Na Mundo (2014) en Qué Mas? (2012) heeft Trinity met hulp van 418 fans die via crowd funding platform Pledgemusic geld doneerden om de opname vanaf december 2015 mogelijk te maken het resultaat: Desert Rain. Het 7e album van de jongens, opnieuw geproduceerd door producer Gordon Groothedde, kenmerkt zich door een eigenzinnige mix van world pop.
De opener is een instrumental, dat me sterk deed denken aan de sfeertekening op de opener van Rejoice, Rejoice van Transglobal Underground (1998). Niek, Elbert, Johan & Bert zijn muzikaal behoorlijk gegroeid, zo is ook in Rise Again, een ballad rond de opstanding en veerkracht bij tegenslag te horen. Dan gaat het gas erop en klinkt het frisse, meertalige Metropolitain. Percussie en fluit leiden in mid-tempo door het liefdesliedje A Miracle. Lol en verwondering in Satellite Television, waarin synth bass en blazers met elkaar wedijveren. Walsen kan in The What That I Do, je latin dance moves demonstreren in El Sonido De Mi Tierra, meeklappen in It’s All Gonna Change. Morgen zal anders zijn dan vandaag, mijn liefde voor jou blijft! De relatie met Tear wordt niet vergeten en krijgt met Shooting Stars een nieuwe muzikale omlijsting. In We Are Born gaat het tempo weer omhoog met zwierende fluiten, een drijvende bas en een boodschap van hoop. Brasspop in Gloria is ook lekker. Afsluiter is de samenwerking met Neema Ntalel in de als lead single uitgebrachte I Carry Your Heart. Neema zong op voorganger Mundo (2014) Nowhere Without You en Welcome to the World. Verfrissende regen in de woestijn, waarvoor complimenten!
Zie ook:
- Trinity bezingt de lichtpunten (ND, Blendle)
- Recensie Desert Rain (ND)
