Eckart Wintzen – Eckart’s notes

In de zomer van 2014 nam ik een partij managementboeken van Henk Jan Kamsteeg over, waaronder de klassieker Eckart’s Notes van Eckart Wintzen, grondlegger van het BSO (Bureau voor Systeemontwikkeling), dat sinds eind jaren ’90 na een overname door Philips tot Origin en later samengaan met Atos één van de spraakmakende rechtsvoorgangers van het huidige systeemhuis Atos is. Gluren bij de buren, zo vond ik het als Capgemini-werknemer (met Volmac als één van de rechtsvoorgangers met aan het roer Joop van Oosterom, vriend en grote concurrent van Wintzen destijds). De lofzang op de cellenstructuur in retrospectief een decennium na de overdracht aan Philips en later zien verdwijnen ervan, inspireert vanwege de tijdloosheid en praktische tips in de huidige organisaties.

Vormgegeven als notitieboek met, lintje, tekeningen, krabbels, doorhalingen en handgetekende bullet lists, geelmarkeringen en schema’s. Het blijft prachtig. In vijftig korte hoofdstukken schrijft Wintzen van zich af. Waar draait het wat hem in een organisatie nu echt om: mensen, zelfstandigheid, verantwoordelijkheid nemen, decentraliseren wat kan en slechts centraal organiseren wat centraal moet om een landelijk of wereldwijd merk en kwaliteitsniveau te borgen. Personeelszaken (PZ, HR) staat in het verdomhoekje, directies die zich niet bekommeren om de medewerkers, pennenlikkers, bonnentellers en lieden die uit zijn op stafposities eveneens.

Zonder blad voor de mond, met hoewel meer Engelstalige management-krachttermen dan je zou verwachten, is Eckart’s Notes toch heel prettig leesbaar. Hij komt dichtbij, legt de vinger op de zere plekken en benoemt evengoed de mislukkingen en eigen fouten als de trots op ‘zijn’ organisatievorm. Achteraf gezien een jaar voor zijn overlijden is het een nalatenschap om trots op te zijn.

[slideshare id=318553&doc=eckarts-notes-1206298519643907-2]

Over de auteur

Eckart Wintzen (1939-2008) was een van de meest spirituele, creatieve en onorthodoxe ondernemers van Nederland. In 1976, toen nog vrijwel niemand het woord software kende, startte hij het bureau voor software ontwikkeling BSO. Vanuit het idee dat mensen optimaal werken wanneer ze zich betrokken voelen bij hun werk, hun collega’s en de manier waarop het werk georganiseerd wordt, bedacht hij de ‘celfilosofie’. Na de verkoop van BSO in 1996 begon hij onmiddellijk venture capital bedrijf Ex’tent, waarmee hij wilde laten zien dat de vrije markteconomie ook duurzaam kan zijn.