Loop van het Oude Diep tussen Westerbork, Orvelte en Witteveen

      2 Comments on Loop van het Oude Diep tussen Westerbork, Orvelte en Witteveen

Voor het laatste stuk van de Loop van het Oude Diep (zie ook: eerdere etappes) was het opnieuw puzzelen om er een rondwandeling van te maken. Bereikbaarheid per openbaar vervoer op zon- en feestdagen in midden-Drenthe is niet geweldig. Op eigen kracht dus. Vandaar dat er vandaag vooral veel fietsers te zien waren. Etappe 8 en 9 had ik zo aan elkaar geknoopt, dat er een rondwandeling met extra lus over het Scharreveld ontstond.

Westerbork – Orvelte (16,5km)

Op de parkeerplaats van hotel restaurant Ruyghe Venne (bushalte voor de ingang) aan de Beilerstraat is het om 7.30u nog rustig. De aanwijzing om even verderop de asfaltweg te verlaten ‘en het boerenland inlopen langs de slootkant’ is meteen goed voor natte voeten. Lang gras en onkruid langs sloten en ‘kavelroute’, ofwel een opengesteld Boerenlandpad. Een prima initiatief om langs akkers en sloten te kunnen trekken en zo heel wat asfalt voor je voeten uit te sparen en wandelingen avontuurlijker te maken. De Westerborkerstroom passeer je door een veld brandnetels dat rond de stuw groeit. In het esdorp Zwiggelte is alles nog in ruste. In het routeboekje staat restaurant De Klipper nog als De Drentsche Heerlijkheid vermeld. Tegenover de school is de klinkerweg weer passé en start het volgende traject met bos- en graspaden. De Westerborkerstroom kom ik nog een paar maal tegen. Waar het water scheert aan het Oranjekanaal ligt landgoed / camping Het Timmerholt. De wandelroute gaat over het bungalowpark met waterpartijen. Verderop gaat ook het Jacobspad langs de stroom. Langs de noordoostkant van Westerbork, zonder het dorp echt binnen te gaan, via het natuurterrein Reijntjesveld en een ommetje langs de schapen aan Brinkstukken kom je zo in het museumdorp Orvelte.

Je kunt er prima een dag vermaken met een tour langs alle oude ambachten, snuisterijenwinkels en terrassen, paardentram, etc. Ik ben er vanaf mijn tienerjaren al enkele keren geweest en weet intussen wel hoe klompen, glazen en dergelijke gemaakt worden. Na een korte stop voor café Warmolts wandel ik verder.

Orvelte – Scharreveld – Westerbork (21km)

De fietsers achterna het dorp weer uit langs de Schoolstraat en via de Kanweg langs de bosrand. Op de Nijbracht weer een ‘kavelroute’, een onverhard pad langs de akkers terug naar de Kanweg. Ten noorden van Witteveen loopt een kanaal met zijtak langs het Westerborkerveld. Kippenboerderijen met vrije uitloop en wat akkerbouwers. Via een eigen weg (nog steeds Westerborkerveld) en De Vledders kom je in het buurtschap Eursinge. De N374 overgestoken heet het De Goorns en verderop Stukkenweg.

Vanaf hier kun je Oude Beilerweg volgen naar het eind. Vandaag ga ik linksaf, door de Boekweitentunnel onder de N381 door naar het Scharreveld. Op het Drenthepad ben ik er vorig jaar ook voor een deel geweest. Om toch nog een flink stuk van etappe 8 van de Loop van het Oude Diep hier mee te pakken, ga ik verder op de Oude Beilerweg die verderop Holthe heet en de noordgrens van het natuurreservaat markeert. Voorbij het natuurterrein ga ik na een korte rust linksaf langs de akkers. Links koren, rechts uien en aardappelen. Even een asfaltweg (Scharreveld) om, aangemoedigd door een cross-country hardloper het zuidelijke deel in te gaan. Ondanks de zomerse temperaturen zijn grote delen kletsnat tot gerust kniehoog diep. Net als de hardloper voor me probeer ik zo goed mogelijk het veld door te komen, links en rechts van de omheining, waarop – voelt echt kloten! – wel degelijk spanning staat.

Om kort te gaan: dit deel is niet toegankelijk voor wandelaars met een normaal postuur die ontspannen willen rondtrekken. Op enkele plekken kun je met een opstapje (steggeltje volgens het routeboekje; stegel is een stijgbeugel voor een paard) op het naast gelegen hoge grasveld raken, voor de rest zijn juist de ooit als wandelpaden uitgezette stukken langs het hek verzopen. De in het boekje aangegeven route kun je momenteel niet lopen. En nog steeds met de hardloper (zo hard gaat dat niet in dit terrein) vóór me verlaat ik het veld per saldo zo ongeveer langs dezelfde route. Het levert een bont spel op in de GPS logger. Vorig jaar ging het makkelijker.

Het noordelijke deel is beter begaanbaar. Nieuwsgierige Schotse Hooglanders en een paarse paaltjesroute die je bijna droog laat overkomen. Weer door de tunnel en vervolgens door het bos en over de hei ten westen van Westerbork weer terug naar de Ruyghe Venne. Die naam is natuurlijk niet voor niets. Tijdens de laatste wandelkilometers rommelt het in het zuiden. Je gaat er als vanzelf harder van lopen.

De ‘correctie’ van de GPS logger (37,8km) in @Trip PC naar 34,95km geeft her en der een hoekig en ruw beeld van de wandelroute. Kijk dus met downloaden en volgen goed naar de lokale wegen en paden. En met de vele slootkanten en graspaden langs ‘waterlossingen’ is het gewoon handig om het routeboekje erbij te hebben.