5e Zeearend wandelmarathon Peripatoo Lelystad

      8 Comments on 5e Zeearend wandelmarathon Peripatoo Lelystad

Stichting Peripatoo (Grieks voor ‘ik wandel’) uit Lelystad organiseerde samen met Staatsbosbeheer voor de 5e maal vandaag de Zeearend wandelmarathon. Langste afstand dus 42km, maar ook de helft, kwart of achtste deel was mogelijk om te doen. De kortere afstanden werden beperkt tot het Hollandse Hout en Praambos ten zuidwesten van Almere. Zelf deed ik de 42km rond de Oostvaardersplassen. Start en finish was het beheersgebouw / bezoekerscentrum van Staatsbosbeheer aan de Kitsweg 1, direct aan de Knardijk, waar de spoorlijn de dijk oversteekt richting Lelystad. Vooraf geen enkel vertrouwen in het weer. Tot voorbij Lelystad in de regen gereden en mentaal voorbereid op urenlang in de nattigheid banjeren. Naast de regenjas had ik een regenbroek meegenomen, plus droge kleren voor de rit terug.

De eerste kilometers leidden door het natuurgebied Hollandse Hout om uiteindelijk op de Knardijk richting het Markermeer te komen. Rechts ‘t Bovenwater en de marina van Lelystad. Vervolgens linksaf de Oostvaardersdijk over naar Almere. Halverwege bij parkeerplaats en uitzichtpunt Nonnetje een rustplek. Opvallend hoe druk de N701 op zo’n zaterdagmorgen al is. En vanaf deze zijde is ook goed zichtbaar hoe klein de Oostvaardersplassen eigenlijk zijn, ingeklemd tussen Almere en Lelystad, spoor- en snelweg, windmolens en antennemasten in het achterland. Nee, dit is geen wijds, leeg uitzicht, stilte overdag en totale duisternis ‘s nachts. Dit is het drukke Nederland met kwetsbare stukken natuur, die hier ook nog eens, zeker aan de randen duidelijk gecultiveerd, omheind en dus ‘gemaakt’ is.

Nadenken hoefde niet op de dijk. Dus kon ik lekker om me heen kijken, waarbij de Oostvaardersplassen aan de linkerzijde meer bood dan het Markermeer aan de rechterzijde. Bij Almere-Buitenvaart over het Jac. P. Thijssepad en het Jan van den Boschpad (ja, ik ben van de generatie die de voormalige EO-presentator, reisorganisator en producer wel kent). Bij het natuurbelevingscentrum Paviljoen De Oostvaarders weer een rust, na eerst diverse keren koppels ganzen gekruist, herten in het riet gezien te hebben en genoten te hebben van leuke doorkijkjes.

Direct na het spoor linksaf. In plaats van het Kotterbos echt te verkennen, blijft de route op de betonplaten fietspaden. Kilometers verderop bij de Grote Praambult, een kunstmatige verhoging die uitzicht geeft op de spoorlijn en daarachter het savannelandschap van de Oostvaardersplassen. De kans dat je een trein fotografeert is hier groter dan dat je wild ‘schiet’. Daarvoor kun je beter in de trein zelf zitten, is mijn ervaring driemaal per week op het traject Zwolle-Den Haag.
<set_tag=”5ezeearendwandelmarathon”>
De 70 lopers op de 42km route moesten de Praamweg op, de A6 over en, nog steeds over betonnen fietspaden, door de natuurgebieden Reigerplas en Ooievaarsplas (achter het Haj̩ wegrestaurant De Lepelaar aan de A6). Van die 70 lopers zag ik er overigens maar een kleine handvol, verspreid over de enkele kilometers voor en achter me. Waar mogelijk ging ik naast de paden in het gras lopen, richting de Knardijk, waar Рvoor recreatief medegebruik Рweer een betonnen fietspad lag.

Dichtbij de onderdoorgang van de A6 staat de sculptuur De tong van Lucifer op de Knardijk, voorbij de A6 gevolgd door de Lage Knarsluis, fotogeniek en de opmaat voor zowaar een laatste stukje over graspaden door het Praambos, langs De Krakeend naar het eindpunt aan de Keersluisplas.


De 6u55m om de 42km af te ronden, was lekker. Volgende week loop ik de Vierdaagse in Diever, dus deze marathon paste mooi in de voorbereiding.
Ik wilde de rondgang om de Oostvaardersplassen eigenlijk later in het jaar maken, maar ben wel blij met deze mogelijkheid. Het startpunt bij de Kitsweg is gunstiger dan aan ‘t Bovenwater (dat ik had gepland). Houd ik weer een mogelijkheid om andere stukken van Flevoland wandelend te verkennen. Voor tips over wandelroutes met vooral onverharde wegen (zand, gras, schelpen) houd ik me aanbevolen.