Blood Command – Ghostclocks

Deze zomer stond ik met andere bezoekers in de Subyard tent op Xnoizz Flevo Festival zo ongeveer flabbergasted te kijken en te luisteren naar de Noorse screamcore/post-punkband Blood Command, niet in de laatste plaats vanwege de pittige vocaliste Silje (geblondeerd haar, strakke rock, leren handschoenen en ruwgeschuurde stembanden). Met drummer Sigurd Haakaas en gitarist Yngve Andersen, live aangevuld met andere spelers, laat ze Bergen op haar grondvesten schudden, en zo mogelijk ook andere Europese steden. Zie het als Paramore, maar dan wat slagen harder en agressiever. Na de EP’s Party All The Way To The Hospital en Five Inches of a Car Incident (2009) kwam eerder dit jaar al de volledige CD Ghostclocks uit. Pas na Xnoizz Flevo ontdekte ik de plaat pas echt, zodoende nu alsnog een recensie.

Na de beukende opener Art for the Sake of Art en Incorporate Use of Cloak & Dagger is het tijd voor het vriendelijker rockende On & On Chameleon. Alarm All Assassins! met de vocalen weer ‘in-your-face’ werd als single uitgebracht, net zoals Party All the Way to the Hospital. Daarin bewijst Silje niet alleen te kunnen schreeuwen, maar haar zangpartijen echt wel onder controle te hebben. Als je nog overeind staat, is er het Double T ‘N’ Tokyo ver boven de 200bpm voor je. Dan zijn Five Inches of a Car Accident en Red Ruin betrekkelijk  ‘langzaam’. De titeltrack op iets hoger tempo wordt alweer gevolgd door de 10e song, Every Exception Has It’s Rule, dat als ware epic zelf maar liefst bijna 9 minuten een wall of sound, tempowisselingen en een laatste visitekaartje van gitarist Yngve biedt. Op de Party all the Way to the Hospital stonden naast de titeltrack al Double T ‘N’ Tokyo en Every Exception Has It’s Rule, op Five Inches of a Car Accident ook Red Ruin. Gelukkig bevat Ghostclocks dus meer dan de som der eerder uitgebrachte delen.