3e Gramsberger Torentocht door afwisselend Vechtdal en buurtschappen Hardenberg

Voor de derde maal werd vandaag in en rond Gramsbergen de Torentocht georganiseerd. Naast lange afstanden ook bijvoorbeeld stadswandelingen, kroeglopen, nordic walking en activiteiten voor de lokale jeugd. Voor de tweede keer was ik zelf van de partij. De organisatoren deden er vooraf alles aan zo aantrekkelijk mogelijk over te komen.

Start en finish was ditmaal bij café The Alley. Met de belofte dat het ‘s middags zo’n 20 graden zou worden de muts en handschoenen thuisgelaten en alvast de dunne zomerjas voor het wandelen. Zo ‘s ochtends om 7.45u bij vertrek (6 graden Celcius) is het nog fris, maar na een uurtje lopen heb je het toch wel warm. Na een stuk door de binnenstad en het doorsteken van bibliotheek en multifunctioneel centrum De Binder gingen we de stad uit richting Ane, de Vecht over en de N34 onderdoor. Linksaf over de Aneres en verderop linksaf voor al de eerste rust bij veehouder Waterink in Anevelde. Vorig jaar was dit in omgekeerde richting het laatste stuk van de wandeling. Een bak koffie gaat er altijd in, desnoods onder het wandelen door het weiland achter de boerderij. Want aan het einde van het weiland wachtte de dijk en een bootje voor de overtocht naar de andere kant van de Vecht.

Je komt vervolgens bij Le Bateau de Napoléon en de Loozensche Linie, waar historie en recreatie aan de Vecht prima samengaan. De route vervolgde verder langs akkers, het spoor van de Vechtdallijnen over naar het kanaal Almelo – De Haandrik. Met roeiers aan het oefenen op het water heb je weer eens wat anders om naar te kijken. Via leuke straatnamen als de Volle Urenweg en de Toeslagweg rustte ik zelf na ruim 10km bij de Raderwijkerbeek.

Het naderen van de Duitslandweg tussen Hardenberg en de grensovergang deed me al glimlachen. In 2007 hadden we met studievrienden de jaarlijkse Economentop in de Grenshoeve, net over de grens aan de Duitse kant van Venebrugge. Nu ging de 30km route er langs, de 40km mocht doorsteken het buurtschap Bennebroek in. Met m’n wandelmaat voor vandaag klets ik over wandelen in Tsjechië en Nederland, uitzetten van routes en navigeren op basis van gps, kaarten of de plaatselijke bevolking. Bij grenspaal 105 duiken we het bos aan de Duitse kant in richting Wielen, waar géén officiële rust is bij restaurant Heideschlösschen van de familie Rools. In 2007 hebben we er lekker schnitzels gegeten. Nu benutten een handvol 40km lopers het terras. Het café met zonterras ging pas om 14.30u open. Aan de andere kant van de L43 tussen Hardenberg en Nordhorn wacht een mix van open veld en bosranden om uiteindelijk bij de Peckelbrugge het buurtschap Radewijk (gemeente Hardenberg) weer in te wandelen.

In Radewijk was de volgende rust na 30km wandelen bij korenmolen Windlust, waar een terras was ingericht en meel en brood werd verkocht. Op een krijtbord excuses voor de gehackte website 😉 Via camping De Roskamp weer richting Loozen, langs het kanaal aan de oostzijde van Gramsbergen. Natuurlijk heel verleidelijk om bij het zien van het station linksaf te slaan, maar de route ging verder. Bierbrouwerij Mommeriete aan de kanaalbrug was de hele dag open voor bezichtiging, trok publiek op het terras aan het water en was goed voor een volgende stempel op de kaart.

Het stuk langs het sportpark en om het bedrijventerrein zat in 2013 in het begin van de route, zo ongeveer het saaiste deel van de wandeling. Bij De Haandrik staken we het kanaal over, bleven ditmaal aan de oostzijde van de Vecht, waar we via de stuw annex waterkrachtcentrale De Haandrik het Willem Wolthuispad / Vechtdalpad volgden langs de Vechtoever, Gramsbergen in zicht. Een laatste kilometer langs een maisveld en door de binnenstad van leidde naar de finish ‘brug’ voor The Alley. In de verte hadden we nog één van de beloofde muziekkorpsen gezien. Onderweg zou Soli Deo Gloria uit Ane als dweilorkest spelen en bij binnenkomst in Gramsbergen de showband Jubal uit Dedemsvaart. Verder moesten we het met de eigen mp3 speler doen.


Afwisselend landschap in deze hoek van de gemeente Hardenberg en het grensgebied in Wielen. Op grote stukken van de route die ernaar riekt met de fiets te zijn uitgezet en zodoende verhard is, valt wel nog wat meer onverhard en speelsheid in te brengen. Tips voor de 4e aflevering.


Mocht je zelf op basis van de foto’s of dit verslag met de gps route de wandeling willen doen, houd er dan rekening mee, dat de familie Waterink misschien niet op je doortocht van stal en weiland zit te wachten. En hoe je de Vecht oversteeekt bij afwezigheid van een motorboot, moet je ook zelf uitzoeken 😉