Het is alweer 4 jaar sinds Love, Save The Empty. De Amerikaanse singer-songwriter Erin McCarley is terug met My Stadium Electric en een via Noisetrade gratis gedistribueerde EP Boys Club Live. Het uptempo Elevator opent fris met percussie en handjeklap, akoestische gitaar licks. Je zit meteen in een feestelijke stemming. Raps en zang wisselen elkaar af in You’re Not That Someone. “Don’t know why you push the buttons.” Walsend verder in What I Needed. Een aparte mix van elektrisch piano en gitaar vormen de opmaat voor de shuffle Pop Gun.
In Vertigo hoor je een mix van ruwe rock en onmiskenbare pop in het refrein. Terug naar de piano in Re-Arrange Again, zonder meer hitpotent. Werd Love, Save The Empty nog exclusief door Jamie Kenney geproduceerd, is nu ook de hulp gebruikt van componist Dan Wilson (bekend van Adele’s Someone Like You) en producers Greg Kurstin (Lily Allen, Kelly Clarkson, Foster The People), Mike Elizondo (Dr. Dre, Pink, Fiona Apple), Ben Allen (Gnarls Barkley, Animal Collective) en Mark Treppe (Jason Mraz).
Fever is een beauty van een semi-akoestische popsong, evenals There’s Nothing Holding You Down. McCarley houdt daarbij haar eigen geluid. Na volledig weggedroomd te zijn bij Survey, schudt het puntige Amber Waves me weer wakker. Heerlijke muziek om bij te wandelen of rijden. Mijn volgende tip voor een radio single. Folksy meeklapmuziek in Just Another Day en het ontspannen Hush Hush om mee af te sluiten. Ook zonder het bombastische van stadium rock is My Stadium Electric een groot publiek waardig!
Boy Club Live
The Boys’ Club Live EP is een kwartet akoestische versies. 3 liedjes van My Stadium Electric: What I Needed, Elevator en Re-Arrange Again, plus The King and the Cat, in 2011 in Londen opgenomen. Ook zonder opsmug prima te verteren.
Related articles
