IONA brengt aanstonds in eigen beheer een nieuw dubbelalbum Another Realm uit en koppelde daar een aantal optredens aan vast. Gisteravond stond de band na 2 jaar opnieuw in poppodium Hedon in Zwolle. Tot 30 maart was het onmogelijk om ernaar toe te gaan, vanwege een tweedaagse training van ISES in Zoetermeer op 14 en 15 april. Die werd 30 maart afgezegd en zodoende kwam opnieuw de kans een ticket voor IONA te scoren. Realm deed de band al in 2010 live, maar de verwachting voor gisteren was natuurlijk een live volledige uitvoering van het nieuwe project.
Joanne Hogg zong inderdaad diverse stukken van Another Realm, zoals Ruach, Prophecy, de titeltrack, Angels Dance, White Horse en Clouds. Met de introducties worstelde ze nog duidelijk. Hoe breng je de inspiratie voor nummers over? “Quite prophetic” (over Prophecy), een verhandeling over de vele paarden in Nederland, maar niet benoemen van Openbaringen als aanloop naar White Horse, de indrukken van wolkenverkenners, dat er de laatste jaren mysterieuze nieuwe wolkenformaties zijn gezien, ‘een teken van de samenloop van de zichtbare en onzichtbare wereld’, spiritual en the king we follow zonder naam en toenaam. Ruach als ‘adem’ en ‘wind’ en de engelbeelden en de vraag of het publiek ook in engelen gelooft als intro op Angels Dance. Onbedoeld toch vaag en wat zoeken. Heb niet de indruk dat er alleen medechristenen in het publiek staan. Een band als IONA trekt immers ook de ongelovige fervente progrockers, oudere jongeren die zich hardop afvragen of Clannad eigenlijk nog wel bestaat.
Voor degenen die net als ik al langer IONA’s muziek waarderen, waren er ook klassiekers als Today, Edge of the World en Irish Day. Halverwege Jigs en als spetterende afsluiter vlak voor 23u om de boetes vanwege geluidsoverlast te voorkomen Castle Riggs. Met Angels Dance en Jigs heerlijke up-tempo tracks om mee te klappen en dansen. Maar ook samenspel tussen drummer/violist Frank van Essen en toetsenist/gitarist Dave Bainbridge in bijvoorbeeld Ruach of die tussen Dave en fluitist Martin Nolan in Air from France. Phil Barker op bas gedegen, maar wat op de achtergrond op het niet al te ruim bemeten Zwolse podium. De gortdroge humor is na al die jaren ongewijzigd, de schoonheidsfoutjes bij met name Dave Bainbridge’s instrumentenwisselingen en instellingen van zijn elektronica ook.
Helaas was alleen de benedenvloer van Hedon goed gevuld. De vorige keer stond ook het balkon bomvol. Voor de aanwezigen zal het hun plezier niet bedorven hebben. En de band was een zoveelste optreden in Zwolle inmiddels een beetje thuis.
Related Posts
