In 1987 werd de Kennedymars Haaksbergen voor het eerst in Twente georganiseerd. Wandel Kring DIO Haaksbergen nam het initiatief daartoe. Voor de wandelaars die 80 kilometers te ver vinden, wordt een nachtwandelmarathon en een halve marathon georganiseerd. En op verzoek van de wandelaars die niet ‘s nachts willen lopen, is er een dagwandelmarathon gekomen. Het totale deelnemersveld is uitgegroeid tot ongeveer 1100 deelnemers. Start en finish is ditmaal in Theater De Kappen. Voor mij de 6e Kennedymars, de 1e in Haaksbergen. De auto moet op het Voith bedrijfsterrein geparkeerd worden. Een kilometer extra door het centrum om bij de startlocatie te komen en nog een kop koffie te scoren. In onderstaande sfeerreportage ben ik rond 1:56 en 3:58 in beeld.
https://www.youtube.com/watch?v=1ypsmyuqa-k&feature=youtu.be
Dan naar het startvak, waar voor achten eerst de toespraken van burgemeester en organisatie gegeven worden. Na het startschot moet een eerste knip gezet worden op de stempelkaart, en dan gaat het los.
Eerste lus naar Enschede – Hengelo
Na de start in de directe omgeving van Theater de Kappen gaan we eerst tweemaal een ronde door Haaksbergen zelf. De bevolking staat ons aan te moedigen, bouwt een eigen straatfeest of is in elk geval belangstellend naar de mensenmassa die relatief vroeg in de avond voorbij trekt. In het Rutbekerveld is na 8,5km wandelen een doorlooppost met een beker ranja. De eerste echte rust is bij de Brandweerkazerne in Boekelo na bijna 14km wandelen. De omgeving van Twekkelo ken ik al van het Rondje Enschede (2013) en de Lange Ronde van Twente (2014). Dat scheelt in het donker voor de oriëntatie. Over het Twentekanaal langs de waterzuiveringsinstallatie waar rood verlichte begrippen rond de installatie op palen in- en uitgeschakeld worden. Aardig bekijks. Voor anderen is dat de Grolsch Veste tegenover het NS Station Enschede Drienerlo. Bij het Go-Planet complex staat de parkeerplaats nog goed gevuld. We mogen na 22,4km wandelen rusten in Go-Planet Speedworld, waar een consumptie van de bar, fruit en een mueslireep wordt aangeboden.
Hierna we over de fietsbrug het Twentekanaal weer over, naar Boekelo naar rustpost Golfclub Spielehof voor cola en vervolgen daarna hun route naar Haaksbergen. In De Kappen rust ik kort. Een cola van de bar is lekker, schone sokken ook! Ik houd de hoge wandelschoenen aan. De route heeft relatief veel onverharde stukken, dat me goed bevalt.
Tweede lus naar Buurse – Duitsland
De route trekt om het Buurserzand heen. Bij de rustpost Captain Jack in Buurse geniet ik van een koud alcoholvrij biertje. Het deelnemersveld is behoorlijk uit elkaar getrokken. De groep die nu hier zit, zie ik op de komende rusten ook. Voor de rest komt er niemand meer achterop om ons in te halen. Bij de Haarmühle gaan we de grens over. Donkere stukken in het bos, rechte onverharde fietspaden, waar het makkelijker oriënteren is op de voorganger. Het valt me deze tocht wel op dat veel wandelaars geen lampjes dragen en verscheidene zelfs geen reflecterend hesje. Gezien worden is wel zo veilig. Per sms heet T-Mobile me welkom in Duitsland. Bij Dorfgasthof Wissing in Alstätte smaakt de koffie prima en laat ik mij linkervoet voor blaren op een teen behandelen. De EHBO dames zaten net te grappen, dat ze nog geen klandizie hadden en de sinds 2014 ook op de Nijmeegse Vierdaagse toegepaste techniek met vette watten gebruikt. Snel voor elkaar en een kussen voor de voet in de sok. Helaas geen masseur deze tocht, anders had ik m’n stijver wordende beenspieren ook best willen laten behandelen.
Het gaat weer 7km verder tot de volgende rust in hotel Zum Jägerhaus in Lünten. Soep van de zaak. M’n gps logger heeft – thuis makkelijker te zien – in het begin wat fouten gemaakt, waardoor ik denk al op 68km te zitten. Dat zijn er dus ‘maar’ 62, mentaal niet lekker. Tot de volgende rust in Buurse bij boerderij Nijhuis aan de Broekdijk is het opnieuw 6km. Buiten is het inmiddels wel licht, maar grijs. Geen zonsopgang te zien. Enkele lichte miezerregenbuitjes zijn verder het enige weerkundige ongemak. De route slingert door het Haaksbergerveen . Vlonderpad, graspaden en fietspaden wisselen elkaar af. Kruisende wandelaars heten eigenlijk vooral egel, eekhoorn en ganzenfamilie.
Als steun in de rug 2,5km vóór het einde nog een rustpost bij Erve Tuchter aan de Huttenweg. De organisatie blijft gemoedelijk en alert. Motorrijders en fietsers volgen de wandelaars. Vermeend gemiste bepijling wordt gecontroleerd en iedereen is belangstellend naar de vorderingen. Bij de finish in Haaksbergen wordt ik opgewacht door een meisje van Kennedymars Radio (blij met weer eens een wandelaar in beeld) die me interviewt over m’n ervaringen. Binnen in het theater krijg ik een nieuw Kennedy Walker boekje met eerste stempel voor m’n 6e Kennedymars (de volgende 4 moeten dan in 2016 maar ;)). Terwijl de oorkonde op naam wordt gesteld zie ik de barman Warsteiner Premium Radler uitpakken. De zoveelste consumptiebon besteed ik er graag aan. Verdiend even onderuit, bijkletsend met onder meer Johan Hofste die gisteravond is gehuldigd voor 50 uitgelopen Kennedymarsen. Daarna minder florissant terugstrompelen naar de parkeerplaats en de schoenen wisselen voor sandalen. Richting huis voor lunch en warm bad!
Zie ook:
