De Kennedymars Fryslân dwars door enkele mooie natuurgebieden van Noordoost Friesland was mijn vijfde na Hengelo (2014), Klarenbeek (maart), Hilversum (mei) en opnieuw Hengelo (juni). De 80km lange wandeling had een start en finish in dorpshuis De Nije Warf te Wouterswoude.
Door wegwerkzaamheden op de N381 tussen Smilde en Drachten moet ik over Groningen naar Wouterswoude. De laatste 20km zonder meer avontuurlijk in het pikkedonker. Slingerende wegen, wegspringende konijnen, klinkers en waterwegen zonder vangrail of hek direct naast de berm. Rond kwart voor 10 kom ik in de bomvolle sporthal, laat ik mijn e-ticket inscannen en luister ik naar Pietsje van der Heide (District 7) die het Friestalige Kennedymars lied en het praatje van wethouder Gerben Wiersma van de gemeente Dantumadeel. Bij deze Kennedymars geen huldiging van jubilarissen, wel hoge verwachtingen van een geheel nieuwe route.
Iets na tienen zet de groep van 255 deelnemers de pas erin, het pand uit en over smalle fietspaden naar het zuiden. In de berm fakkels, lantaarns en andere verlichting om de weg te wijzen. En na een paar kilometer wandelen merk je niets meer van de drukte en loopt iedereen z’n eigen tempo. Veel lokale mensen zijn nog op de been om ons succes te wensen, de stoet te bekijken en het vooral zelf ook heel gezellig te hebben.
Na 6km zou bij De Falom een eerste rustpost zijn. Op een rijtje Dixi’s na niets te beleven. Ik loop de volgende 9km op met een Friezin en wisselen wandelervaringen uit. Onderweg schitterende waterpartijen rond de natuur in aan de Valomstervaart, de weg naar Rinsumageest is lang en recht. Op bijna 15km wandelen een rustpost achter de boerderij van fam. De Vries in Rinsumageest. Met de volle maan is het ‘s nachts zelden nodig de zaklamp te gebruiken.
Bijna 7km verderop, na grotendeels een lange rechte – verkeersluwe weg – in Birdaard in het MFC Het Spectrum nog een rust. In Ginnum, het is dan al na tweeën ‘s nachts, informeert een man of ik ‘lekker een eindje aan het wandelen ben’. Verderop heeft een stel een ledikant aan de weg gezet is is er met slaapmuts op aandacht aan het trekken. Kleine kerkdorpen op een terp. Op de Harstawei wijst een doedelzakspeler de weg naar Harsta Hoeve. Dan gaat het heus omhoog, over de terp Hegebeintum. Nog maar eens bij daglicht bezoeken. De 4e rust was op 29,4km in de sporthal Heechfinne van Ferwert. Hier spreek ik met enkele lokale jongelui, van wie er één zelfs weet waar Balkbrug ligt en een tijd in Zwolle op school heeft gezeten.
Dan gaat het naar het noordwesten via Boteburen, Blije en Vaardeburen. Het 40km punt in de sporthal De Ynset van Holwerd. Ik wissel m’n schoenen, sokken en neem nieuw proviand mee uit de hier door de organisatie gebrachte tas. Adriaan “ik haat wandelen” van den Dool trekt er de aandacht met zijn gestrekte benen. Ik zie hem overigens de rest van de tocht niet meer.
We lopen een eind tussen de schapen langs de Waddenzeedijk. Zigzaggend gaat het naar het volgende rustpunt 49,7km rust in café De Terp in Hantum. Aan de rechterhand ligt Dokkum, waar we vandaag keurig aan voorbijtrekken. Vóór me komt de zon langzaam op. Prachtige wolkenluchten. Na Niawier op 57,7km rust in café Veldzicht in Metslawier. Ik laat m’n benen masseren na een uiterst vriendelijk en overtuigend aanbod. Ik loop erna stukken lichter. Het helpt zeker om de druk van verstijfde benen op voeten niet tot springende blaren te laten komen. Aanrader!
Lange rechte wegen leiden naar Dorpshuis De Jister in Ee voor een 63,4km rust net buiten de historische dorpskern. Verder langs Engwierum naar het oosten. Vlak voor Dokkumer Nieuwe Zijlen houdt een man die wandelende makkers op de fiets tegemoet wil rijden hele verhalen in het Fries tegen me. Ik excuseer me voor m’n onderontwikkeld Fries, waarna het in het Nederlands verder gaat.
Op 68km rust in galerie, kunst- en eetcafé De Dream in Dokkumer Nieuwe Zijlen. De Dream ligt aan de kade van de oude zeehaven. Een mannenkoor bezingt de liefde voor Friesland. De monumentale sluizen herinneren aan de tijd vóór de afsluiting van de Lauwerszee in 1969. In 1985 is op deze locatie deels de film De Dream (van Pieter Verhoeff) opgenomen. Dan een lang jaagpad langs het Dokkumer Grootdiep. Riet, voorbij glijdende pleziervaartuigen, vriendelijke mensen en een bunzing die zich een paar maal voor me wil verstoppen. Een eind verderop komt een 20km dagwandeling loper een eind meelopen. Gezellig kletsen maakt plaats voor elkaar loslaten. Zijn tempo ligt nu toch echt hoger dan het mijne.
Net over de N910 is een rusttent op 76,5km ingericht met koffie, ranja, broodjes en fruit. Dat kan ik goed gebruiken. Het is buiten al best opgewarmd. De laatste kilometers gaan via Driesum terug naar Wouterswoude. De doorgaande weg naar de sporthal is afgezet en ik merk dat ik steeds sneller loop. De organisatie heeft de rode loper voor me uitgelegd, zodat ik in stijl kan finishen in 14u en 35 minuten. Een medaille en certificaat rijker. Het eerste Kennedy Walker boekje is voorzien van de 5e stempel. Hieronder de route.
Ik wacht nog op de finishfoto door Arthur van Driest. Sybe de Jong maakte ook een fotoverslag van deze Kennedymars.
40 km, 25 km, 20 km en 8 km: ze zijn allemaal weer binnen. Zo'n 750 wandelaars zijn dit weekend op pad gegaan…. http://t.co/3CUxjbMnoj
— Kennedymars Fryslân (@kmfryslan) August 29, 2015
