Loop van de Drentsche Aa tussen Tynaarlo en Groningen

Vandaag wandelde ik de ruim 35 kilometers van de Loop van de Drentsche Aa tussen Tynaarlo en Groningen, omdat de buslijn 21 de haltes tussen Grolloo en Deurze niet aandoet tot 1 november. Heerlijk wandelweer en de stad Groningen als einddoel, motivatoren om m’n beste beentje vóór te zetten, direct gevolgd door mijn andere. Vanochtend de auto geparkeerd bij de carpoolplaats langs de N34 tussen Zuidlaren en Tynaarlo.

De naamgever van de tocht heet hier Westerdiep; de nieuwe brug op de N386 over de beek een jaar oud. Het gelijknamige natuurgebied toont deze oktobermorgen mooie wolkenluchten, spinnenwebben en weidse uitzichten. Verderop de natuurgebieden De Vijftig Bunder met heide en bos rond een voormalige tankgracht en het Noordlaarderbos. De waarschuwingsborden voor de in acht te nemen afstand tot de Schotse Hooglanders zijn terecht. Hier wordt kroost beschermd en de twee groepen oudere dieren zijn niet voornemens om voor me aan de kant te gaan. De aanwijzing in de gids ‘Na tweede rooster bij zandbult met bocht mee naar links’ klopt niet, want de bocht gaat naar rechts. De zandbult met her en der prikkeldraad biedt me wel een veiliger heenkomen en uitzicht op alternatieve paden door het bos. Het levert wat extra verkenningen door het bos op. Blij dat er ook een kaart bij de route is afgedrukt.

De Noord-Nederlandse golf- en countryclub bij Glimmen is nog verlaten. Het uitzicht over de Besloten Venen, ook een beekdal, is mooier. De Hoge Herenweg en een ommetje over de Onner Esch brengen me bij het viaduct om het spooremplacement bij Onnen over te steken. Een klein eind door de bebouwde kom van Glimmen maakt plaats voor het parkbos Quintusbos. Waar de Drentsche Aa overgaat in de Oude Aa bij Glimmermade kruis ik de snelweg A28, de beek en het Noord-Willemskanaal. Een hond blijft me volgen door de Polder Lappenvoort in plaats van bij zijn baas en bazin te blijven. Landgoed Vosbergen, net als vele andere stukken op de wandeling vandaag, maken ook deel uit van zowel het Pieterpad als het Drenthepad. Wat de gids nog ‘weiland’ noemt, is toch echt begraafplaats De Duinen in Eelde-Paterswolde.

Na een korte rust zoek ik de bedoelde start van de volgende etappe op. Vanwege de verkeerde aanwijzingen naar de begraafplaats in plaats van Huize Lemferdinge, is het even zoeken. Vanaf het landgoed is de beschrijving bij De Duinen onduidelijk. Anderhalve lus extra door de bossen met déjà vu brengt me terug bij Huis De Duinen. Dan de andere kant maar op. Dat leidt me wel weer naar Polder Het Oosterland en het natuurgebied Friesche Veen. De landhuizen bij Vennebroek laat ik ditmaal links liggen. Ik heb ze op het Drenthepad ook al gezien. Langs het meer, de grasdijk weer op, langs de Schipsloot, zoals de Aa hier heet. De verhuurder van roeiboten heeft nog geen klandizie.

Vóór het Noord-Willemskanaal gaat het linksaf de Hoornsedijk op. Na de boerderijen is het rechts in de oude watergang kroos en spiegelingen. Links het grote Paterswoldse Meer. Op de dijk hier prompt meer fietsers en wandelaars. Op het meer de kanoërs, zeilers en roeiers. Molen De Helper trekt bekijks in de zon. Verder over de fiets- en wandelpaden aan de oostoever van de Hoornse Meer. Waar een bord me linksaf naar het terras van Hampshire Hotel Plaza Groningen (in mijn studietijd het opleidingscentrum van KPN) wijst, neem ik het wandelbankje met uitzicht op een waterpartij voor een volgende korte rust.

Afwisselend links en rechts van het Hoornse Diep gaat het verder. Woonboten, roeiers, hondenbezitters, fietsers en hardlopers om te bekijken richting de stad. In de wijk Laanhuizen wordt flink vernieuwd. De Grunostraat (ik gaf er wiskunde bijles in m’n studietijd) herken ik amper meer. De tabaksfabriek van Koninklijke Theodorus Niemeyer staat er nog altijd fier aan de Paterswoldseweg. Waar het 25 jaar geleden hier nog enorm naar rookwaren ‘stonk’, kun je met je neus nu niet meer uitmaken, wat er geproduceerd wordt. De samenkomst van Zuiderhaven – Hoornse Diep en Eendrachtskanaal is nieuw voor me, net als de sluis met sluiskantoor. Langs de Pottebakkersrijge loop ik door tot de Astraat, om er aan de overzijde niet naar de Akerk en Vismarkt te lopen, maar direct de andere kant van het water te pakken om bij Academie Minerva nog wat foto’s te maken. Via de Reitemakersrijge en het Gedempt Zuiderdiep en – eigenwijs om niet precies de voorgeschreven route te volgen – via de Driemolendrift (geweldige zijstraat-naam Keerweer) en de Coehoornsingel naar de Ubbo Emmiusstraat. Voorbij het Groninger Museum wacht het busstation. Ik ben 10 minuten vóór de QLiner 300 naar Zuidlaren vertrekt ter plekke. Zonnig en in de loop van de morgen alweer warm genoeg om de jas over het t-shirt uit te doen. En dat half oktober!