Ook op de derde volle dag van het Xnoizz Flevo Festival was diversiteit troef. Zo kon je de dag doorkomen met onder meer:
- de Flevo versie van Knevel & Van den Brink, lees een solo optreden van Tijs vanwege knieproblemen van Andries.
- lezing van Marianne Thieme, voorzitter van de Partij voor de dieren.
- samen een beeld hakken van de kerk van de toekomst. Kunstenaar André Bikker (what’s in a name?), Nynke Dijkstra (missionaire afdeling Protestantse Kerk), Johan ter Beek (specialist emerging churches & monastieke bewegingen) en Samuel Lee (internationaal evangelisatie-specialist en pastor van JCF-church) daagden de bezoekers uit.
- Goedgelovig op herhaling. De eerste offline versie de avond ervoor was reden voor negatief commentaar op het online platform. Ik ben er beide keren niet geweest, maar over het 2e optreden is inmiddels ook online feedback.
Al tijdens het uploaden van foto’s van vrijdag was m’n moeder (60) me voorgegaan richting Bussloo om er achter een kraam op de jaarlijkse informatiemarkt op de zaterdag (veel extra dagjesmensen!) te staan. Wel een aparte gewaarwording. Bij de ingang werd ik geknuffeld door een heus ontvangstteam, ook dat verwachtte ik niet 😉
Rend Collective Experiment, de Noordierse worship band die onlangs het nieuwe album Organic Family Hymnal uitbracht en vrijdagmiddag nog op het hoofdpodium stond, was nu de opener in de Music & More tent. Verder naar de Subyard tent. De Nederlandse worship rock band The Servants gaf er een prima visitekaartje weg. The Violet Burning voorman Michael J. Pritzl had met de geluidstechnici van Smashsound de grootste moeite een juiste microfoon voor zijn akoestische gitaar te vinden. Na het nachtelijke optreden met The Violet Burning in de Music & More, was Pritzl wakker en scherp genoeg om Amerikaanse oren te prevaleren boven een nieuwe Nederlandse gitaar tuner. Diverse oude en nieuwe liedjes als Number 3 en Where Do We Belong? en op het laatst nog wat verzoeknummers als Goldmine gingen er bij het beduidend seniore publiek in als koek.
Buiten regende het, zodat de oversteek naar de Music & More tent versneld moest om er te genieten van de Ierse band Six Star Hotel die er hun nieuwe album Tides & Tides promootte.
In de Subyard vervolgens zittend luisteren naar Timbre, de akoestische folkband rond harpiste Timbre Clerpke. Om maximaal contrast te krijgen, vervolgde de Noorse scream / hardcore van Blood Command. De blonde Silje Tombre (grijze rok, tattoo op haar onderbeen, blouse, bruinleren handschoenen) schreeuwde van zich af, maar was soms ook nog gewoon. Op 5 november 2010 zijn ze terug in De Melkweg. Buiten op het strand gaven de heren van Only Seven Left een prima show, deels zelfs gitaarspelend in het water voor het Frontline podium. Leuk om zo het debuutalbum It Was All A Dream voor het voetlicht te brengen.
Eins, Zwei Orchestra, met shoegaze had een korte sound check, maar produceerde bij het optreden zo’n brij, dat menigeen na de vingers in de horen te hebben gehad versneld afdroop. Vooraan bij het podium was het zonder gehoorbeschadiging niet te doen. Jammer voor Stefan & Lydia van Maurik en hun groep. Buiten rockte Stellar Kart vanaf de Frontline hun set van vrijdagavond nog eens van zich af. Leuk voor de zaterdagjesmensen die zo hun kans grepen.
Een bord spaghetti om energie voor de avond op te doen. Kutless opende het hoofdpodiumprogramma. Amerikaanse gepolijste hardrock, de openers met synths/samples en het leunen op loops valt bij meer Amerikaanse bands op. De Hollands/Peruaanse band Trinity, in 2009 goed voor een bomvolle De Belofte en Music & More, mocht ditmaal op het hoofdpodium. Het publiek swingde volop bij Johan (28), Elbert (26) en Niek (24) Smelt en vriend Bert Bos.
De 50% Nederlander Joshua Havens, zanger van The Afters was maar wat blij, dat hij zijn bandmaatjes voor het eerst kon meenemen naar Nederland voor een optreden. Gehuld in een oranje voetbalshirt en met allerlei verhalen over kroketten, de woonplaatsen van familieleden en bedankjes in het Nederlands vergat hij gelukkig niet ook rockmuziek te maken. Veel materiaal van Never Going Back to OK en wat nieuwe songs van het in september te verschijnen Light Up The Sky, plus wat lichtvoetig vermaak als een cover van I Gotta Feeling (Black Eyed Peas).
Anberlin kreeg een geweldige ontvangst van het Xnoizz Flevo Festival. De Amerikaanse band behoort al jaren tot de eredivisie van de christelijke rock en verkocht van hun laatste twee albums Cities en New Surrender honderdduizenden exemplaren. De afgelopen jaren tourden ze de hele wereld over, maar nog nooit deden ze daarbij Nederland aan. Eigen materiaal als Inevitable en Impossible, maar ook True Faith (origineel van New Order) De heren willen snel terugkomen, en dat is een goed plan. Leeland was in juni nog op de EO-Jongerendag, zodat het publiek de worship liedjes uit volle borst kon meezingen. Voorman Leeland Mooring legde om 23.30u het evangelie nog eens uit. Count Me In en een meezing Hey sloten het hoofdpodiumprogramma af. Dat je de heren Leeland een kwartier na hun worship set en preek in de auto op Xnoizz webradio vol liefde voor de McDonald’s en het belang van voedsel voor het lichaam hoort praten, ontnuchtert wel. Wel een prettige conditie om veilig naar huis in Balkbrug te rijden.
