Via de aanbevolen voor jou sectie van Spotify werd ik geattendeerd op het naamloze album van Priest, dat 5 mei uitkwam via het Zweedse Emotion. Algemene indruk na een eerste luisterbeurt was een aangename aanvulling op het rijtje nieuwe synth pop bandes Chvrches, Electric Youth, Kye Kye, iamamiwhoami en Susanne Sundfør. Het duo Madeline Priest (zang) en David Kazyk (toetsen, productie) uit Florida ging eerder als X Priest door het leven ging en bracht de 4 song EP Samurai uit. Madeline was als kind al weg van synthesizers en de muziek die bij haar ouders werd gedraaid van Pat Benatar, Stevie Nicks, Fleetwood Mac, Kate Bush. The Cure, Tears for Fears, Depeche Mode en Duran Duran. Een child of the 80’s dus. Niet verrassend dat de zangeres nu vooral Phantogram, Metric., Chvrches, Purity Ring en Washed Out aandraagt als favoriete bands. Toch klinkt de dromerige synth pop niet als smakeloze kopie. Opener en mid-tempo track The Game rekent direct af met lichtvoetigheid in een zoektocht naar antwoorden en ultieme waarheden. “…in your eyes there’s a fire that I could use to see through the darkness of my life. If that’s not enough we’ll always have tonight.” Synth rocker Strong Hearts en Broken werden als lead singles uitgebracht en zijn OK. Heartbeats klinkt wat donkerder, instrumentaal zijn de gitaren die hier het verschil maken, net als in het langzame White Nights.
When the Strings are Gone doet aan de vroege Madonna denken, maar dan op 2/3 van de dansbare snelheid. In Waiting for the End to Come vraagt Madeline “so what are you gonna do when the rainy days come back?” en ook Lying on Your Grave, de afsluiter is niet luchtig, maar zoekt troost bij het graf van dierbare.
Wil je net een wat andere insteek van de liedjes horen, is er bij Emotion ook een 6-pack remixes op Soundcloud gezet. Olsson (maakt er bijna Ace of Base van), Wörkstrom, Rowan Martin,
Onika, Henning Fürst en Dromes namen Broken, Staring at the Walls, The Game, Strong Hearts en Heartsbeats onderhanden. Toegegeven: het merendeel, zelf vind ik de analog synth en samples in de Onika mix minder geslaagd, had best meegeleverd mogen worden met Priest.
