Na Dalfsen op vrijdag en Hardenberg op zaterdag is vandaag de stad Ommen de uitvalsbasis van het Vechtdal Wandelweekend. De ANWB tent met vrijwilligers staat op De Markt. Als ik om 6.50u aankom, staan al diverse wandelaars te trappelen van ongeduld. Ze mogen nog niet weg, krijgen nog even geen routebeschrijving of stempel. Om 6.57u zet de groep 40km wandelaars zich in beweging voor de afsluitende dag rond Ommen.
Ommen – Giethmen – Lemele – Archem – Besthmen – Ommen (25km)
Zicht op Tinnen Figuren Museum Vecht Ommen
Het is bij vertrek strakblauw, zonnig en fris. Ik schiet wat foto’s van de beide Vechtoevers op de Hessel Mullertbrug. We lopen langs Huis Het Laer, een havezate, de plaatselijke ijsbaan en dan langs de scouting Van Pallandt en het vakantiecentrum De Wolfskuil naar het Giethmener kerkpad. De witte brug over de Regge en dan over het schouwpad langs de rivier tot voorbij camping ‘t Voshuus.
Locatiewijzer op top Archemerberg
Dan is het tijd om te gaan klimmen. Eerst de Archemerberg, dan de Panoramahoogte en Hora Siccamahoogte naar de Lemelerberg. Het theehuis bij het monument De Leeuw is open. Er staan (nog) geen verwijzingen, maar hier schijnt de eerste rust ingerichtr te zijn. Het lopen gaat nog prima, wel zitten m’n schoenen vol zand en naalden. Een eerste keer uitkloppen dan maar. Ik rust zelf onderaan de zandheuvel bij de entree van Lemele. In het zicht van het sportcomplex Zandeinde aan de Bulemansteeg hangen de pijlen verkeerd. De lopers vóór me zijn er allemaal rechtsaf gegaan, maar zie ik nu twijfelen of teruglopen. Ik pak de routebeschrijving erbij en zie dat we de Huusminksteeg moeten volgen. Met enkele andere wandelaars hangen we de pijlen goed en stappen verder.
Rustpunt ‘t Witte Huussie
Het levert me onbedoeld een koppositie op voor de rest van deze lus. We gaan over het fietspad aan de oostoever van de Regge naar het noorden, steken een paar maal heen en weer over de rivier, om aan de oostkant van de ‘bergen’ achter het Kasteel Archem langs door het bos te gaan. Op het 16,3km punt is bij de Marsweg Rustpunt ‘t Witte Huussie voor de wandelaars opengesteld. De stempelzetters zijn er net, verbaaasd dat we er al aankomen. Later hoor ik van een wandelaar, dat het water voor thee en koffie nog niet warm was. Verderop, op een slagboom aan de Faanke na 20km wandelen, rust ik zelf.
Panorama Besthmen
Het laatste stuk gaat weer langs de Regge, eerst naar de Nieuwebrug, dan de Steile Oever, om aan de westzijde van de Besthmenerberg naar de spoorlijn te lopen. De blauwe lucht heeft plaatsgemaakt voor dreigende wolkenluchten, maar het is droog. Langs de Stationsweg is het nog een klein, maar overbekend eindje, naar de Markt. Ik zie verlekkerd kijkende 15km wandelaars de weg oversteken om aan het begin van hun route al bij ijssalon Ekkelenkamp aan te gaan.
Verbaasde blikken in de ANWB tent: de eerste 40km lopers zijn er al!. Vrijwilligers vragen me of ik verwacht nog 3 uur nodig te hebben voor de volgende 15km. Dat hoop ik niet, zou voor mijn doen wel erg langzaam zijn.
Ommen – Besthmen – Junne – Zeesse – Ommen (16km)
Wandelaars op Batterinkweg Besthmen
Vrijwilligers van de evangelisatiecommissie Den Ham delen flesjes water uit met een uitnodiging voor een samenkomst in het Eerder bostheater vanavond getiteld ‘Zonder kleine lettertjes’. Verwacht er levend water te krijgen. De meer op aardse goederen ingestelden kunnen de eerste kilometers genieten van de villa’s aan de Wolfskuillaan en Jonkheer de Repelaerlaan. Aan de overzijde van de N347 gaan we de onverharde Batterinkweg over om bij Besthmen te komen. Bospaden en wijdse uitzichten over maïsakkers op de ‘berghellingen’ wisselen elkaar af. Over het Pieterpad / Vechtdalpad trek ik de bossen door. Aan de overzijde van het spoor zigzaggen we om de Junneweg heen door het bos naar het rustpunt aan de bosrand. De vrouw die stempels uitdeelt, vraagt of ik de 40km wandel. Ja, dus.
Het regent, het regent….
Nog heel even is het zonnig op het stuk langs de boerderijen rond de brink van het buurtschap Junne, het graspad het landgoed Junne weer in naar het westen. Dan melden zich achtereenvolgens regen- en onweersbuien. De regenjas gaat aan, de apparatuur en papieren uit de broekzakken naar de jaszak. Waar sommigen zichzelf en hun rugzak met een kleine paraplu denken droog te houden, schuilen anderen bij boerderijen in Zeesse. Zelf benut ik de beats op Inspired DJ Series (vol 1) van Reyer om me in de maat snel te laten doorstappen.
Koekers van JB Bussink
Lopen in het onweer blijft niet grappig, maar gelukkig zijn de inslagen niet heel dichtbij. Het resoneren van de donder tegen de heuvels is wel indrukwekkend. Vlak voor de Vechtbrug in Ommen is het weer droog. Om 13.35u zitten de 41 kilometers erop. Voor de 3e maal krijg ik een reep Koekers kruidkoek van Deventer Koekmaker JB Bussink. Bij een geboren en getogen Deventenaar gaat dat erin als…
Met een medaille, natte kleren, een lading nieuwe foto’s en opnieuw tevredenheid over de mooie, afwisselende route, ga ik naar huis in Balkbrug.
Related Posts
