Concertverslag Kate Boy in Bitterzoet Amsterdam

Concert Kate Boy Bitterzoet Amsterdam 3Kate Boy maakt catchy electropop en dan heb je al snel mijn aandacht. Op 6 november kwam het debuutalbum One uit, dat ik 17 november voor je besprak. Vrijdagavond 4 december, enkele maanden na het optreden op het Amsterdam Dance Event is de band terug in de hoofdstad. Paradiso maakt bij het boeken van het ticket duidelijk, dat de locatie ‘Noord’, ofwel de Tolhuistuin is. En dus rijd ik na een werkweek goedgemutst naar Amsterdam. Onderweg meldt de Superb tussen Zeewolde en Almere op de N305 dat er verlies van bandenspanning gedetecteerd is. Het door een lekke band moeten missen van VNV Nation in Tilburg 4 jaar geleden flitst door m’n hoofd. Nee, niet weer! Bij de Shell in Almere Hout de bandenspanning nagekeken, in alle 4 banden een beetje lucht bijgepompt en verder naar de P+R Zeeburg en de tram 26 naar Amsterdam CS. Voor het eerst van m’n leven steek ik met het veer over naar de Buiksloterweg. Ook weer afgestreept van de bucket list 😉

Direct aan de IJ-oever ligt de Tolhuistuin, waar op de eerste verdieping veel mensen zich tegoed doen aan een drankje en een babbel en de concertzaal nog even links laten liggen. Met nog 40 minuten te gaan nestel ik me in een fauteuil met een tijdschrift. Wanneer er na 20.15 echter nog niemand in beweging komt richting concertzaal, begint het te kriebelen. Ik check het Twitter account van de band eens.

https://twitter.com/KATEBOYofficial/status/672765277784944640

Hmm, even navragen bij de bar en inderdaad, een gedeelde verbazing, dat Ticketmaster, noch Paradiso een mail over deze last minute verhuizing email heeft gestuurd. Ja, thuisgekomen, staat de gewijzigde locatie wel op de website van Paradiso, maar niet op die van Tolhuistuin. Gelukkig is de Spuistraat het IJ over en dan nog een paar honderd meter lopen de binnenstad weer in. Van de portiers krijg ik te horen dat ik alleen bij het eerste nummer foto’s mag maken en géén flits mag inzetten. M’n jas in de kluis en zowaar na een tactische plek aan de rechterkant gevonden te hebben, stapt de band het kleine podium van Bitterzoet op om hun set te spelen.

Het drietal is uitgedund tot duo. De Zweedse Hampus Nordgren Hemlin heeft, zo vertelt de Australische zangeres Kate Akhurst, later, vlak voor de tour aangegeven geen muziek meer te willen maken. Twijfel dus over het doorzetten van de band en reeks geplande concerten. Gelukkig hebben Kate en het andere voormalige Rocket Boy lid Markus Dextegen besloten door te gaan. Het publiek is er klaar voor, danst vrolijk mee en vergaapt zich aan de bonte mix van synthesizers, Roland electronische drum pad en enorme percussie plaat voor Markus. Kate zit vol energie, weet tussen het spelen en trommelen door de zangpartijen goed weg te werken, danspassen te zetten en fans te enthousiasmeren. Ze blijft dankbaar, vist naar tips voor een vrije zaterdag in Amsterdam en duikt gewillig direct na het optreden van het podium af om met fans te praten en selfies te laten maken.

Met maar één plaat op zak, is de speellijst ook zo weer voorbij. Van One ontbreken volgens mij nog Human Engine, Burn en The Way We Are. Lange versies van Higher en Self Control dat vloeiend overgaat in When I Was Young, compenseren. Over de plek van Run As One en In Your Eyes in de setlist twijfel ik nog. Om binnen een uur echter klaar te zijn, is ook zonder voorprogramma, wel erg kort. Kate komt alleen terug voor een encore, heeft zich er eigenlijk niet op voorbereid en vraagt haar fans wat ze willen horen. Zo ongeveer de hele plaat wordt gesuggereerd, inclusief uitstapjes als Justin Bieber (‘ik ken zijn songteksten niet uit het hoofd’). Het wordt een acappella versie van Northern Lights, waarbij publiek de synthesizer partijen zingend voor eigen rekening neemt.

#kateboy #bitterzoet

A photo posted by Vandykebrownie (@michieltuinder) on

Van mij mogen ze snel terugkomen met meer liedjes op zak. Complimenten voor het muzikaal vakmanschap en enthousiasme! Kate Boy gaat als support act de Bloc Party tour helpen.