Wandelen langs het Zwarte Water tussen Hasselt, Genemuiden en Zwartsluis

Voor de verandering wandelde ik vandaag weer eens samen met Klazien. We hadden kunnen leren van de ervaringen uit eerder samen gelopen tochten, zoals rond het Tulpenfestival in Creil (2012) of de Mooiste wandeling van Nederland in Kuinre (2010). En nee, we wandelen ook wel samen in de zon 🙂 Always look on the bright side of life. OK, de regenjas gaat altijd mee, de verwachting was gisteravond nog, dat de regen pas ‘s middags zou komen rond Hasselt. Jammer, maar helaas. De zelf op basis van het wandelnetwerk IJsseldelta in het gelijknamige Nationaal Landschap uitgezette route bracht ons vandaag in geen enkel bos, hield ons op de lage vlakte, uitgezonderd de dijken langs de wateren.

Hasselt-Genemuiden (10km)

‘s Ochtends de auto aan de Kaai bij het Zwarte Water in Hasselt geparkeerd. Het centrum laten we direct achter ons, de brug over om over de Hasselterdijk richting Genemuiden te wandelen. Het Jabikspaad en het streekpad Hanzestedenpad volgen deze dijkroute ook. Verhard, slingerend langs de kolken van De Driehoek, Roebollige(r)hoek en Cellemuiden. Daar pakken we een 2,4km ommetje over de Ringweg door de polder van Groot Cellemuiden. De achtergrond van het plaatselijke dijkrecht is interessante geschiedenis. De weilanden, waar nog weinig koeien te zien zijn, de rust van het Zwarte Water en aan de linkerzijde de bedrijfsterreinen van Genemuiden. Via de Sasdijk kwamen we zo bij de binnenhaven. Op deze Tweede Paasdagmorgen hadden diverse kerken hun samenkomsten en dus zagen we gezinnen naar diverse kanten naar hun kerk gaan. Keuze te over, dat viel wel op. We wandelden om het centrum en de nieuwbouwwijken, volkstuinen heen om daarna weer in het oude centrum uit te komen.

Zuiderzeepolder – Zwartsluis (15km)

In het centrum aangekomen buigen we weer af, het stadje uit, langs nieuwbouw en de Bethelkerk van de plaatselijke Hersteld Hervormde Gemeente de Zuiderzeepolder in. Deze polder is verdeeld in de Van Vleutenspolder en De Biesvelden. De Lage Vlakteweg spreekt er boekdelen. Aan het eind van de weg wachtte de dijk langs de Veneriete die in de Mastenbroekerpolder begint en uitkomt bij de Goot in het Zwarte Meer. Het gras was hoog en nat; de regen overvloedig. Het LAW-8 Zuiderzeepad volgt deze dijk ook. Op het deel langs het het met rietkragen omzoomde Scheepvaartgat bleven zowel muggen als lammeren bij ons spelen. De laatste aanhalen was grappig, de eersten mochten eigenlijk wel zonder ons hun vertier zoeken. Aan het Zwarte Water bekeek ik nog even Vluchthaven De Ketting, een kleine jachthaven. Langs de plaatselijke ‘goudkust’ aan met riante woonkamers op de eerste etage bereikten we de Connection veerpont Noordwesthoek om ons over te zetten naar de Broekenpolder. Klaziens hulp was nog nodig om de overboord geslagen regenbroek van één van de veervrouwen op te pikken. Eindelijk wat actie.

Het regende nog steeds onophoudelijk, dus kozen we voor de N331 over de dijk in plaats van de oranje route buitendijks direct aan het Zwarte Water. Dit stuk van de provinciale weg wordt momenteel gefreesd en daarna geasfalteerd. Wel grappig om in plaats van 80 km/u met de auto nu eens 6 km/u op twee benen dit traject te nemen. Zwartsluis is bij mooi weer een plaatje en meer aandacht waard dan het doorsteken dat we nu deden. De sluizen, het oude centrum met – net als in Genemuiden – veel bankjes buiten op de stoep, de jachthaven en winkeltjes zijn zeker een bezoek waard, mocht je er nieuw zijn.

Zwartsluis – Hasselt (7km)

Ook aan deze kant heet het Hasselterdijk. Langs de dijk met rechts de tot kwetsbaar natuurgebied en dus niet toegankelijke terreinen richting Zwarte Water tot aan Hasselt doorstappen. We zijn bekend in en met Hasselt, maar ook voor deze hanzestad geldt: mooi historisch centrum, dat een bezoek waard is. Nu waren we na een ruim 32km wandelen wel blij weer in de auto te kunnen stappen, richting bad en douche, kachel en warme koffie.