Bondswandeling 1916 door Overijssel van Holten naar Goor

      4 Comments on Bondswandeling 1916 door Overijssel van Holten naar Goor

In 2011 reconstrueerde ANWB Toeractief een Bondswandeling Te voet van Zwolle naar Oldenzaal uit 1916. Na de trajecten tussen Goor en Enschede in april en Ommen – Holten vorige week, was het vandaag de beurt aan de 40km tussen Holten en Goor verkend. Met dit traject heb ik tevens het laatste stuk van het Reggepad gelopen, dat ten zuiden van Goor over ongeveer dezelfde route gaat.

Holten – Markelo (10 km)

Vanmorgen rond kwart over zeven de auto geparkeerd bij de P+R van station Holten. Het eerste stukje van de route ging door het dorpscentrum, langs het oude gemeentehuis, kerkplein al vrij snel het dorp weer uit, het essenlandschap van de Loker Enk in. Bosrand, mais en graan wisselen elkaar af. Om een educatief rondje rond Holten te wandelen kun je het Wereldtijdpad volgen. Op informatiepalen langs de route vind je per jaar een bijzondere gebeurtenis uit de vaderlandse geschiedenis. Via de dennenbossen naar het viaduct over de A1 en via de Luttekeveldweg ‘rustig’ parallel aan de N755 genietend van het uitzicht. In Markelo zelf leidde de weg naar ‘t Wapen van Markelo, het gemeentehuis en de VVV voor een eerste rust na bijna 10km.

“Het dorp Markelo is één der oudste plaatsen uit Twente en tusschen zeven heuvelen gelegen.”

Markelo – Diepenheim – Goor (32km)

Na de rust was ik zelf de eerste aanwijzingen gaan volgen, via de Molen van Buursink naar zalencentrum De Haverkamp, tot ik erachter kwam, dat dat de aanwijzingen voor een inkorting met circa 4.5km was. Dat was helemaal niet nodig, en dus heb ik een ommetje terug gemaakt, de Markelose Berg op om de routebeschrijving weer te kunnen volgen. Boven wachtten eerst gratis komkommers bij een boer en daarna het Provinciaal Verzetsmonument. Dalend de heuvel weer af, langs maisakkers en over de Kattenberg. De volgende ‘berg’ was Bedevaartplaats De Hulpe. De routebeschrijving in het bos klopte niet helemaal, maar met behulp van het kaartje lukte het de aansluiting te vinden. Opnieuw langs akkers, via het Tichelwerk Goorseweg en door afwisselende bossen over de Herikerberg, waar een woontoren de top ‘bezet’.

Aan de overzijde van de Goorseweg dalend over een breed zandpad, langs productiebossen. 100 jaar geleden lag er aan de weg naar Oud-Stockum (nu: het buurtschap Stokkum) nog een heideveld, waar nu mais groeit. De typische brinkstructuur is nog wel herkenbaar. Zigzaggend verder naar de spoorlijn, het voormalige station Markelo, een eeuw geleden in bedrijf (“drie kwartier van het dorp verwijderd.”), nu een woonhuis. Na de Markelosebrug over het Twentekanaal en het restaurant De Viersprong aan de N346 wachtte het landgoed Westerflier. De beschreven route laat je honderden meters voor de havezate Huize Westerflier links afslaan, ik liep door.

Mijn eigen vervolg bracht me wel bij een stromende, maar smalle Regge (direct bij begin riviertje), en een aanlokkelijk fiets-/wandelpad door de akkers. Achteraf gezien de verkeerde kant op, hoewel de oversteek van de Schipbeek en de uitzichten mooi waren. In plaats van Diepenheim belandde ik zo in Gelsenaar. Lokale kaarten maar geraadpleegd voor een snelle route terug naar de havezaten rond Diepenheim zonder teveel kilometers extra te hoeven maken. De waterstaatkerk ter plaatse zag ik niet, wel opvallend veel andere vormen van spiritualiteit (boerenschuur met een hele rij Boeddhabeelden boven een terras, trainers en markeringen in de omgeving om betekenis te geven aan natuurverschijnselen).

Helaas zo wel een lang stuk asfaltweg (Oude Borculose weg, oversteek Schipbeek, Oude Sluisweg) afgewisseld met klinkers, (boeren)campings om bij watermolen Den Haller uit te komen. 

Wat ik hoopte lukte, een wandelpad langs de akkers zo dicht mogelijk langs de Molenbeek volgen om bij het Kasteel Nijenhuis te komen. Het was een fraaie manier om zo op het laatste stuk Nijenhuizerlaan uit te komen, het kasteel aan voor- en zijkant te kunnen bekijken. Via het Achter Nijenhuizerveld (bospaden) en de Prins Mauritslaan (zandpad) doorstappen naar Landgoed Weldam. De siertuin kun je op werkdagen wel bekijken, het kasteel is alleen vanaf de oprijlaan te bekijken. Ook hier via een zo dicht mogelijk langs de tuinen lopend wandelpaadje terug naar het Twentekanaal. Het Huis Wegdam en de relatief veel extra kilometers voor het terugbuigen Goor in naar het station liet ik vanwege de tijd schieten. Tussen Twentekanaal en spoorlijn staan ook genoeg (meer hedendaagse) villa’s en landhuizen om je ogen de kost te geven.