Een gedeelte met sieraden, een ander met klokken en horloges. Weer een andere vleugel heeft jurken uit de 20e en 21e eeuw. De fototentoonstelling van beroemdheden die hun mode in Florence lieten fotograferen is minder. De vleugels met moderne kunst blijkt alles van na de Renaissance te zijn. Van romantische en impressionistische werken tot naturalisme en zelfportretten.

Buiten eerst een rondje gewandeld langs Piazza Santo Spirito op zoek naar lunch. Het is druk, de warme lentezon doet veel. De burgers en friet tegenover het Pitti paleis worden het niet, want de keuken is vol. Zo’n smoes hoor je niet elke dag in een restaurant. Met een panini naar buiten. Die delen we in de zon.

Op weg naar ons laatste museum dit weekend nemen we nog wat Proviand mee bij de Conad. Dan steil omhoog naar Costa de Magoli. Niet in de Florence gids, wel aanbevolen door en toegankelijk met de Firenzecard is Villa Bardini. Het museumgedeelte trekt ons minder. Een interpretatie van de Divina Commedia zien we in omgekeerde volgorde. We gaan van hel via vagevuur naar de hemel. De zon bij het koffiehuis bovenin de Giardino Bardini is heerlijk. Het uitzicht op Florence ook!

We zijn begrijpelijk voldaan en moe van alle bezochte musea. We zoeken een plek in de zon aan de rand van het Piazza Santa Croce. Er zijn kindervoorstellingen gaande van straatartiesten. Voor jong en oud dus plezier in dit carnaval weekend. De straat ligt hier bezaaid met confetti, hoewel van een optocht of grootschalige viering niets te horen of te zien is.

Na een paar uur rust in de B&B gaan we op pad voor het avondeten. Het wordt een driegangen menu in Canto del Nelli. Klazien ontdekt een pizza ananas (klaar om de kinderen te verbazen. Tijdens de 2 Italiaanse zomervakanties konden we nergens een pizza Hawaii vinden), zelf heb ik een Toscaanse groentensoep, ribbetjes en aardappelen en zacht brood. Als toetje laten we appeltaart en tiramisu komen. We begonnen als eerste gasten vanavond, maar de tent zit vol!

Maandag 27 februari: van de zon naar de regen

8u opgestaan, rustig ontbeten en afgerekend met de waard, financieel gezien dan. Nog even inbox, social media en jarigen bij langs, sleutels ingeleverd en naar het busstation.

Daar stelt de dienstregeling dat er maar eenmaal per uur een bus rijdt, anders dan verwacht. En natuurlijk is net 5 minuten geleden een bus vertrokken. We gaan op het plein in de zon zitten lezen. Wanneer na een klein half uur toch een volk in bus aankomt, stappen we maar in. Via een andere route dan op de heenweg rijden we Florence door. De campus van de universiteit en een enorm justitiepaleis trekken aandacht.

Soepel en snel door de security check, wat een verademing bij de toestanden vrijdagmorgen bij vertrek uit Schiphol. Bij de gates lezen we weer. Op tijd vertrekken we uit Florence, hebben een heldere lucht tot ver in Duitsland. De watergangen in Italië, de Oostenrijkse Alpen en de meren in Duitsland intrigeren tussen het lezen, eten en drinken door. We landen zo’n 10 minuten eerder dan gepland om 14.40u. Vanaf gate B20 gaat het soepel naar het treinstation, waar we anderhalve minuut voor aankomst van de 15.04u trein naar Zwolle komen. Lezend, een mogelijke nieuwe opdracht besprekend over de telefoon en de diverse media online checkend vliegt de tijd voorbij. Waar het vrijdag in Florence regende, is juist Nederland nu een natte boel. We kunnen samen terugzien op een geslaagd weekend!