Nogal wat recensies en berichten over Daft Punk concentreren zich op de marketing (voorbeelden: Marketingfacts, MusicJunkee, Hypebot) en de geheimzinnige uitstraling van het electronica duo Guy-Manuel de Homem-Christo (1974) and Thomas Bangalter (born 3 January 1975) met hun helmen, net als liefhebbers van Top Gear maar blijven afvragen wie de Stig werkelijk is. Mijn kennismaking met Random Access Memories als album en niet Get Lucky als lead single, was aangenaam. Wat een funk op de opvolger van TRON (2010), dat als soundtrack van de gelijknamige film diende. Opener Give Life Back to Music en het wat rustiger The Game of Love is dat goed te horen. Voor single Get Lucky en Lose Yourself to Dance werd samengewerkt met Pharell Wiliams (The Neptunes en N*E*R*D) die met falset stem associaties met Earth Wind & Fire en de Bee Gees oproept. Touch werd gecomponeerd met singer-songwriter Paul Williams (deze mag ‘m ook inzingen) en discoband Chic voorman Nile Rodgers. In mei 2012 werd de monoloog van Giorgio Moroder al opgenomen, dat nu op het album als Giorgio by Moroder staat, waarin de engineer onder meer vertelt over diens ontdekking van de synthesizer en de geluiden van voorbije decennia. In de ruim 9 minuten durende track laten de arpeggio’s, de funky gitaartjes en bass loops je lekker dromen en swingen. De intro op vleugel op de Within leidt een heuse ballad in, waarin alleen de vocoders out of place zijn. Het met Julian Casablancas van de Amerikaanse hardrock band The Strokes geschreven Instant Crush grijpt terug op 80’s rock, hoewel halverwege de funk weer toeslaat. De oudere jongere zal met deze retro greep tevreden zijn, jongeren die een dance plaat met dubstep of club house, ofzo verwachten, kunnen beter snel hun heil elders zoeken, of juist op ontdekkingsreis gaan in Random Access Memories. Blazers, gitaren, bij tijdens echte drums en zwieren over de toetsenborden. Beyond opent als filmmuziek, maar start met mid-tempo funk door. Motherhood geeft bijna 6 minuten ruimte aan percussie, strijkers en blazers en lekker basspel. Experimenten met soundscapes en elektronische drumpartijen volgen halverweg. De Amerikaanse house producer Todd Edwards schreef mee aan en zong de partij in Fragments of Time, dat helemaal geen house, maar smooth yacht rock, zoals die 30 jaar geleden ook werd gemaakt door 10cc of Hall & Oates. Toetsenist en zanger Panda Bear (het alias van Noah Benjamin Lennox en oprichter van Animal Collective) zingt tegen een antieke beatbox aan in Doin’ It Right. In het afsluitende up-tempo Contact wedijveren drums, arpeggio’s en orgel in een kleine 6,5 minuut nog eenmaal met elkaar. De steeds hoger gestemde noise generator voert suggereert een hoger tempo, alsof je midden in een racing game zit. Aardig, maar weer helemaal niet consistent met de rest van het album . Random Access Memories is zo verrassend genoeg meer luister- en groeiplaat, dan je op basis van één radiosingle zou vermoeden. Een blijvertje voor een specifiek, ouder publiek.
Related articles
