Na de rijk gevarieerde wandelingen buiten de binenstad van Amsterdam in de afgelopen weken, is vandaag het ‘eigen’ Overijssel weer aan de beurt. Uit de wandelgids Twentse Kruistochten staan de rondwandelingen Geesteren en Tubbergen op het programma. Na wat schuiven staan de routes langs rooms-katholiek Twente nu, nota bene in het carnavalsweekend. Het lukt vaak wel ergens tijdens carnaval in een katholiek dorp te belanden en een optocht van praalwagens te kruisen. In 2011 bij Gorssel, 2012 in een buurtschap bij Olst, 2013 bij Arnhem, Zou het nu weer lukken?
Rondwandeling Geesteren (18,5km)
Ik parkeer m’n auto ‘s morgens in de Dorpsstraat in Geesteren, of Papsleefndorp tijdens de carnavalsweek, om 8.10u, een paar minuten voor zonsopgang te starten. Op de rondwandeling vanuit Geesteren valt het aantal kapellen, kruisen en kloosters mee (of tegen, als je er niet genoeg kunt hebben). Eerder is het een verkenning langs paden van het wandelnetwerk Overijssel door het beekdal tegen de grens aan. Een mix van verharde en onverharde wegen. Met de gevallen neerslag van de afgelopen week, betekent dat modder verzamelen op je broek en schoenen. Groen en licht glooiend gaat het langs schouwpaden van de Geesterse Molenbeek en de Itterbeek. De locatie van de voormalige Geesterse Molen wordt sinds 2015 gemarkeerd met de rechtop gezette molenstenen die een leven van malen en overreden worden achter de rug hebben.
Tussen Geesteren en Kloosterhaar ligt Langeveen, dat dit weekend Turvendorp heet. Het is er net als de rest van de paden vandaag uitgestorven. Ligt iedereen een roes uit te slapen? De Sint Pancratiuskerk verving een oude Waterstaatkerk. Via landgoed Huize Almelo loop ik richting grens, om net aan de Duitse zijde de akkers en kwekers van kerstbomen te volgen. Dan weer langs de Itterbeek en Broekbeek terug naar Geesteren.
Ik heb de kaart van wandelnetwerk noordoost-Twente mee, maar besluit bij de rust op het plein tegenover de kerk toch maar niet de minstens 10km extra die voor de koppeling van beide kruistochten nodig is, te wandelen. Ik rijd – zoals aanvankelijk bedacht de auto zelf naar Tubbergen.
Rondwandeling Tubbergen (19,4km)
De Julianastraat wordt schoongemaakt van de achtergelaten confetti en ander afval. De feesttenten en een café op wielen worden afgebroken na de Twentse Verlichte Carnavalsoptocht gisteravond, waarbij een omvallende praalwagen voor gewonden zorgde. In de binnenstad is het gezellig druk met winkelend publiek. Het voormalige raadhuis is nu de residentie van Prins carnaval en zijn adjudant; die in Langeveen vanochtend beschikten zelfs over een eigen tourbus.
De in het oog springende Sint Pancratiusbasiliek met een massief gotische toren uit de 16e eeuw was van 1634 tot 1809 in protestantse handen. Het was dat koning Lodewijk Napoleon vond dat 68 protestanten tegenover 1.000 katholieken wel erg scheef was, en hij gelastte de teruggave aan de katholieken. Een straat verderop staat nu een kleinere protestantse kerk.
Ik ben al eerder op diverse plekken van deze rondwandeling geweest. Ook het Monnikenspoor en het LAW 12 Overijssels Havezatenpad voeren langs de Kroezenboom op de Fleringer Es, de Fleringermolen (Molen van Frielink / Grobbemolen), de havezate Herinckhave, het authentieke Twentse boerderijcomplex Erve Volmerinck, het Schaepmanmonument en zorgcomplex De Eeshof in de voormalige havezate Hof van Tubbergen. De route is ditmaal anders, de lucht grijs, het landschap toch mooi. Een stukje onverhard zandpad langs het Kanaal Almelo Nordhorn, een doorgang van Albergen dat een eigen Sint Pancratiuskerk heeft. Onderweg zie ik vanaf de Steenkampsweg een landkruis op wat de Kloosteresweg blijkt te zijn. Ik neem deze maar mee, hoewel de route direct de Hamweg induikt. En waar de wandelgids op pagina 44 nog meldt, dat het Mariabeeldje aan de Oude Almeloseweg achter de afrastering van een particuliere tuin staat, zijn nieuwe beelden, zowel een ander Mariabeeld als kruisbeeld met Jezus vóór een nu inspringende houten pallisade geplaatst.
Terug in het centrum van Tubbergen, tijdens het carnaval omgedoopt tot Böll’kesdoarp, heb ik geluk. Terwijl het publiek zich opstelt in de Julianastraat, verkeersregelaars verderop verschijnen en feestmuziek dendert, kan ik net op tijd weg met de auto terug naar het overwegend protestantse Balkbrug, waar de carnavalsvereniging jaren geleden werd opgeheven en de dichtstbijzijnde parochiekerk de Sint Vitus in Dedemsvaart is.
Related Posts