Concertverslag Jars of Clay in Patronaat Haarlem

      9 Comments on Concertverslag Jars of Clay in Patronaat Haarlem

Het laatste optreden van Jars of Clay in Nederland dateert alweer uit 2004; toen nog op het Flevo Festival net in de jaren dat onze gezinsvakanties het festival overlapten. Sindsdien heeft de band (met zanger/drummer Dan Haseltine, Charlie Lowell op keyboards, cellist en bassist Matt Nelson en Steve Mason & Matt Odmark op gitaar) niet stilgezeten. Naast albums, tours de organisatie Blood:Water Mission om landen in Afrika te voorzien van schoon water en donorbloed. Handen en voeten geven aan je geloof. Dit voorjaar kwam een 6-song EP Under The Weather uit met Weapons, Eyes Wide Open, Frail, Safe to Land,  Worlds Apart en Dead Man. Later dit jaar volgt Inland, een nieuw studioalbum als opvolger van The Shelter (2010).

Donderdagavond 23 mei had Events4Christ Jars of Clay naar Patronaat in Haarlem gehaald. 1 september 2010 zou de band er ook optreden, maar dat feest ging toen niet door. Even leek het erop, dat de band ermee zou kappen.

En hoewel ik deze dagen de Vierdaagse in Diever wandel, kon ik in de voorverkoop een ticket niet laten liggen. In 2 maanden werd al 70% van de kaarten verkocht, de laatste weken ook de laatste overgebleven kaarten.

Voorprogramma Rachèl Louise

De Nederlandse singer-songwriter Rachèl Louise mocht het voorprogramma verzorgen. Ik had in 2012 al eens wat luisterbeurten gewijd aan haar eerste full album Be Your Own Cheerleader, de opvolger van de EP Living in Holland (2011).

Live zit er meer pit in deze meid. Vaak is ze met haar broer in huiskamerconcerten te beluisteren, maar nu met volledige band voor een volle zaal motiveert. Ze gaf zich zich volledig in haar aan Alanis Morisette doen denkende liedjes en onderdrukte met moeite teveel te vertellen tussen liedjes als Take Your Place, Save Me, At The Disco, I Need a Hangover en Of Course You’re Blonde. De eigen versies van The Hardest Part van Coldplay en Wide Awake van Katy Perry (ze mocht het al eens bij Giel Beelen op 3FM spelen) klonken verdienstelijk.

Hoofdprogramma Jars of Clay

Zoals (helaas) vaak beginnen concerten veel later dan aankondigd. Rachèl Louise begon 10min te laat, en het ombouwen van het podium (achter gordijn, dus onzichtbaar voor het publiek) nam ook veel tijd. Pas om 22u begon Jars of Clay echt, maar serveerden het publiek wel heel veel moois, zowel oude bekenden, een tweetal liedjes van hun eind augustus te verschijnen Inland album en een dosis humor. Dan Haseltine en Steve Mason (met krulsnor) zijn de gangmakers van de groep. Moeiteloos wordt een defect aan de versterking van de bassist met geouwehoer overbrugd, maar ook elke overgang tussen liedjes. De verhouding met liedjes spelen was scheef, maar dat kwam met verzoeknummers in de encore-fase helemaal goed. Instrumentbeheersing verdient respect, met een bijzondere vermelding voor Haseltine, die zingen, drummen en de bediening van zijn synthesizer combineert. Genant momentje toen de Patronaat crew goedbedoeld met halve liters bier voor de band kwam aanzetten. Doorgaans zijn Amerikaanse christelijke bands zo ongeveer geheelonthouders. Het einde komt bij dergelijke kwaliteitsbands altijd te snel. Hopelijk weten de heren Patronaat, Haarlem of een andere concertzaal sneller opnieuw te vinden dan over 9 jaar!

De setlist: Fade To Grey, Work, nieuwe Inland song Loneliness, England, Eyes Wide Open, Closer, Like a Child, Land of Confusion (Genesis cover, just for fun), Frail, nieuw Inland liedje Age of Imm. Mistakes, Weapons, Flood, Dead Man (Carry Me). En als toegiften: Two Hands, Safe To Land,  Heart, Oh My God, Love Song For A Savior en Worlds Apart.

Related articles